Breaking The badboy

28

{Angel}

Na school zitten Quinn, Amy en ik bij mij thuis.

'Het spijt me' begint Quinn. 'Ik had dat nooit tegen Chris mogen zeggen. Maar waarom vertelde je ons niet gewoon dat je iets voor hem voelde?'

'Omdat jullie je oordeel over Chris altijd klaar hebben liggen' zeg ik. 'Jullie gaven er alleen nog maar om dat ik hem zou breken. Jullie kennen zijn hele situatie niet eens.'

'Had het ons dan verteld' bemoeit Amy zich ermee. Ik lach schamper.

'Wanneer had ik dat moeten doen?' vraag ik. 'Die keer dat jullie een meidenavond hielden zonder mij?'

'Sorry daarvoor' mompelt Quinn. 'Is alles nu wel weer goed tussen jullie?' Ik knik.

'Was je trouwens wel van plan het aan Chris te vertellen?' vraagt Amy. Ik haal mijn schouders op en kijk weg. 'Angel, zoiets had je niet verborgen kunnen houden.'

'Wat maakt het nog uit?' vraag ik. 'Hij weet het nu toch?'

'Ja, maar je kan toch geen relatie hebben gebaseerd op een weddenschap?'

'Die jullie hebben bedacht' mompel ik.

'Ja, en die jij hebt geaccepteerd' kaatst Quinn terug. 'Je kan ons niet overal van beschuldigen. 'Je had ook kunnen zeggen dat je het niet wilde doen.'

'Ik dacht toen dat hij inderdaad meisjes gebruikte!' sis ik. 'En dat was verkeerd van me. Nu zie ik dat in. Ik had die weddenschap nooit moeten aangaan.'

'Angel, ik wil gewoon weer dat het goed komt tussen ons' zegt Quinn. 'Ik heb geen zin in ruzie.'

'Ik ook niet' geef ik toe. 'Maar waarom hebben jullie zolang niks laten horen?'

'We dachten dat je even tijd nodig had' zegt Amy. 'We wilden wel langskomen, maar we zouden waarschijnlijk toch meteen weer weggestuurd worden. En we wilden je de ruimte geven om het goed te maken met Chris.' Ik knik begrijpend.

'Dus, is het weer goed?' vraagt Quinn hoopvol. 'We hebben je gemist.'

'Ja' glimlach ik. 'Het is goed.'  Quinn glimlacht en trekt me in een knuffel.

'Nu moet je ons alles vertellen!' zegt ze. Door een luide klop op de deur worden we onderbroken.

'Kom maar!' roep ik. Niet veel later gaat de deur open en steekt Chris zijn hoofd om de hoek.

'Stoor ik?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.

'Kom maar binnen.' Quinn schraapt haar keel.

'Wij gaan maar weer eens' zegt ze waarna zij en Amy opstaan. Ik knik.

'Moet ik nog meelopen?' vraag ik. Quinn schudt haar hoofd.

'We weten de deur wel te vinden.' Ze glimlachen beiden kort voor ze mijn kamer verlaten. Chris neemt naast me plaats en laat zijn vingertoppen over mijn bovenbeen strijken.

'Is het weer goed tussen jullie?' vraagt hij waarop ik knik.

'Ja, ik was er ook wel klaar mee om boos te zijn.' Hij glimlacht. 'Wat doe je eigenlijk hier?'

'Ik wilde mijn vriendin zien' mompelt hij. 'Of mag dat niet meer?'

'Natuurlijk wel.' Ik verstrengel onze vingers. Chris glimlacht en duwt me in het matras waarna hij boven me komt hangen. Een tedere kus belandt op mijn lippen waarna hij zachte kusjes achterlaat in mijn nek. Op mijn hele lichaam ontstaat kippenvel door zijn aanraking. Chris pakt de zoom van mijn shirt vast en trekt het kledingstuk over mijn hoofd.

'Chris' stamel ik bijna fluisterend. 'Mijn moeder is thuis.' Hoe graag ik hier ook verder mee wil gaan, mijn moeder hoeft het niet te horen.

'Nee, ze ging net weg toen ik aankwam' mompelt Chris tegen mijn huid aan. 'Ze had afgesproken met een vriendin, dus we zijn alleen.' Ik ontspan volledig en laat Chris zijn gang gaan. Hij laat zijn lippen over mijn hele bovenlichaam glijden tot hij bij mijn broek komt. Langzaam maakt hij de knoop los en ongeduldig trek ik het stuk stof naar beneden.

