Breaking The badboy

45

{Angel}

Zwijgend lig ik naast Chris. Het is inmiddels twaalf uur 's nachts en Chris is in slaap gevallen. Ik breng mijn hand naar mijn lippen en strijk er zachtjes overheen. Na onze intense zoen van eerder vandaag kan ik zijn lippen nog steeds voelen. Ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden. Ik wil Chris terug. Maar ik voel me zo zwak als ik hem zo makkelijk terugneem.

'Angel?' hoor ik Chris slaperig vragen. 'Slaap je nog niet?' Ik schud mijn hoofd en draai mijn hoofd naar hem toe.

'Hou je van me?' vraag ik.

'Ja, natuurlijk' antwoordt Chris.

'Wees eens eerlijk. Ben je weer bij me omdat jij dat wil omdat Iris dat wilde?'

'Omdat ik dat wil' zegt Chris en hij pakt mijn hand vast. 'Iris heeft er alleen voor gezorgd dat ik mijn ogen heb geopend.'

'Ik ben hier zo slecht in' zucht ik. 'Ik wil je niet zo snel terugnemen. Het maakt me zwak, maar ik... Ik kan me er niet tegen verzetten. Ik word gek als ik nog een dag langer in deze situatie zit. Ik wil alles van je.'

'Het maakt je niet zwak' zegt Chris. 'Je weet gewoon wat je wilt. Dat is alleen maar positief.'

'Breek mijn hart alsjeblieft niet opnieuw' fluister ik. Chris drukt een kus op mijn voorhoofd.

'Ik breek mijn eigen wel om jou dat te besparen' mompelt hij. Mijn hart smelt bij die woorden. Hoe kan deze jongen zo lief zijn?

'Ik weet niet meer wat ik moet doen' geef ik toe. 

'Doe wat goed voelt voor jou' zegt Chris. 'Het maakt niet uit wat anderen vinden.' Ik zucht diep en neem dan mijn besluit. Ik verspil verder geen woorden en zoen hem. Meteen gaat hij erin mee. Ik hou van zijn lippen. Ik hou van alles aan hem. Wanneer ik mijn handen over zijn lichaam laat glijden houdt hij me tegen.

'Zijn we oke?' mompelt hij tegen mijn lippen aan.

'Ja' antwoord ik. Hij glimlacht en duwt me in het matras waarna hij boven me komt hangen.

'Bedankt dat je me nog een kans hebt gegeven.'

'Jij hebt mij ook nog een kans gegeven na die weddenschap' zeg ik. 'Je had toen ook kunnen zeggen dat je me niet meer wilde zien.'

'Dat kon ik niet' mompelt Chris. 'Ik kon niet zonder je leven.' Ik druk een kus op zijn lippen.

'Ik ben best wel moe' zucht ik.

'Ga slapen dan.' Chris gaat weer naast me liggen en slaat zijn armen om me heen. 'Slapen is goed als je ziek bent.'

'Misschien wordt jij nu ook wel ziek' zeg ik. Chris schudt lachend zijn hoofd.

'Ik heb een sterk immuunsysteem' zegt hij. 'En anders zijn we samen ziek.' Ik knik en sluit dan mijn ogen.

*****

{Chris}

De volgende ochtend word ik al vroeg wakker. Angel ligt naast me nog te slapen. Ik plaats een kus op haar voorhoofd en pak dan mijn telefoon.

*Alles is weer goed tussen Angel en mij.*  stuur ik naar Dylan. Ik vertel hem echt bijna alles. En hij mij ook.

*Dat is mooi. En nu jullie relatie stabiel houden.*

*Ik ga het proberen. Ik hou echt van haar. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven wat ik voor haar voel.*

*Zolang je niet teruggaat naar je exen komt alles goed. Oh, en een boodschap van Amy: als je het nog een keer verpest slaat ze je in elkaar.*  stuurt Dylan terug. Ik grinnik.

*Dus je bent met Amy?😏*

*Ja, ze sliep bij mij.*

*Spannend...*  Ik lach waardoor Angel zacht iets mompelt. Ze wordt gelukkig niet wakker.

*Als er iemand is die het recht niet heeft zulke shit te zeggen ben jij het wel, Chris Evans.*

*Ik mag alles.*  Langzaam opent Angel haar ogen.

*Ik moet gaan.*  stuur ik nog snel naar Dylan voor ik mijn telefoon wegleg.

'Lekker geslapen?' vraag ik aan Angel. Ze gaapt en knikt. Haar bruine haren zitten door de war. Ik laat een zachte kus achter op haar lichaam waardoor haar mondhoeken omhoog trekken.

'Vanavond gaan we uiteten' zeg ik tegen haar. 'En dan gaan we naar een uitkijkpunt.'

'Lijkt me leuk' glimlacht Angel.

'Ik moet trouwens wel even naar huis vandaag' zeg ik. 'Ik heb schone kleding nodig.' Angel zucht en duwt haar lippen in mijn nek waardoor er kippenvel op mijn lichaam ontstaat.

'Trek gewoon hier in' mompelt ze. Bij die gedachte stroomt er een tinteling door mijn lichaam. Samenwonen met Angel. Dat zou echt geweldig zijn.

'Gezellig met je ouders' grinnik ik.

'Moeder' verbetert Angel me. 'Mijn vader is bij een vriend van hem. Ze heeft hem het huis uit getrapt.'

'Gelijk heeft ze' mompel ik.

'Ik ben wel aan het kijken voor een eigen appartement' zegt Angel. 'Als ik geslaagd ben wil ik in Amsterdam studeren en wonen.'

'Ik wil ook naar Amsterdam' zeg ik. 'Als ik überhaupt slaag.' Angel glimlacht breed.

'Dan zien we elkaar gelukkig nog vaak.' Ik knik instemmend en sla dan de deken van me af.

'Wil je ook iets eten?' vraag ik aan Angel. 'Ik maak het wel.'

'Verras me' zegt ze.

(Nu is er nog maar 1 hoofdstuk over. Wat vinden jullie van dit hoofdstuk?)