Take Me To Your Heaven (PUBLISHED BY POP FICTION - SUMMIT)

Chapter 50

“Ready na ba lahat ng gamit mo?” Tanong sakin ni Daddy.

Andito kami ngayon sa kwarto na tinuluyan ko sa bahay ni Lola. Busy ako kakalagay ng mga damit sa maleta. Si Andrei, andun sa salas nakatambay habang karga karga niya ang anak namin. Dalawang linggo matapos ako manganak ay napagdesisyunan ko ng bumalik sa Maynila. Panay na rin kasi ang tawag ng magulang ni Andrei. Pati si Jen, kinukulit na ako na pabalikin ko na si Andrei at sabihin ko na lang dawn a susunod ako.

  

Pero itong si Andrei ang matigas ang ulo. Kahit na pinapauna ko na siya pabalik sa Maynila ay ayaw niya talaga. Lagi niyang sinasabi na hindi siya babalik doon ng hindi kami magkasama. Kaya ngayon, kahit dalawang linggo pa lang ang anak ko, ay babalik na kami sa Maynila.

“Baby boo, wake up.” Rinig kong sabi ni Andrei. Bumaba ako upang icheck ang mag-ama ko.

“Lagi ka na lang tulog.” Dagdag pa niya.

Lumapit ako sa kanila. Yumakap ako sa kanya galing likuran at ipinatong ko ang baba ko sa shoulder niya. Nakapulupot ang braso ko sa may bandang leeg niya at dibdib niya.

“Ganyan talaga ang mga baby, tulog ng tulog.” Hinarap niya ako at ngumiti sakin.

“Kanina ko pa nga ginigising, My. Pero wala pa din.” Hinalikan ko siya sa pisngi at ngumiti.

“Mabuti pa, ilagay mo na yung mga gamit natin sa sasakyan.” Kinuha ko ang anak ko sa bisig ni Andrei at umakyat naman si Andrei sa kwarto upang kunin ang mga gamit.

Hapon pa ang schedule ng flight naming kaya sama sama kami nila Lola ngayon tanghalian. Madaming pinaluto si Lola. Tinanong ko siya kung anong meron pero ang sagot niya lang ay isang matipid na ngiti. Kompleto kaming lahat, andito ang magulang ni Kuya Marco at ang dalawa niyang nakakabatang kapatid kasama sila Tita Cely at Tito Rony na siyang magulang ni Kuya Marco. Andito rin ang mga pinsan ko na sobrang kaiingay. Tawa sila ng tawa sa mga jokes ni Maricar. Kahit si Andrei ay maluha luha na kakatawa kay Maricar.

Naging masaya ang tanghalian namin. Bukod pa doon, sobrang busog ang lahat. Matapos kumain at natahimik ang lahat dahil na rin siguro sa kabusugan. Nagulat na lang ako ng marinig ko ang iyak ng aking anak. Agad kong nilapitan si Kuya Marco na siyang may hawak dito.

“Oh! Wala akong ginagawa!” Biglang sabi niya sakin.

“Defensive ka Kuya Marco. Akin na nga!”

Binigay niya ang anak ko sakin. Marahil at gutom na ito. Pinangako ko sa sarili ko na pure breastfeed ang gagawin ko sa kanya. Gusto ko kasing maging strong ang healthy ang baby ko. Yung mataba siya pero malusog. Cute na cute kasi ako sa mga matatabang bata. Ang sarap pisilin ng mga pisngi.