Strokes of a Painter

Kabanata 42

Kabanata 42

Overpowered 

Days passed like a blur. Sa tantiya ni Fej ay baka sa susunod na araw ay matatapos na si Tob sa pagpipinta. It was not easy to pose nude in front of him every single day but she got used to it as time passed. Ang hindi lang niya maintindihan ay ang pag-iwas ni Tob sa kanya. Maybe after this, their ties would break for good. Kung baka sakali, handa ba siyang mangyari ito? 

Hindi siya mapakali sa kwarto. Kahit anong gawin niyang pikit sa mga mata ay hindi siya makatulog. Kaninang hapunan ay tahimik lamang silang kumakain. Ni walang nagtangkang mangunang magsalita. Mabilis niyang tinapos ang pagkain at inis na bumalik sa kwarto. Tatlong oras na ang lumipas pero heto at pabaling-baling siya sa kama. 

She decided to go out to drink some milk. Baka sakaling makatulong ang gatas para makatulog siya. Maingat niyang binuksan ang pinto at tinungo ang kusina. Hindi masyadong madilim dahil pumapasok naman ang ilang linawag na nagmumula sa buwan. Walang saplot ang kanyang mga paa kaya tahimik ang pagpunta niya sa kusina. Binuksan niya ang ref at kumuha ng baso pagkatapos. Nagsalin siya ng fresh milk sa baso at binalik ang gatas sa ref. 

Nangalahati na siya sa kanyang gatas nang biglang nabitawan niya ito. Napalundag siya sabay nang paglikha ng ingay sa mapayapang gabi. Nabigla kasi siya nang may biglang naramdamang malamig na kamay sa kanyang balikat kaya napapitlag siya at nabitawan ang baso. 

"Damn! Are you alright?" 

Boses iyon ni Tob.

"Y-eah,"  nakahinga siya ng maluwag. Akala niya ay kung sino o ano na.

"Don't move baka maapakan mo ang mga bubog," anito sabay switch sa ilaw. 

Lumiwanag ang buong kusina. Bumaling si Tob sa kanya at medyo napatitig sa kanyang katawan. Her cheeks flushed when she realized what she was wearing. Her red nightie was very skimpy at kunting galaw lang ang kita pati ang kaluluwa niya. Nakalimutan kasi niyang labhan ang mga damit pambahay kaya no choice siya. 

Tumikhim si Tob bago nag-iwas ng tingin. Lumapit ito sa kanya at bawat hakbang nito ay nagpakaba sa kanyang dibdib. Mas lalong hindi siya mapakali dahil wala itong pang-itaas na damit. Nakasuot lamang ito ng blue boxers. His damn abs were making her body tremble. 

"Stay still," balik nitong paalala. 

Tumango siya at nang makalapit na ito sa kanya ay napasinghap siya dahil sa biglaang pagkarga nito sa kanya. Nakatsinelas na pambahay kasi si Tob kaya walang pag-alinlangang nilapitan siya kahit may mga bubog sa sahig. 

Napakapit siya sa batok nito at ramdam niya ang makikisig na bisig ni Tob sa kanyang mga hita. This was their closest encounter so far that it almost feel like home. 

"Sorry," hinging paumanhin niya kapagkuwan. 

He took a quick glance at her face. 

"It's okay. It was my fault anyway." 

Nakarating sila sa sala at pinaupo siya ni Tob sa sofa pero hindi parin niya binibitawan ang pagkakapit sa batok nito. Nakatingala siya kay Tob gamit ang mapupungay na mga mata. He stared back at her with this serious expression. Sa bawat segundo na pagtitig nito sa kanya ay parang unti-unti siyang natutunaw. His gray eyes became darker and that fascinated her more. Damn him for having such tantalizing eyes. His eyes lowered down at her slowly parted lips. 

She couldn't believe as his two hands held her both arms. Bumalatay ang sakit sa kanyang mga mata nang kinalas ni Tob ang kanyang mga braso mula sa leeg nito. Uminit ang magkabilang sulok ng kanyang mga mata at may bumara sa lalamunan niya. Suddenly, she felt cold all of a sudden. The rejection was too much to bear it made her heart ached.