EXCHANGE OF HEARTS [BL]

KABANATA 05

He's ignoring him.

Race ignoring Atlas for a week!

Ilang beses na niya itong sinubukang i-chat sa Instagram pero naka block naman siya at naka block din ang numero niya mula kay Race.

Ilang gabi na rin siyang nag-aabang sa kalsada ng club nagbabaka sakaling dadaan si Race pero ni anino nito ay hindi niya makita.

Tinatanggi niya sa kaniyang sarili na namiss na niya ang binata ang pilit niyang sinasabi ay gusto niya itong makita para mainis niya ito.

He loves making Race mad. He loves to see him mad and glaring at him like Race gonna kill him with those deadly stares.

He didn't miss Race! He swear to God! He didn't miss Race! He swear to God again.

Why would I miss him? He just fucking punch me last week! My fucking gorgeous face!

He didn't miss him not a millimeter. He didn't miss him! He doesn't care if he can't contact him or talk to him. He swear to God that even a millimeter he didn't miss Race. He didn't miss Race! He didn't—

“Where are you going, Atlas?” His sister Amanda asked him.

Hindi man lang ito lumingon sa kaniyang kapatid.

“Sa labas lang,”

He's in his usual clothes. Pajama and black t-shirt.

“And why?” His sister stalk him behind.

“Bibili ako ng bagong sim,” he answered without looking at her.

“Gumagana pa naman ang sim mo.”

He tried to not roll his eyes. “Bibili ako ng bago. Naka block ako sa cellphone niya. Humanda lang siya sa akin,” he said. He actually talking to his self.

Damn. He didn't miss Race a millimeter. Really.

“Bumalik ka kaagad para magsanay. Malapit na 'yong shipping ng mga armas kailangan nating maghanda.”

Shrugging, he says, “I am good in all things. It's just easy to shoot a thousands people in their heads.”

Cocky as ever.

Lumabas na siya sa bahay at naglakad na papunta sa isang sari-sari store sa loob ng subdivision na tinutuloyan nila.

“Ate Teresa,” tawag niya sa tindera. “Pabili nga po ng sim, 'yong globe po, ah.” Aniya at binigay ang kaniyang black card.

The lady snort. “Hindi kami tumatanggap ng card, Atlas,” she says. “At ingatan mo 'yang card mo baka mamaya ay manakaw 'yan.”

“Hindi 'yan, Ate,” he replied. “Wala 'tong laman. For the char lang 'to.” Tumawa si Atlas at binigay sa tindira ang isang libong cash.

Sa totoo lang ay malaki ang laman ng black card niya. Halos semana may dumadagdag sa card niya. Nilalagyan kasi ito ng ina niya.

“May girlfriend ka na, Atlas 'no?” The lady asked him.

He shakes his head and chuckled. “Bakit po? May plano ka pong ligawan ako?” He joked pero namula ang tindira sa sinabi niya.

“Nagtanong lang! Ikaw talaga bata ka!”

Tumawa lang si Atlas at mabilis na kinopya ang numero ni Race sa bago niyang numero. Hindi niya ito tinawagan dahil alam na niyang i-b-block lang siya nito kapag tatawagan niya si Race.

Ayaw niyang bumili ng bagong sim ang mahal pa naman ng benta ni Ate Teresa.

“Hindi naman ako naniniwalang wala kang girlfriend, Atlas,”

Lumingon si Atlas sa tindera. “Maniwala ka, ate. Wala akong girlfriend,” tumawa siya. “Gusto mo mag-apply?” He joked again, ang pula na ng mukha ng tindera.

“Tama nga ang sinabi nila,”

“Na ano po?”

Ngumisi ang babae. “Na malandi ka. Ang galing mo kasing magpakilig ng babae.”

He takes it as a complement. Lumaki ang ulo niya sa sinabi nito, wala kasing nagpupuri sa kaniya na malandi siya at nang marinig ito ay parang pinapalibutan siya ng mga paro-paro at parang may ilaw na nakatutok sa kaniya.

“Talaga?” Aniya na nakangisi. “Nako, ate, nahihiya naman po ako. Hindi naman po ako malandi, guwapo lang ako.” He trailed off.

Umalis siya sa tindahan at bumalik sa kanilang bahay. Nag-aaway ang left at right brain niya sa kung ano ang gagawin niya.

Tatawagan si Race o hindi.

Kasi kung tatawagan niya si Race at nalaman nitong siya ang may ari ng numero ay auto block kaagad siya kay Race. Kung hindi naman niya tatawagan si Race ay ano namang silbi ng sim niya?