'Geen geduld, zie ik' grinnikt Chris waarna hij de broek over mijn enkels trekt en ook dit kledingstuk belandt op de grond. Ik pak Chris' hand en trek hem omhoog waarna ik hem zoen. Ik heb hem nodig nu. Zijn tong dringt al snel mijn mond binnen en ondertussen trek ik zijn trui uit. Ook zijn broek ligt al snel op de grond. Even laat Chris me los om op adem te komen waarna hij me weer vol passie zoent.

Minuten later liggen onze bezwete lichamen naast elkaar, bijkomend van net. Mijn hoofd ligt op Chris' borstkas en hij streelt zacht door mijn haren heen. Ik hou ervan als mensen aan mijn haar zitten. Ik ben blij dat Chris een persoon is die dat uit zichzelf doet.

'Ik moet zo gaan' zucht Chris.

'Je kan ook blijven eten?' stel ik voor.

'Vinden je ouders dat goed?' Ik knik.

'Natuurlijk.' Chris duwt een kus tegen mijn voorhoofd en laat zijn hand over mijn blote bovenbeen glijden.

'Mijn moeder is toch niet thuis dus ik zou graag blijven' zegt hij dan. Plotseling begin ik het koud te krijgen. Ik trek het dekbed meer over ons heen en nestel me dichter tegen Chris aan.

'Je kan je ook aankleden als je het koud hebt' lacht Chris.

'Dan moet ik opstaan' kreun ik en ik sluit mijn ogen. Chris pakt iets van de grond en overhandigt het aan mij. Mijn onderbroek en zijn trui. Ik glimlach dankbaar en trek de kledingstukken aan. Chris stapt uit bed om zijn boxer van de grond te rapen en trekt die snel aan waarna hij weer naast me komt liggen.

'Ik hou van je' vertel ik hem.

Tijdens het eten maken Chris en ik voortdurend oogcontact. Hij zit tegenover me. Aan het hoofd van de tafel zit mijn moeder. Mijn vader eet niet mee vanwege vergaderingen op zijn werk.

'Angel' begint mijn moeder. 'Hebben jij en Chris al...?' Ik weet waar ze op doelt.

'Mam!' sis ik. 'Moet dat nu?'

'Wat?' vraagt ze. 'Ik mag het toch wel weten?' Mijn wangen worden warm en ik sla mijn ogen neer. Kort kijk ik naar Chris. Ongemakkelijk neemt hij nog een hap van zijn hamburger.

'Ga je nog antwoord geven?' vraagt mijn moeder naar een aantal seconden. Ik zucht diep.

'Ja' antwoord ik dan. Haar mond valt bijna open.

'Hebben jullie het wel veilig gedaan?' vraagt ze meteen. 'Ik heb namelijk geen zin om oma te worden.'

'Ja, we hebben het veilig gedaan' zucht ik. Chris grinnikt.

'Als ik iets moet halen moet je het zeggen hè.'

'Mam!' Mijn wangen worden nog roder. 'We kunnen het prima zelf regelen.'

'Oke, ik zeg het alleen.' Ze snijdt nog een stukje van haar hamburger af en stopt het in haar mond.

Na het eten besluit Chris te gaan.

'Sorry voor mijn moeder' zucht ik. 'Ze is soms iets te nieuwsgierig.' Hij lacht en slaat zijn armen om me heen.

'Dat is helemaal niet erg.' Hij zucht en legt zijn kin op mijn hoofd. 'Ik heb geen zin om alleen thuis te zijn.'

'Ik zou wel met je meewillen' mompel ik. 'Maar ik denk dat mijn moeder me nu gaat uithoren.' Chris lacht en laat me los waarna hij een zachte kus op mijn lippen plaatst.

'Zie ik je morgen?' vraagt hij. Ik knik. 'Oke, tot morgen dan.'

'Tot morgen.' Chris loopt mijn huis uit en stapt in zijn auto. Hij zwaait nog een keer naar me en dan is hij weg. Zuchtend loop ik terug naar de woonkamer waar mijn moeder al op me zit te wachten.

(Er komt drama aan :))