Limerence

Chapter 11: Your Guardian Angel

Chapter 11: Your Guardian Angel

“Pia, asan ka? Yung lola mo…” napatigil si Mama.

“Ano? Anong nangyari kay lola?”

“Yung lola mo, na-comatose.”

Muntik ko nang mabitawan yung cell phone ko. Hindi ko alam yung gagawin ko. Kaya tumakbo ako.

“Ate!!!”

Gusto kong pumunta kay Lola. Gusto kong malaman na hindi totoo yung nangyari. Nalilito ako, naguguluhan ako.

Tumatakbo ako pero hindi ko alam kung saan ako pupunta. Nararamdaman ko na ang pamumuo ng mga luha sa mata ko. Alam kong mukha akong ewan na tumatakbo sa mall at nakakatanggap ako ng mga tingin sa mga taong nababangga ko pero wala akong pakialam. Gusto kong lumabas dito. Nasu-suffocate ako, nahihirapan na akong huminga pero hindi pa rin ako tumitigil.

“Sofia!” narinig kong may tumatawag sa likod ko pero hindi ko pinansin. “Sofia!!!” Hinila niya yung kamay ko.

“Ano ba, King! Bitawan mo ako!”

“Sofia, ano bang problema mo? Bigla ka na lang tumakbo palabas ng Greenwich!”

Hindi ko siya sinagot, pero nagpupumilit pa din akong makawala sa pagkakahawak niya. Naramdaman ko na ding tumutulo ang mga luha ko.

Hindi ko sukat akalain ang ginawa ni King. Yinakap niya ako. The moment na binalot niya yung braso niya sa akin, nakaramdan ako ng pagkagaan ng loob. Na para bang kahit papaano nawala yung panic ko sa mga nangyari.

“Shhh… Tahan na.”

“Si lola… si lola nasa ospital, kailangan kong pumunta doon.”

“Tara, ihahatid na kita.” Hinawakan niya ang kamay ko at akmang hihilahin na ako palabas ng may naalala ako.

“Si Jo. Asan siya?”

Hinagip ng mata ko yung paligid ng mall. Nakita ko si Joana na hinihingal na natakbo sa 'di kalayuan. Nang makita niya kami, napatigil siya at naglakad na lang.

“Ate, ano bang nangyari sa iyo? Ba’t ka umiiyak?” sabi niya noong malapit na siya sa amin. “Ang bilis niyong tumakbo kaya naligaw pa ako…” tinignan niya yung kamay ko na kasalukuyang hawak ni King.

Bigla ko namang binawi iyon. “Joana, si Lola…” napapagod na akong magsalita. Hindi ko din naman kasi alam kung ano ba talaga ang lagay ng lola ko. “Samahan mo ako, puntahan natin siya sa ospital.”

Hinatid kami ni King hanggang sa labas lang ng ospital. Inaya pa siya ni Joana na pumasok pero tinanggihan niya iyon dahil family matters daw iyon at hindi daw siya kailangan doon. Sa front desk ay tinanong namin sa nurse kung nasaan ang lola ko. Tunuro kami sa 9th floor.