“Atlas,” sinalubong siya ng ina niya na nakahalukipkip.

Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ang ina. “Ma,” hinalikan niya ito sa pisnge.

“Alam mo na ba ang mga target mo?” His mother asked.

Tumango siya ng isang beses. “Yes.”

Nakangiti namang tumango ang kaniyang ina. “Good.” Tinapik ng kaniyang ina ang balikat niya. “Ang siguradohin mo ay mapatumba mo ang Servantes at ang Monteverde. Hadlang sila rito, anak. Ilang beses na tayong muntik nang mabuking dahil sa kanila.”

Tumango si Atlas at hindi na nagsalita. His mother handed him an envelope.

“What's this?” He's confused.

Ngumiti ng napaka tamis ang kaniyang ina. “You'll find out, anak.” Pinatakan siya ng kaniyang ina ng halik sa pisnge bago ito umalis.

Bumaba ang tingin niya sa envelope na hawak niya at nagkibit balikat na lang at umakyat sa kaniyang kuwarto.

Tinapon niya ang envelope sa kama. He checked his phone again, staring at Race phone number. Hindi pa rin tapos ang kaniyang utak sa pagde-desisyon.

After staring it for a minute he finally stood up and made his decision. Mabilis siyang naligo at nagbihis ng damit—isang simpleng damit lang. Black pants, a sando and he wears his favorite hoodie with a paw patrol print.

He grabs his car keys and his phone with him. Dumiretso siya sa garahe at minaneho kaagad ang sasakyan.

Sa kalagitnaan ng kaniyang pagmamaneho ay may napagtanto siya.

He didn't know where Race is.

Hindi niya alam kung saan hahanapin ang binata, hindi naman sila subrang close para sabihin ni Race sa kaniya kung saan ito pumupunta tsaka hindi sila bati ni Race dahil may kasalanan pa siya sa binata.

He did the only thing that comes in his mind.

He called James, the underground best tracker. “Hola! What do 'ya need?”

“I need you to find someone,”

“A baby girl?”

“No,”

Natahimik sa kabilang linya at ilang sandali pa ay sumipol ito.

He rolled his eyes, alam na kaagad niya kung ano ang iniisip nito.

“May atraso siya sa akin. Sinuntok niya ako at hindi ako nakaganti. Masakit kaya 'yon sa pride ko.” Half lie, half truth.

Tumawa ang nasa kabilang linya. “I didn't say anything, amigo.”

“You were thinking of it.”

Tumawa ulit si James bago nagsalita. “Give me his name,”

Sasabihin na sana niya kay James ang pangalan nito pero natigilan siya dahil hindi pala niya alam ang buong pangalan ni Race. Hindi niya alam ang apelyedo nito kaya malamang ay mahihirapan si James sa paghahanap kay Race.

Niloko ni Atlas ang kotse niya sa kalsada ng club at pinark ito sa tabi.

“Fuck,”

“What man? What happened?”

He squeeze his eyes shut. “I don't know his whole name.” He said, defeated. Next time they'll meet he'll ask Race about his whole name. Atlas is sure about that.

“Any other way to track him?” He asked the guy.

“Number?”

Kumunot ang kaniyang noo. “You mean his phone number?”

“Yeah. If you had his phone number then we can track him so easily.”

It's tempting pero nagdadalawang isip siya na ibigay sa lalaki ang numero ni Race. Pinaghirapan kaya niya itong makuha sa binata tapos ang dali lang niya maibigay kay James ang numero nito.

“You don't have his phone number, don't ya?”

Napanguso siya. “I have,” napipilitan siyang umamin. Ang kailangan niya lang ngayon ay makita si Race.

Para ano?

Napaisip siya.

Anong gagawin niya kapag nakita niya si Race?

Probably, punch him. He'll get his revenge. Hindi kasi siya nakasuntok kay Race kaya pagnakita niya ito ay susuntukin niya ito.

“Oh...” The guy on the other line said. “Meron ka naman pala. Give me his phone number para masuntok mo na siya.”

He rolled his eyes. Sa totoo lang napipilitan siyang ibigay kay James ang numero ni Race pero kailangan kaya sinabi niya rito ang number ni Race.

He can't wait. He keeps tapping his pointing finger to the wheel.

“Huwag mo siyang tawagan, ah,” he said in a serious tone.

The guy chuckled. “I can sense the possessiveness in your voice, Boss.”

