Unicode
"ချမ်းရာခုနကအဲ့အရွက်တွေကဆေးပြီးပြီလေ"
"အာ....ဟုတ်သား"
"စိတ်တွေလေနေတာဘဲ"
အကိုကချမ်းရာကြားနိုင်လောက်အောင်ပြောသည်။အကို့ကိုတော့ဘာမှပြန်မဖြေမိပါ။တစ်ကယ်လဲချမ်းရာစိတ်တွေကတောင်ရောက်မြောက်ရောက်နဲ့ပါ။သီတင်းကျွတ်ပြီးကတည်းကပျောက်နေတဲ့လူကြောင့်ချမ်းရာစိတ်တွေလည်းအယောင်ယောင်အမှားမှား။ရွာထဲကကြားတာတော့မြို့ကကောင်မလေးလိုက်လာလို့မအားနိုင်ဖြစ်နေတာတဲ့လေပွဲဈေးထဲချမ်းရာနဲ့ဆုံခဲ့တဲ့မိန်းကလေးကသူ့ရည်းစားပါတဲ့။
"ချမ်းရာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲကျောင်းသွားရအုန်းမှာကို"
အကို့သတိပေးသံကြောင့်အတွေးတွေကိုဖျောက်ပြီးကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်ရသည်။
"ဆရာ....."
".........."
"ဆရာ....."
".........."
"ဆရာ....!"
"အမ်....ဟုတ်ကဲ့
ဘာလို့လဲဗျ"
ဆရာမလေးဘေးကနေခေါ်နေတာတောင်မကြားနိုင်အောင်အတွေးနယ်ချဲ့နေမိသည်။
"ဟိုအတန်းချိန်ပြည့်တာနာရီဝက်ကျော်ပြီဆရာ"
"ဗျာ.....တောင်းပန်ပါတယ်ဗျ
ကျွန်တော်နာရီမကြည့်တာပါ"
"ရပါတယ်
ဖြစ်တက်ပါတယ်ဆရာအဲ့တာဆိုသွားနားတော့လေ"
"ဟုတ်ကဲ့
ခွင့်ပြုပါအုန်း"
အတန်းကထွက်ပြီးနားနေဆောင်ဘက်ကိုတန်းလာခဲ့သည်။
"ဆရာ"
အခန်းရောက်တော့ဆရာမသက်မာကချမ်းရာကိုနှုတ်ဆက်တာနဲ့ပြုံးပြရင်းနေရာမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ဆရာမရဲ့ဘေးမှာရှိနေတဲ့သူမကိုလဲသတိထားမိသည်။သိုပေမဲ့အရေးတယူလိုက်ကြည့်မနေဖြစ်။
"အကို...."
စာကြည့်စားပွဲမှာခေါင်းစိုက်နေတဲ့ချမ်းရာကိုစခေါ်သူကပြန်ကြည့်မိတော့ချမ်းရာကိုငုံ့ကြည့်နေသည်မို့သူမနဲ့အရမ်းနီးကပ်လွန်းနေတာကြောင့်မျက်နှာကိုအရင်တစ်ဖက်လှည့်လိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
𝐵𝑜𝑟𝑛 𝑇𝑜 𝑌𝑜𝑢𝑟(Ongoing)
Romanceညိုမင်းမာန်+ချမ်းအေးသာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လေးပါဘဲ စိတ်ကူးပေါက်ရာလျှောက်ရေးထားတော့လိုအပ်ချက်တွေလဲရှိနေပါသေးတယ် တဖြည်းဖြည်းချင်းပြင်ယူကြတာပေါ့
