Breaking The badboy

13

{Angel}

Na een lange dag school ben ik eindelijk uit. Ik twijfel of ik naar Chris moet gaan. Als hij hoort wat ik heb gedaan komt het sowieso niet meer goed. Het is egoïstisch van mezelf, maar ik wil bij Chris zijn. En als dat betekent dat ik een geheim heb is dat maar zo.

'Ga je naar hem toe?' Ik kijk op en zie Quinn en Amy staan. Ik haal mijn schouders op.

'Wat vinden jullie?' vraag ik.

'Je moet hem breken' zegt Quinn. 'Kijk wat hij heeft gedaan.' Amy knikt instemmend.

'Ga naar hem toe en maak het goed' zegt Amy. 'En breek hem dan op een moment dat hij het niet verwacht.' Ik bijt twijfelend op mijn lip voor ik knik.

'Is goed' zeg ik snel en ik prop wat boeken in mijn kluisje.

'Succes' glimlacht Quinn. 'Je kan het.' Ik glimlach terug en kijk toe hoe mijn beste vriendinnen weglopen. Ik ga Chris niet breken. Dat heb ik simpelweg niet in me. Niet na alles wat hij me heeft verteld. Ik trek mijn jas aan en loop dan langzaam door de gang naar buiten. Chris loopt net weg.

'Chris!' roep ik. Verbaasd draait hij zich om. Zijn ogen lichten op als hij mij ziet. Ik loop snel naar hem toe. Ik wil hem zoenen, liever dan wat dan ook op dit moment. En dat is dan ook wat ik doe. Voor hij iets kan zeggen heb ik mijn lippen op de zijne gedrukt. Chris glimlacht klein voor hij mijn kus beantwoordt.

'Het spijt me zo' fluistert Chris tegen mijn lippen aan. 'Ik ben stom geweest.'

'Het is al goed' mompel ik. 'We doen allemaal wel eens stomme dingen.'

'Heb je veel huiswerk?' vraagt Chris. Ik kijk hem verbaasd aan en schud mijn hoofd. Vanwaar die vraag? 'Dan neem ik je nu mee op date.'

'Nu?' vraag ik. Hij knikt. 'Maar ik moet me dan omkleden en-' Chris kapt me af door een kus op mijn lippen te drukken.

'Je ziet er prachtig uit' vertelt hij me. 'En daarbij, we gaan niet naar een of ander duur restaurant of zo. Al zou je dat wel verdienen. Maar ik heb dat geld gewoon niet.' Ik glimlach.

'Het draait niet om hoeveel iets kost' zeg ik. 'Als het eten maar lekker is, toch?' Chris lacht en knikt instemmend. We lopen naar zijn auto en stappen in.

'Wat gaan we eigenlijk doen?' vraag ik als Chris de straat uitrijdt.

'Naar het winkelcentrum' antwoordt hij. 'Hou je van winkelen of niet?'

'Natuurlijk hou ik daarvan' zeg ik. 'Welk meisje houdt niet van winkelen?' Chris lacht.

'Geen idee' antwoordt hij. 'Dat heb ik ook nog nooit meegemaakt.'

Binnen tien minuten zijn we aangekomen bij het winkelcentrum. Het ligt redelijk dichtbij school dus in tussenuren ben ik hier regelmatig met Quinn en Amy.

'Waar wil je eerst heen?' vraagt Chris. Bedenkelijk kijk ik rond.

'Daarheen.' Ik wijs een kledingwinkel aan. Chris knikt en loopt achter me aan naar binnen.

'Heb je nog iets specifieks nodig?' vraagt hij dan. Ik haal mijn schouders op.

'Ik zoek nog een trui' antwoord ik. 'En een outfit voor Kerst.' Chris knikt en kijkt kort om zich heen. Vervolgens trekt hij me mee naar wat jurken.

'Zit hier iets tussen?' vraagt hij dan. Ik knik en pak er een bordeaux rode jurk uit. Hij lijkt een beetje op die van Quinn, maar dat maakt hem niet minder mooi.

Na zo'n twee uur hebben we beiden een aantal dingen gekocht en besluiten we om naar mijn huis te gaan.

Eenmaal thuis aangekomen gaan we meteen door naar mijn kamer. Mijn ouders zijn gelukkig niet thuis.

'Angel' begint Chris terwijl hij op mijn bed gaat zitten. Ik kijk hem vragend aan en neem naast hem plaats.

'Wat is er?' vraag ik hem.

'Ik...' Hij slikt en slaat zijn ogen neer. 'Ik weet niet goed hoe ik het moet vertellen.'

'Probeer het gewoon' glimlach ik. Hij zucht zachtjes en kijkt me dan aan.

'Ik denk dat ik gevoelens voor je heb' mompelt hij. Mijn hart slaat een slag over. 'Nee, ik denk het niet. Ik weet het. Angel, ik...' Hij slaat opnieuw zijn ogen neer.

'Ik ben verliefd op je' fluistert hij. 'En misschien is dit te snel of voel je niet hetzelfde voor mij, maar-' Ik kap hem af door een kus op zijn lippen te drukken.

'Ik voel hetzelfde' fluister ik tegen zijn lippen aan. Chris kijkt me recht in mijn ogen aan. Ze glinsteren. Glimlachend laat ik mijn vingertoppen langs zijn wang glijden.

'Dit is misschien niet de meest romantische manier om het te vragen' begint Chris. 'Maar wil je mijn vriendin zijn?' Meteen knik ik.

'Heel graag' mompel ik. Chris glimlacht opgelucht en laat zijn lippen kort de mijne raken.

'Ga je eigenlijk terug naar huis vandaag?' vraag ik hem. Hij haalt zijn schouders op.

'Ik zal wel moeten' mompelt hij. 'Waar moet ik anders blijven?'

'Je kan wel hier blijven' mompel ik. 'Maar dan moet ik het wel aan mijn ouders vragen.'

'Vinden ze dat goed dan?' Chris kijkt me verbaasd aan.

'Geloof me, ze zijn allang blij dat ik nu een relatie heb' grinnik ik. 'Ze gaan echt niet moeilijk doen over een nachtje. Zeker niet als ze horen wat er bij jou thuis is.'

'Dank je' glimlacht Chris.