“What are you thinking, James?! Just do your fucking works! Bakit ang tagal? Akala ko ba mabilis 'yang mga daliri mo?!” He grunt, impatient.

“Mabilis 'to kapag sa pussy ko 'to gagamitin—”

“Gross.” He cuts James off before the guy finished speacking.

“I'll remind you, Atlas na kulang ang numerong binigay mo,”

Kumunot ang noo niya at tinignan ang kaniyang cellphone.

“Anong mali?!”

“Kulang ng isang numero!” The other grunt.

Napakamot siya sa kaniyang batok at sinabi ulit kay James ang numero ni Race.

“I'll kill you myself, James if you have a plan to message him and call him,” aniya habang binubuksan ang bintana ng kaniyang kotse para makapasok ang hangin sa loob.

“Kung hindi mo lang sanabi na maghihiganti ka sa lalaking ito ay iniisip kong bakla ka, Atlas.”

Sumama ang mukha ni Atlas. “I'm not gay, James!” Giit niya.

“I know,” James can't help but laugh. “Easy, Atlas. You don't need to shout, I'm just asking—”

“You're not asking, you're stating.” He corrected James.

“Found him!” James shout.

Napaayos siya ng upo at hinintay na sasabihin ni James sa kaniya kung nasaan si Race.

“But you know man, I'll still support you. We are friends. I still loves you man even if you are gay—”

“Fuck off! I am not a fucking gay!” Inis na giit ni Atlas.

“Yeah, yeah,” James whistles. “Nasa University siya malapit lang sa club kung saan ka pumupunta. Specifically, he's in a library.” James retorted. “Pero anong ginagawa niya ro'n?”

Atlas can't help it but to roll his eyes. The answer is fucking obvious!

“Malamang nag-aaral! Good student 'yon, eh! Bobo ka ba, James?” Hindi na niya napigilan.

“Sabado ngayon, Atlas,”

“Walang day off 'yon. Palaging nag-aaral 'yon!”

Tumawa ang nasa kabilang linya, isang tawang nanunuya.

“Bakit alam mo? Bakit parang hindi paghihiganti ang dahilan kaya mo siya—”

“Nye, nye, nye. What ever,” he cuts him off. Naiinis na siya kay James. “Thank you sa paghahanap at huwag na huwag mo siyang tatawagan kundi makakatikim ka sa akin. Tatama diretso sa bungo mo ang sniper ko.” He warned James pero tinawanan lang siya ng nasa kabilang linya.

“I have a gay friend now—”

“I'm not a gay, James!” Giit niya pero mas lalo lang natawa si James.

Dahil sa inis niya ay binabaan niya ng telepono ang kausap at mabilis na pinaharorot ang kaniyang sasakyan papuntang university.

May mga estudyante pa ring pumupunta sa paaralan kahit sabado na. Masyado talaga silang tutok sa pag-aaral. Hindi tuloy sila maintindihan ni Atlas.

Bakit kailangan pang mag-aral kung puwede namang maghanap ng sugar mommy?

Umiling siya sa kaniyang naisip at lumabas sa kaniyang kotse.

He didn't know kung nasaan ang library. Hindi niya alam ang university na 'to dahil sa ibang paaralan naman siya nag-aaral.

Papasok na sana siya sa gate nang bigla siyang harangin ng guard. Kunot noo niya itong binalingan.

“What's your problem? Papasok ako—”

“ID, Sir,”

Ngumiwi siya sa sinabi nito. Wala siyang dalang ID dahil hindi naman siya nag-aaral dito. Napaka higpit naman ng university kala mo naman gold ang mga tao rito.

Ngumiti siya sa guard. “Tandaan mo na lang ang napaka guwapo kong mukha, guard. Nag-iisa lang ito sa mundo kaya wala kang makikitang ganito ka guwapo. Matatandaan mo kaagad ako.” He said. So cocky.

Atlas is Atlas.

Nagsalubong naman ang kilay ng guard sa sinabi niya. He didn't buy what Atlas said.

“Sorry, Sir pero bawal pumasok ang outsider,”

“Hindi ako outsider! Estudyante ako rito nakalimutan ko lang ang ID ko!” He reason out. He silently praying na sana maniwala ang guard sa sinabi niya pero parang hindi dahil mas lalong kumunot ang noo nito.

“Umalis ka rito kung hindi mo gustong kaladkarin kita,”

He snorted.

“Huwag na! Dito na lang ako! Maghihintay na lang ako rito! Napaka higpit ninyo akala mo naman subrang guwapo ninyo. Hindi naman kayo gold.” Pagmamaktol niya habang naupo sa waiting shed sa labas ng university.

