Obsessed To Ex-convict ( BACHELOR IV)

Chapter 49

Anya Belle’s POV

Matuling lumipas ang mga araw na naging lingo, buwan, at taon. Nahirapan kaming makabuo ni Levi. Dumating na rin sa punto na nag-iisip ako kung hindi ko na ba talaga siya mabibigyan ng anak. Na isa akong walang kwentang asawa. Kahit na nga nakaagapay sa amin ang OB ko, wala pa rin. Aalog-alog pa rin kami sa bahay, dahil dadalawa lang kami.

Bumalik ako sa trabaho. Wala naman akong gagawin sa bahay. Isa pa, kapag naroon ako, mag-iisip lang ako nang mag-iisip. And I will just stressing myself.

“Love?” tawag sa akin ni Levi. Lumapit ako sa kaniya. Ibinubuhol niya ang kaniyang necktie, pero hindi pa rin siya matuto hanggang ngayon.

“May date ka ba? Bihis na bihis ka, ah,” sita ko sa kaniya. Ako na ang nag-ayos ng necktie niya.

“I have a hearing,” aniya at niyakap ako nang mahigpit. “Sasabay ka ba sa akin?”

Umiling ako. Hindi pa ako nakaliligo. Isa pa, maaga pa.

“Mauna ka na. Mamaya pa ako pupuntahan sa firm.” Humiga ako sa kama. Tamad na tamad ako sa araw na iyon.

“Saan mo gustong magbakasyon?” out-of-the-blue ay tanong niya. Napatingin ako sa kaniya.

“I want to visit San Francisco next week. May kukunin lang ako sa bahay,” aniya nang mabasa ang nilalaman ng isip ko.

Tumango ako. Akmang magsasalita ako pero naunahan niya ako, “You want to visit Holland? Or, New Zealand?”

Umiling ako. “Ayaw ko. Gusto ko dito lang sa bahay,” sagot ko saka tumagilid ng higa. “You can go if you want. Magsama ka ng iba. Baka sakaling makabubuo ka,” hindi na napigil na sabi ko. At huli na para bawiin pa iyon.

“Jesus Christ, Bella!” pagalit na sabi niya sa akin. “What are you talking about? Humarap ka sa akin. Mag-usap tayo!”

“Ayaw ko,” mariing sagot ko.

“Bella!” he warned me with his anger voice.

“Ayoko na. Hindi naman kita mabigyan ng anak na pinapangarap mo.” Tumulo ang luha ko.

Naramdaman kong lumundo ang kama, kaya alam kong naupo siya roon. Hinaplos niya ang tuktok ng ulo ko, kaya mas lalo akong napahagulhol.

“Sa tuwing nakikita kitang tinitingnan mo ang mga kaibigan mo na may mga kasamang makukulit na mga anak na, napapangiti ka. Alam kong gusto mo rin nang ganoon, pero hindi ko maibigay sa ’yo, Levi. At nasasaktan ako nang sobra,” himutok ko. “Bakit ba kasi ako pa ang pinili mo? Many women were waiting for you. Mga babaeng kaya kang bigyan ng kumpletong pamilya.”

I was really trying my best not to breakdown in front of him, pero hindi ko na kaya. We all have everything. We could provide for the family he always wanted to build. Pero hindi ko iyon maibigay sa kaniya.

“Ang dami mo namang issue sa buhay, love,” aniya. Balewala lang rito ang paghihimutok ko. Siguro dahil sanay na rin siya sa ganoon.

Isinubsob ko sa unan ang aking ulo. “Hindi mo kasi alam ang nararamdaman ko.”

“Madali lang maghanap ng babae, love. Madaling mambuntis kung gugustuhin iyon ng lalaki. But I don’t like that. Kung hindi rin lang naman siya ang itinitibok ng puso ko,” sagot niya.

Napatingin ako sa kaniya. He’s wearing a smile that can easily melt my heart. Kaya muli akong sumubsob sa una.

“Mahirap humanap ng babaeng kagaya mo, Bella. Iyong tipong nag-slow motion ang paligid unang kita ko pa lang sa ’yo. ’Yong tipong kapag nagdidikit ang mga balat natin, pareho tayong napapaso. Iyong tipong, ikaw lang ang tumatakbo sa isip ko—ang inspirayon ko. Ang bubuo sa pagkatao ko. Lahat ng iyon ay ikaw lang Bella. Ikaw lang babaeng mahal na mahal ako, at ang babaeng pakamamahalin ko,” mahabang wika niya bago ako halikan sa likod ng ulo.