Unicode
"အညာပြန်အသည်းမပါပေမဲ့ငိုမယ်မထင်နဲ့
ရန်ကုန်မြို့သူမိအညာကြီးရယ်
အောက်ပြည်ရွာအလယ်သွား
ဘာလက်ဆောင်များမင်းပါလာခဲ့တယ်
အညာရောက်ရင်မေးကြလိမ့်မယ်**********"
အသံချဲ့စက်ကကြည်လင်စွာထွက်လာတဲ့အသံကိုသေချာနားထောင်နေမိသည်။
ရင်းနှီးနေတဲ့အသံကြောင့်အသံရှိရာကြည့်မိတော့ဟိုငရှုပ်ကောင်ပေါ့ ဘယ်ရန်ကုန်သူကိုလွမ်းနေလဲမသိတစ်ရွာလုံးကိုအသံနဲ့နှိပ်စက်နေသည်။
"ချမ်းရာ......အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီးသီချင်းနားထောင်နေတာလား"
"အမ်......မဟုတ်....နားမထောင်ပါဘူးဗျာ"
အကို့အမေးကြောင့်ချမ်းအနည်းငယ်မလုံမလဲဖြစ်မိပါသေးသည်။
"သားရေ...."
"ဗျာအဖေလာပြီ"
"ဆရာတော်ကအားရင်ခဏကျောင်းဘက်လှည့်ခဲ့အုန်းတဲ့အကူအညီတောင်းစရာလေးရှိလို့တဲ့လေ
အဲ့တာညီကိုနှစ်ယောက်သွားရင်သွားလိုက်အုန်း"
"ဟုတ်အခုသွားရမလား"
"ကောင်းတာပေါ့သွားသွား"
ဆရာတော်ကိုမစောင့်ခိုင်းချင်တာနဲ့အဖေပြောပြီးပြီးချင်းအကို့ကိုခေါ်ကာတန်းထွက်လာခဲ့သည်။
ရာသီဥတုကအုံမှိုင်းမှိုင်းနဲ့မို့အိမ်ကထွက်လာကတည်းကထီးပါအပိုယူခဲ့ရသေးသည်။လမ်းတစ်ဝက်ရောက်တော့မိုးစက်လေးတွေခပ်ဖွဲဖွဲကျလာတာကြောင့်ရွာဦးကျောင်းကိုခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်ရသည်။ကျောင်းရောက်တော့ဆရာတော်က ရွာရဲ့စာသင်ကျောင်းအတွက်အကူအညီတောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ရွာကနည်းနည်းခေါင်တော့ဘယ်သူမှတစ်နှစ်ပြည့်အောင်မလုပ်ချင်ကြဘူးတဲ့လေချမ်းရာကတော့ရွာခံရဲ့မိသားစုဖြစ်လို့လုပ်ပေးနိုင်မလားတဲ့အမှန်တိုင်းပြောရရင် ဘွဲ့ရပြီးကတည်းကဘာအလုပ်မှမလုပ်ဘဲအဖေ့အလုပ်ကိုနည်းနည်းပါးပါးကူရင်းဘဲထိုင်စားနေခဲ့တာကိုယ်ပိုင်အလုပ်ကလေးလုပ်မယ်စိတ်ကူးတော့လည်းချမ်းရာကနှစ်အတော်ကြာစာဘဲကျက်လာတဲ့သူမို့စာကျက်တာကလွဲရင်ဘာမှမလုပ်တက်။အခုစာပြန်သင်ပေးရမှာဆိုတော့စိတ်ဝင်စားပေမဲ့ကလေးတွေကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲမသိ။ဆရာတော်ကတော့အရမ်းမျှော်လင့်နေတာဖြစ်လို့ကြိုးစားကြည့်ပါမယ်လို့ကတိပေးခဲ့လိုက်သည်။
YOU ARE READING
𝐵𝑜𝑟𝑛 𝑇𝑜 𝑌𝑜𝑢𝑟(Ongoing)
Romanceညိုမင်းမာန်+ချမ်းအေးသာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လေးပါဘဲ စိတ်ကူးပေါက်ရာလျှောက်ရေးထားတော့လိုအပ်ချက်တွေလဲရှိနေပါသေးတယ် တဖြည်းဖြည်းချင်းပြင်ယူကြတာပေါ့
