HAYKIRIŞ

11~PİST~

                           
                            İyi okumalar...

Dostuna yakın ol düşmanına daha da yakın.
Yanlış!
Düşmanına yakın ol dostuna daha da yakın çünkü devir değişti ve en büyük kazıklar dost denilen varlıklardan geliyor.

Tam iki hafta geçmişti yangının üzerinden. O arada okul tatil edilmiş hasar olan yerleri onarmışlardı. Vee benim Karlasya'da sadece üç haftam kaldı!!

O günkü korkum azalmıştı fakat dayımı arayıp haber vereceğim sırada ne onun ne de yengemin telefonuna ulaşamamıştım.

Son ders saatide çalınca herkes çantalarını toplayarak sınıftan çıkmaya başladı bende Asya'yı kapıda bekledim ama bir saatttir gelmiyordu kafamı sınıfın içine sokup "Asya burada uyuklamaya hiç niyetim yok!"
"Tamam bekle, dur şunu da süreyim geliyorum." Asya'yı beklemeden dışarı çıktım yoksa makyajını tazelemesini beklersek!

Okul boşaldıkça sessizlik artıyordu etrafa baktığımda upuzun ağaçlarla çevrili, kırık okul duvarları, yerlerde uçan çöpler korku filmlerinde ki okulu andırıyor. İç çekip eski yaşantımı gözden geçirdim kocaman bahçesi olup içinde çeşitli bitkiler ve her yıl boyanan okul ve bunun yanı sıra okulumuzu kaplayan duvarlar engin ve gösterişliydi hem de ikisininde devlet okulu olmasına rağmen.

Arkamdan biri gelip kolunu omzuma dayayarak hızla yürümeye başladı ki bu Asya. Sonunda gelebilmesi harikaydı! Beraber otobüs duraklarına doğru yürümeye başladık Asya sürekli bana eskiden okulun nasıl olduğunu anlatıyordu benim aklımda kalan tek şey ise Baran'ın okulda neden bu kadar korkuluyor olmasıydı. Asya'nın söylediklerine göre sadece bizden dört yaş büyük olmasından kaynaklanıyor. Hiç sanmıyorum!

"Heyy kızlar!" sesin olduğu yöne dönünce bizim karşı A sınıfından olan Serkay olduğunu gördük. Onu baştan aşağı süzdüm. Üstünde siyah bir badi altında da üstekinde olduğu gibi kot siyah pantolan vardı, ayakkabıları ise beyazdı ve bileklerinde birden fazla bileklik vardı. 

"Ne var?" dedi Asya onu umursamadığını gösteren bir tavırla."Bu gece saat 12'de pist hayatına geri dönülüyor ve sizinde orada olmanız gerekir bu heyecanı kaçırmak istemezsiniz değil mi kızlar özellikle de sen Asya bayılırsın böyle şeylere, özlemişsindir yarışları başlatmayı?"

Asya'ya dönüp ne diyor bu bakışı attım
"Her yıl sonbaharın ortalarında başlayan araba yarışları oluyor bir nevi bizim buralarda sokak yarışları da diyebiliriz. Bu sene biraz daha erken yapmaya karar vermişler."

Küçük bir heyecanla "Ee gidelim o zaman." dedim sevindiğimi belli eden bir tavırla.  Uzun zamandır dışarı çıkmıyorum ve bu bana çok iyi gelecekti. Asya kafasını iki yana olumsuzca salladı kolundan tutup onu hafif sarsacak kadar "Asya lütfen benim için." dedim bir yandan da yavru kedi bakışı atmaktan geri kalmadım bende her ne kadar işe yaramasada.

"Maral bunun iyi olacağını sanmıyorum bak defalarca gittim hiçbir zarar gelmedi ama şimdi gidersem.." dedi yüzünü buruştururak devamını getirmek istemedi.

Yüzümü asarken ayak uçlarıma bakmaya başladım hadi ama oraya gitmek istiyordum aslında illâ Asya ile gidecek değilim öyle değil mi? Hem sadece biraz kafa dağıtmak istiyordum.

Eve vardığımda direk kendimi yatağa bıraktım. Yorucu bir gün ve hiç bitmeyen ders saatleri yüzünden eve gelene dek epeyce yorgun düşüyordum. Birkaç saat dinlendikten sonra kalkıp dolabımı karıştırmaya koyuldum çok fazla alışveriş yapmayı sevmezdim aslında hiç sevmezdim o yüzden dolap bakımından yeterince fakirdim. Biraz karıştırdıktan sonra siyah taytımla  üstüme bol kırmızı tişortümü giydim. Dolabı biraz daha karıştırıp en arkada duran siyah deri ceketimi de alıp balkondan dışarı baktım evet üstüme bunu giysem iyi olacaktı hava ilerleyen saatlerde daha da soğuyordu.