Breaking The badboy

25

{Angel}

Beneden gaat de bel maar ik besteed er verder geen aandacht aan. Het zal wel iemand voor mijn ouders zijn. Al twee dagen lang lig ik de hele dag in mijn bed. Ik eet amper en ik kan niet slapen. Het enige waar ik aan kan denken is Chris en hoe stom ik wel niet ben geweest. Waarom heb ik ooit naar Quinn en Amy geluisterd? Ze hebben me nog geen één berichtje gestuurd om te zeggen dat het ze spijt, om te vragen waarom ik niet op school ben en hoe het met me gaat. Het boeit ze gewoon helemaal niks. Plotseling wordt er op mijn deur geklopt.

'Kom maar' zeg ik. De deur gaat open en mijn hart slaat een slag open als ik zie wie er staat, Chris.

'Mag ik binnenkomen?' vraagt hij zacht. Ik knik en ga rechtop zitten. Chris sluit de deur achter zich en komt bij me op bed zitten.

'Wat doe je hier?' vraag ik hem.

'Ik wilde weten hoe het met je gaat' antwoordt hij. 'En we moeten praten.' Ik sla mijn ogen neer.

'Het spijt me echt heel erg' fluister ik.

'Ik weet het' mompelt Chris en hij pakt mijn hand vast. 'Ik weet dat je gevoelens voor mij wel echt zijn.' Ik voel de brok in mijn keel ontstaan.

'Chris' breng ik uit. 'Je verdient zoveel beter dan ik. Je verdient iemand die geen stomme weddenschappen aangaat. Iemand die je volledig kan vertrouwen.' Een traan verlaat mijn ooghoek en rolt over mijn wang.

'Angel, ik hou van je' vertelt Chris. 'Ik wil niemand anders dan jij.'

'Ik kan dit gewoon niet.' Ik trek mijn hand los en wend mijn hoofd van hem af waarna ik mijn tranen in vrije loop laat. 'Ik verdien je niet. Ik kan geen relatie met je hebben na wat ik heb gedaan.'

{Chris}

Mijn hart breekt nu ik haar zo zie en ook bij mij beginnen de tranen te komen.

'Angel...' stamel ik. Ik weet niet eens wat ik wil zeggen. Wat moet ik überhaupt zeggen? Ik heb nog nooit in zo'n situatie gezeten. Even kijkt Angel me aan. En dat is het moment waarop ik volledig breek. Haar ogen zijn rood en opgezwollen en haar gezicht is nat van de tranen. Ik zeg niks en sluit haar in mijn armen. Ze verbergt haar gezicht in mijn shirt en huilt harder. Ook bij mij stromen de tranen over mijn wangen. Zo zitten we enkele minuten.

'Het maakt me niks uit wat je hebt gedaan' mompel ik. 'Ik mis je en ik hou van je.' Ze kijkt op.

'Ik hou ook van jou' fluistert ze. 'Maar ik kan dit niet.'

'Angel, het was maar een domme weddenschap' maak ik haar duidelijk. 'Ik ga daarvoor niet onze relatie opgeven. En dat zou jij ook niet moeten doen. Wil je überhaupt nog wel iets met me?'

'Ja, natuurlijk wel maar ik-'

'Geen ge-maar' onderbreek ik haar. 'Als ik je kan vergeven moet je jezelf ook kunnen vergeven.' Ze knikt.

'Ik heb alleen wat tijd nodig daarvoor.'

'Zolang je maar bij me terugkomt' mompel ik. Ze glimlacht en knikt. 'Is het goed als ik wat langer blijf?'

'Natuurkijk.' Ik glimlach en ga liggen waarna ik mijn armen stevig om Angel heen sla. Op de tv staat een of andere film. Ik kijk er aandachtig naar voor het laatste half uur. Dan kijk ik naar Angel en zie dat ze in slaap is gevallen. Waarschijnlijk heeft ze amper slaap gehad de laatste dagen. Moet ik gaan? Meteen schud ik mijn hoofd. Ik wil bij Angel blijven en haar laten zien dat ik er altijd voor haar zal zijn. Ik zet de tv uit en sluit dan ook mijn ogen waarna ik vrij snel in slaap val.

Ik word wakker door Angel die tegen me aanschopt. Ze heeft haar ogen gesloten en beweegt onrustig. Het zweet staat op haar voorhoofd.

'Angel' zeg ik zacht waarna ik haar door elkaar schud. 'Word wakker.' Plotseling springen haar ogen open.

'Chris?' mompelt ze. Ik knik. 'Wat doe je hier nog? Ben je niet naar huis gegaan?'

'Nee, ik was in slaap gevallen' mompel ik. Ze knikt en krabbelt zuchtend overeind. 'Had je een nachtmerrie?'

'Ja, maar het was niks bijzonders' mompelt ze. Ik ga nu ook rechtop zitten.

'Vertel het me.' Ze zucht diep.

'Ik droomde over jou' begint ze dan zacht. 'Je werd geraakt door een auto en ik...' Ze slaat haar ogen neer. 'Ik kon niks doen. Ik kon niet bewegen. En jij lag daar, op de grond en ik-'

'Dat gebeurt niet' stel ik haar gerust terwijl ik een plukje van haar haren uit haar gezicht strijk. 'Ik ben bij je.'

'Ik ben zo'n bitch' fluistert ze opeens. 'Ik had die weddenschap nooit moeten aangaan.'

'Angel' begin ik. 'Kijk me aan.' Ze kijkt op. Haar ogen zijn betraand.

'Wat?'

'Ik ben veel erger geweest dan jij' vertel ik haar. 'Vroeger ben ik ook weddenschappen aangegaan met mijn vrienden. En dat ging om veel meer dan wat jij moest doen. Laat het gaan.'

'Hoe kan je nog zo lief tegen me doen?'  vraagt Angel.

'Ik hou van je' zeg ik. 'En mensen maken fouten. Ik heb ook fouten gemaakt. En ik weet hoe het is als mensen je niet vergeven. Vergeef jezelf alsjeblieft. Ik wil gewoon met je samen zijn.' Ze glimlacht waarna ze een kus op mijn wang drukt.

'Ik hou ook van jou' fluistert ze dan. Kort laat ik mijn vingers door haar haren strijken waarna ik mijn lippen tegen de hare duw. Ze beantwoordt mijn kus meteen en vraagt om toestemming. We raken verwikkeld in een tedere zoen en ik duw haar in het matras waarna ik boven haar ga hangen. Mijn handen verkennen haar hele lichaam. Even laat Angel me los. Zachtjes hijgt ze uit. Ik laat mijn voorhoofd tegen het hare rusten en sluit mijn ogen.

'Chris, moet je je kleren niet uittrekken?' vraagt ze dan. Ik kijk haar vragend aan. 'Aangezien je hier toch blijft slapen lijken me een spijkerbroek en shirt niet zo comfortabel.' Ik grinnik en druk een korte kus op haar lippen waarna ik uit bed stap en mijn shirt en broek uittrek.

'Zo beter?' Ze bijt op haar lip en knikt. Ik kruip weer naast haar in bed.

'Hoe laat is het?' vraagt Angel dan.

'Bijna één uur' antwoord ik als ik op mijn telefoon heb gekeken. 'Laten we verder slapen.'