Take Me To Your Heaven (PUBLISHED BY POP FICTION - SUMMIT)

Chapter 15

'Nagsisisi ka ba?' Paulit-ulit na bumabalik sa akin ang tanong na ito. Para sitong isang linya ng kanta na pinaulit-ulit ko na, Last Song Syndrome kumbaga.

Its been two days after that scene. Walang nangyari samin ni Andrei. After that, hinatid na niya ako sa bahay. Sobrang tahimik namin habang nagbibiyahe. Nung nakarating na kami sa bahay, saka lang kami nag-imikan at nagpaalam sa bawat isa. 

Today, I have to face another week as a student. Hapitan na din kami, kasi bukod sa malapit na ang foundation week ng school, kelangan na rin naming i-train yung mga representative ng engineering department. Syempre, hindi kami magpapatalo. As a president of Student Association, I always keep in mind that I should be fair to this competition na gaganapin sa foundation week. 

We decided to post some flyers as an announcement for the upcoming event. Lahat ng buildings ng department, pinuntahan namin para magkalat ng flyers.

"Guys, lunch break muna tayo. Kanina pa naman tayo namimigay ng flyers. Lex, paki-text yung iba na sabay sabay na lang tayong maglunch sa cafeteria." Gutom na talaga ako kaya sinabihan ko na silang magla-lunch na kami.

"Okay, Jess."

Nauna na kami nila Lex sa cafeteria at dun na lang namin hihintayin yung ibang officers. Hindi naman nagtagal, ay dumating na din sila. Umorder kami ng sabay sabay.

"Remember, before the competition proper on the first day of the foundation week, may basketball exhibition na gaganapin diba?"

Basketball Competition? I'm not aware na may gaganapin palang exhibition game ang basketball players. Naalala ko na tanging Volleyball at Softball players ang binigyan ng pagkakataon para sa isang exhibition game! Basketball is not included!

"What! Bakit hindi ko alam? I thought the whole day ng opening ay para lang sa mga academics at cultural competition!" Nagtaka ako kung bakit may nasingit na laro ng basketball sa foundation week. Well, in fact hindi naman siya kasama sa schedule ng program namin.

"Jess, sorry kung hindi kita na-inform. Kahapon lang sinabi saken ni Coach na isingit ko iyong laro nila. Hindi ka daw kasi niya makita para makausap."

Ito ang ayaw ko sa lahat. Yung naka-settle na ang line ng program tapos may idadagdag pa. Ang mahirap pa dito na-announce at nakapost na ang schedule everyday!

Hindi na ako nag-aksaya ng panahon kaya pumunta na ako sa office ng coach ng basketball, which happened to be the room of the varsity behind the covered court. Dire-diretso akong naglakad sa hallway habang tinatahak ang room ng coach nila. Damn! Bakit ba kasi hindi ako nagsama ng officers? Puro lalaki nga pala ang andito at shizz! Lahat sila parang kagagaling lang sa shower room. I can't back out now!

I knock on the door as I reach the office of the coach at si coach na rin ang nagbukas ng pinto para sakin.

"Miss Santos! What brings you here?" Sabay upo pabalik sa kinauupuan niya kanina. Inilahad niya ang upuan sa harapan ng table niya ngunit hindi ako umupo.