Who is that boy?

my little girl

Ad Hope:

Hier zit ik dan elke dag 's morgens en 's avonds moet ik het met een van die mannen doen. Het is echt zo vies. Waarom kon ik niet zoals andere meiden van mijn leeftijd of ouder, een speciaal moment hebben. Een speciaal moment met de persoon waarvan je houd, zoals Niall. Met hem zou ik dit moment willen delen, wij met zijn twee en geen toeschouwers of camera's. Jep hier staat een beveiligingscamera en dat niet alleen. Soms nemen ze het op. Ik voel me zo vies dat ik als ik de jongens en zeker Niall nog eens zal zien. Ze niet onder ogen zou komen. Het is beter dat ik hier blijf heel mijn leven dan bij one direction als een slet of een zwak persoon zal gezien worden.

Ad Darcy:

"Mama ik mis je, waarom ben je niet hier? Papa is verdrietig, sterre eet niet meer en ik? Ik haat mezelf. Als ik hier niet was, hadden papa en mama geen ruzie. Had die neemaar de pot op gekunt. Ja neemaar is stom. Hij neemt mama van me af. Mama is MIJN mama niet die van hem. Waarom ik denk dat het een kindje is? Mama houd van papa, en heeft hem verlaten voor mij. Waarom ben ik geboren? Niemand houd van mij, papa verdrietig, sterre verdrietig en mama weg! En dit is allemaal mijn schuld!!"

Ad Harry:

Ik mis Michelle zo, mijn leven is gewoon grijs. Normaal heeft alles een kleur, hebben de foto's van mij Michelle Darcy en de jongens kleur maar nu zien ze grijs. Alle kleur is uit mijn leven weggezogen. Ik heb niets anders gedaan dan voor me uitgestaard, eten gemaakt voor Darcy en Sterre. Wacht Darcy mijn kleine meid en Sterre mijn nichtje, heb ik verwaarloost.

Ik ren meteen naar boven. Als ik bij sterre haar kamer kom, zie ik haar op haar bed liggen met opgedroogde tranen, een foto van haar Hope en Niall in haar handen terwijl ze slaapt. Ik ga naar haar toe en geef haar een kusje op haar hoofd. "Sorry, ik laat je nooit meer in de steek." zeg ik zachtjes.

Dan wandel ik naar Darcy haar kamer en hoor haar zachtjes praten. Ik doe de deur op een kiertje. Ik hoor haar dingen zeggen die ik liever niet wou horen. Mijn kleine meid heeft pijn door mij. Ze denkt dat het haar schuld is terwijl dat allemaal niet zo is. "Darc?" zeg ik zachtjes en ik zie dat ze schrikt. "Papa?" ik doe mijn armen open en Darcy rent meteen op me af. "Sorry Darc, het is helemaal jou schuld niet. Neymar is trouwens een bekende voetballer en mama is daar grote fan van, ze wou er naartoe met jou maar ik wou mee maar mama wou iets met jou doen daardoor zijn we 'boos ' op elkaar. Wij houden zielsveel van je Darc, denk zoiets nooit meer. Je bent mijn kleine meid Darc. Ik zou je voor geen geld ter wereld willen ruilen. Ik heb zo veel spijt dat ik er niet was toen je voor het eerst je ogen opende. Ik wou er zo graag bij zijn dat ik er alles aan zal doen om die gemiste tijd dik en dubbel in te houden. Niemand komt aan mijn kleine meid."