MEET THE BAD BOY✔✔ ( Amalia's LIFE )

MTBB - 5

Chapter 5

Amalia pov

"Can you please stop crying"?  Sigaw niya sakin habang palakad lakad siya sa harapan ko.

Mas lalo akong natakot sa kanyang pagsigaw sakin. Muntik na ako kanina.

"Ito tatandaan mo babae ka, kahit kailan hindi ka makatakas sakin. Alam
mo ba ha? Dahil pati katawan mo binayad sakin ng itay mo"  sabay turo niya sa noo ko napatingin ako sa kanya.

"Hu sir?" Gulat ko sa sinabi niya.

"Lumabas ka na dito sa kwarto ko"  tinulak niya ako palabas.

Para akong basang sisiw bumaba galing sa kwarto ni Mr. Hidalgo. Ng makapasok na ako at nakabbihis na. Umupo ako sa may veranda banda. Sa sahig at ang ulo ko nasa malaking gilid ng kahoy.

Napaisip ako. Wala na akong kawala sa sitwasyon ko ngayun. Pati katawan ko bininta pala ni itay.

Narinig kung bumaba si Mr. Hidalgo mula sa taas at dumiretsong lumabas sumakay sa kotse niya.

Saan kaya siya pupunta.?

Pumasok na ako sa loob para matulog. Kinabukasan maaga akong nagising dahil hindi rin naman ako makatulog. Pagkalabas ko sa kusina nakita ko si Manang busy sa pagluluto ng almusal ni Mr. Hidalgo.

"Magandang umaga manang" bati ko sa kanya.

Kinuha ko na rin ang magiging plato niya at hinanda ko na ang lamesa.

"Hija kain ka na? Teka umiiyak ka ba? Namamaga ang mata mo"? Umiling ako at ngumiti para makasiguro hindi siya nag alala sakin.

"Okay lang ako ho ako manang. Sige ho kakain na ako"  kumuha ako ng pinggan para paglagyan ko ng pagkain ko.

"Kaunti lang ang kinain mo hija"?  Ngumiti ako.

"Busog ho ako manang" saka tumayo na ako para maghugas ng pinggan ginamit.

Ng matapos ko na. Hinarap ko si manang "okay na ho. Aalis na ho ako" paalam ko sa kanya.

"Sige hija mag iingat ka"  sila Delia kasi nasa likod. Lumabas na ako sa gate.

"Amalia papasok ka na"? Tanung ng isang tauhan.

"Oho" saka sinara ko na ang gate. Nag umpisa na akong maglakad. Dapat bilisan ko para hindi na ako mahuli sa klase nito. Hindi naman pwede sumakay dahil kulang ang pera ko.

Pagkarating ko sa paaralan sakto kasisimula lang ng bayang magiliw nakasali pa ako. Pagkatapos pumasok na kaming lahat sa room. Si Sasha nakita niya ako.

"Wag mong sabihin naglalakad ka lang ulit?" Binigyan ko siya ng isang ngiti.

"Okay lang ako kaya ko pa. Tsaka sayang din yung kaunting pera ko. Magbabayad pa ako sa project natin"  bumuga siya ng hangin.

"Ako na magbabayad sa project mo Am, minsan maawa ka sarili mo. Bata ka pa pero ito ikaw pa nagbanat ng buto. "  niyakap ko siya.

"Maraming salamat sa pag alala sakin Sha pero okay lang ako. Makakaya ko pa. Isa pa wala akong inasahan"  dahil pati katawan ko bininta na.

"Baka magkasakit ka niyan sa mga pinaggawa mo wala kang pahinga. "  may kinuha siya bag niya isang malaking karton.

"Ito oh binili yan ni mama para sayo" nakangiti niyang sabi pagbukas ko isang pares ng sapatos?

"Nako Sha hindi ko matatanggap yan, pakisabi kay mama mo maraming salamat. Tsaka okay pa naman ang sapatos ko"  sinauli ko ang sapatos binigay niya.