Chapter 34 - Saved by him

2.5K 59 9
                                    

Chapter 34 - Saved by him

Sydney's POV

------------------------

Lakad lang ako ng lakad and I didn't even bother to bring anything with me.

No money, cellphone or anything else, just me in my pink dress. I didn't even care na malapit na palang mag gabi, I just really don't want to go back home.

As in never ever will I return back home, but I just can't do that.

'Am I really that useless? For Daddy to just make me marry someone I don't know just cause it will benefit 'our' business?' Inisip ko habang naglalakad ako palapit sa Park.

Nang makarating ako sa Park, agad akong umupo sa malapit na bench dahil sobra akong na pagod sa ginawa kong paglalakad kahit medyo malapit lang yung bahay namin dito, nakakapagod padin.

Maybe I really am that useless, that my only purpose on my family is to marry someone for the sake of the business.

Maya maya lang nakaramdam ako ng tubig mula sa mata ko na tumulo sa kamay ko, Hinayaan ko nalang na tumulo lahat ng luha ko. 

"Daddy, Mommy can I please buy Ice cream?" Rinig kong tanong nung batang babae, mabilis ko namang pinunasan yung luha ko dahil papalapit sila sa Bench na inuupuan ko.

"Sure anak" Sabi nung Daddy niya at binigyan niya ng pera yung bata. Mabilis na lumapit yung bata sa nagtitinda ng Ice cream.

Tumingin ako sa sahig nung tumabi sakin yung Mommy at Daddy nung bata, I look like a mess.

But Im sure di nila ko pinansin because they immediately went serious.

"Do you really have to leave us?" Seryosong tanong nung Mommy sa Daddy nung bata. 

I didn't mean to eavesdrop kaso kasi I was kinda having my own moment bago sila dumating kaya I didn't leave.

"You know its for her future right?" Narinig kong huminga ng malalim yung Mommy magsasalita pa ata yung Daddy kaso na putol dahil may narinig kaming hakbang papunta sa Bench, Mabilis na umanggat yung ulo ko nung narinig ko yung mga yapak na huminto sa harap namin.

Tumingin ako dun sa Daddy at sa Mommy pero nakangiti sila sa anak.

How can they do it? They're facing problems but they still manage to make everything happy for their Child.

Nagulat ako nung tumigil sa harap ko yung bata at inabot yung ice cream sakin.

"I saw you crying kasi eh, I thought baka this might help cause whenever I'm sad I eat ice cream" Sabi nung bata at nginitian ako kaya pati ako ngumiti sakanya kahit sobrang mukha akong ewan ngayon.

"Thank you, you're such a kind little girl" Nginitian niya ko at umupo sa gitna ng magulang niya.

"Daddy, I know you're leaving us" Sabi nung batang babae na nakangiti padin pero parang anytime iiyak na siya kaya nag tinginan yung dalawang magulang.

"Anak ano kasi~" Hindi na natuloy nung Daddy niya yung sasabihin niya dahil inakap siya agad nung anak niya.

"Thank you, Daddy I know you tried hard to hide this from me pero thank you po. This just proves how much you love me Daddy, you're willing to be away from us just for my future... Thank you

Hindi ko alam pero may something sa sinabi nung bata that made my tears fall again. 

Maybe because that's what I should have said to my Daddy, I should've thank him pero how? You can't blame me if I can't tell that to my Dad, He's been gone for a few years and didn't even bother to contact me and the moment he returned he already has my life all planned out, That I didn't even agree to.

The more you hate the more you loveWhere stories live. Discover now