Invisible Girl (Reprint under LIB)

Chapter Eleven: The Other Guy

Chapter Eleven:  The Other Guy

<Jared POV>

Dahan-dahan akong humakbang palapit sa nakatalikod na matandang babae. Wala silang kamalay-malay na nakapasok ako sa bahay na iyon.

"Nana Tonya!" Sabay sunggab sa kanya.

"Anak ng tipaklong!" Nagliparan sa ere ang mga hinihiwa niyang gulay dahil sa kabiglaan.

Ang lakas ng tawa ko pagkatapos.

Sapu-sapo niya ang kanyang dibdib nang humarap sa akin. "Ikaw na bata ka! Papatayin mo ba ako sa gulat?"

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. "Hindi naman kayo mabiro, Nana Tonya." Paglalambing ko. "Sobra ko lang kayong na-miss."

"Ako ba ang na-miss mo? O yung mga luto ko?"

Napabungisngis ako. "Syempre kasama na dun ang mga luto ninyo na walang kasing sarap."

"Binola mo na naman ako." Kumalas siya sa akin. "Kailan ka pa dumating? Bakit hindi ka man lang nagpasabi?"

"Kanina lang pong umaga." Dumampot ako ng mansanas sa mesa at kinagatan iyon. "Dumiretso na po ako rito pagkagaling ko sa airport."

"Gusto mo bang kumain? Mayroon na akong nailuto rito."

"Mamaya na lang po. Gusto ko munang makita si Riley. Nasa kuwarto po ba siya?"

"Kung wala siya sa silid niya malamang naroon siya kay Muriel."

Awtomatiko na napangiti ako nang marinig ko ang pangalan na iyon. Actually mas excited pa akong makita siya ng personal kaysa makita ang matalik kong kaibigan. She really intrigues me. Gusto kong malaman kung talagang ka-boses niya si Samantha. At kung paano niya i-handle ang sitwasyon bilang girlfriend ni Riley. 

Tatlong araw na ang nakakaraan nang makatanggap ako ng overseas call mula kay Tita Lorie. At first kinabahan ako. Akala ko may nangyari nang hindi maganda sa kaibigan. Iyon naman pala ay para sabihin sa akin na pumayag na si Riley na mag-undergo ng operation. 

Then she also told me about her little secret that made her son changed his mind- that girl who has Samantha's voice. Knowing Tita Lorie, alam ko na gagawa siya talaga ng paraan para sa kapakanan ng kanyang nag-iisang anak. Hindi ko nga lang inaasahan na sa ganitong paraan.

She also asked me to do her a little favor. Iyon ang dahilan kung bakit ako napaaga ng uwi rito sa Pilipinas.

"I'm good, I'm fine, I'm okay. Ano pa ba ang gusto mong marinig para maniwala ka na magaling na ako?"

Iyon ang boses na bumungad sa akin pagkabukas ko ng pinto. I saw her sitting in bed, wearing her padjama set. Mukhang kagigising lang niya. Namamaga pa ang mga mata niya at magulo ang buhok na halatang hindi pa sinusuklay.