SKETCH [ Book 1 ]

[ sketch - 43 ]

-0-0-0-

Pagkatapos nun, lumabas na ako. Pinangako ko sa sarili ko na hindi ako iiyak. At yun nga, hindi ako umiyak. Dahan dahan akong lumabas ng kwarto. Nagbabasakali na pipigilan nya ako. Pero wala, wala syang ginawa.

-0-0-0-

Lumipas ang isang buwan. Ito na ang pinakahihintay kong araw. Hindi ako nawawalan ng pagasa. Naniniwala akong dadating sya. Nangako kami sa isa't isa. Nangako kami sa sketch na regalo nya sa akin. Na walang iwanan. Tanghali pa lang, nagbihis na agad ako at naligo at dumeretso na sa park. 

Lumipas ang isang oras,

Nagtext sa akin si Mikee. Asan na daw ako. Kumain daw muna kami ng lunch bago magenroll. Wala pa daw si Xylan. Hindi pa pala nila alam ang tungkol sa pagalis ni Xylan. Nagreply ako, sinabi kong hindi ako makakasama sa lunch pero susunod ako sa enrollment dahil may ginagawa pa ako.

Lumipas ulit ang isang oras,

Wala parin sya. Nagtext na si Brix. Umpisa na daw ang enrollment. Mauubos na daw ang available slots sa section namin. Sinabi kong inaantay ko pa si Xylan kaya't mauna na sila.

Lumipas na ang maraming oras..

Hapon na. Nakita kong may dumaan na eroplano mula sa himpapawid. Sabay sa pagdaan ng eroplanong ito ay ang pagtulo ng luha ko. Hindi na sya dadating. Hindi na talaga. 

Now I can say,

It's officially over.