Breaking The badboy

3

{Angel}

'Welke jurk wil je aan?' vraagt Quinn. Ze houdt een zwarte jurk en een bordeaux rode jurk voor zich. Ik haal mijn schouders op.

'Ik zou de rode doen' bemoeit Amy zich ermee. 'Daar komen je blauwe ogen beter in uit.' Vervolgens gaat ze verder met mijn make up.

'Dan doe ik die' besluit ik.

'Heb je je lenzen bij je?' vraagt Quinn. Ik knik.

'Ik heb ze al in' mompel ik.

'Oke, mooi.' Na zo'n half uur is Amy klaar met mijn make up. Bewonderend bekijk ik het eindresultaat. Het is echt heel mooi geworden.

'Dank je wel' glimlach ik. Vervolgens krul ik zelf mijn haar.

Wanneer ik helemaal klaar ben bekijk ik mezelf in de spiegel. Ik zie er heel anders uit. Ik heb een strakke jurk aan, redelijk veel make up op en geen bril op. Ik vraag me af of Chris me nog zal herkennen aangezien ik mezelf amper herken.

'Je ziet er geweldig uit!' roept Quinn opgewekt. 'Je moet echt vaker lenzen dragen. Nu zie je pas hoe mooi je ogen zijn.' Ik knik.

'Laten we gaan' zegt Amy. Met zijn allen lopen we naar Quinns auto. Chris had aangeboden me op te halen, maar ik zei dat ik vanaf Quinn zou gaan omdat ik me daar klaarmaakte.

{Chris}

Zuchtend werp ik nog een blik op mijn horloge. Het is nu negen uur en Angel is er nog steeds niet. Ze zei dat ze er tussen half negen en kwart voor negen zou zijn. Misschien komt ze wel helemaal niet meer. Ik sta echt als een of andere idioot hier op haar te wachten. Al een half uur sta ik in de keuken, wachtend op een meisje. Verschillende meisjes zijn al naar me toegekomen om te vragen of ik wil dansen waarop ik ze heb afgewezen.

'Is ze er nog steeds niet?' Ik kijk op en zie Dylan staan. Ik schud mijn hoofd.

'Waarschijnlijk komt ze niet meer' mompel ik.

'Chris, zo is zij niet' zegt Dylan. 'Als ze niet meer zou komen zou ze heus wel iets zeggen.' Ik haal mijn schouders op. Plotseling valt mijn blik op de ingang. Angels vriendinnen komen binnen. Mijn mond valt open als ik Angel zie.

'Chris, ik zeg het je eerlijk' begint mijn beste vriend. 'Je hebt het goed voor elkaar.' Angel kijkt even rond tot haar blik op mij valt.

'Succes maat.' Dylan klopt op mijn schouder waarna hij wegloopt. Angel loopt op me af en blijft vlak voor me staan.

'Sorry dat ik zo laat ben' verontschuldigt ze zich. 'We waren iets langer bezig dan gepland.' Ik schud mijn hoofd.

'Geeft niets' zeg ik snel. 'Je ziet er prachtig uit.' Haar wangen kleuren rood. 'Wil je iets drinken?'

'Ja, lekker.' Ik pak een beker en kijk haar vragend aan.

'Wat wil je?' vraag ik.

'Doe maar iets' glimlacht ze.

'Mag er drank in zitten?' Ze knikt. Ergens ben ik verbaasd dat ze drinkt. Maar aan de andere kant, in elk verlegen meisje schuilt een wilde kant. Ik mix een van mijn favoriete drankjes en overhandig dan de beker aan Angel.

'Dank je wel' mompelt ze.

'Kom, dan gaan we ergens zitten.' Ik pak haar hand vast en leidt haar mee door de menigte naar twee vrije stoelen waar we plaatsnemen.

'Je ziet er echt anders uit' vertel ik haar. 'Niet dat ik het niet mooi vind. Maar ik ken je eigenlijk alleen met je bril op.' Angel glimlacht.

'Ik herkende mezelf ook bijna niet' geeft ze toe waarna ze een slok neemt van haar drinken. Voor een aantal ze seconden is het stil en kijk ik naar de dansende mensen. Ik hoop dat mijn vrienden zich inhouden vanavond. Normaal maken ze altijd van die opmerkingen als ik met een meisje ben. Ik weet niet wat het met Angel is. Iets aan haar trekt me aan.