Nakanguso si Atlas habang masama naman ang tingin sa kaniya ng guard. Hindi na lang niya pinansin ang guard, nilibang na lang niya ang kaniyang sarili sa mga estudyante na lumalabas sa gate at bumibili ng mga street food sa tapat.

Now he know. Kaya pala palaging naglalakad si Race dahil malapit lang pala ang university sa club. He wonder kung malapit lang ba ang bahay ni Race rito.

Ilang minuto na siyang naghihintay kay Race sa labas. Ilang turo-turo na rin ang nabili niya dahil nagutom siya sa kakahintay ka Race.

After a minutes, nakita niya si Race na lumabas sa gate. Mag-isa.

Tumayo siya at napatitig sa lalaki.

Ang boring ng buhay ng lalaking 'to. Walang kaibigan.

Hindi na siya nagkapag antay pa. Lumapit na siya kay Race at inakbayan ito.

“Hello, best friend!” He said, joyfully.

Kumunot ang noo ni Race at inis na tinanggal ang braso ni Atlas sa balikat nito.

“Hey! Do you miss me, best friend?” Sumunod siya kay Race na pumunta sa isang stall.

“Why are you here?” Race asked without looking at him. “I didn't told you where I study.” Race added.

Nagpamaywang si Atlas. “Ilang account ko na kaya ang binlock mo!”

“You deserved that,”

Napasuklay si Atlas sa kaniyang buhok. Girls are looking at him and at Race. They are making girls droll.

Race is wearing an eyeglass and with his usual hoodie. His hair is fixed and looks like he use gel.

“Pati phone number ko naka block na sa phone mo,”

“Oh, really? I didn't notice.”

Inikot niya ang kaniyang mata dahil sa walang ganang sagot ni Race.

He sighed and outstretched his hand. “Gimme your phone,” he demanded.

Race shot his eyebrow to him. “Then you'll put your number in my phone? Again?”

“Yes! At kapag i-b-block mo pa ako sa phone mo ay sisipain ko na 'yang puwet mo,” aniya. “I'll kick your ass, Race!”

Hindi man lang natakot si Race sa kaniya. Hindi siya pinansin ni Race, tinuon lang ni Race ang kaniyang atensyon sa tindera.

Ngumuso siya. “Do you want bj?” He asked, innocently, he's actually looking at the buko juice.

But Race in his side almost choke him because of what he said.

“What the fuck, Atlas?! Shut your mouth!”

Nilingon niya ang binata, nagtataka sa reaksyon nito.

“What?! What did I say?!”

“Nasa public ka kaya iwas-iwasan mong magsabi ng malalaswang salita!”

Umawang ang bibig ni Atlas dahil sa akusasyon ni Race sa kaniya. Talagang masama ang tingin ni Race sa kaniya na parang i-tu-tusok sa kaniya ang stick na hawak nito.

“Wala akong malaswang sinabi!” He hissed while looking around.

Everyone is looking at them but he didn't know if everyone heard them because they are whispering at each other.

“Bj!” Race hissed back, looking around then back to him. “You said bj! Anong hindi malas—”

He burst out laugh. Napahawak siya sa kaniyang tiyan dahil sa kakatawa niya. Sa lakas ng tawa niya pati ang tao sa malayo ay napapatingin sa kaniya.

Yeah, he gain attention.

“What the fuck, Race?!” He's laughing so hard. He think that his heart might explode.

“What?!” Inis na tanong ni Race, nahihiya na dahil naka tingin na sa kanila ang mga tao.

“Sabi ko bj! Buko Juice! Hindi blow—” hindi na niya natapos ang kaniyang sasabihin dahil tumawa na naman siya.

“Buko juice, Race! Buko Juice!” Para na siyang kinikiliti sa kakatawa niya.

Iniwas na lang ni Race ang kaniyang tingin kay Atlas at bahagyang lumayo sa lalaki na para bang sinasabi nitong hindi niya kilala ang baliw na 'to.

“Oh, c'mon! I just want to treat you!” Aniya habang sumusunod kay Race. “Gusto mo ba ng...bj?” Humagikhik ulit si Atlas at napahawak na naman sa tiyan niya.

Jesus, help this man. I think he's possessed.

“Ang pink ng utak mo, Race,” kinakalma ni Atlas ang sarili niya. He's catching for breath. “Ang pink naman ng utak mo! Akala ko talaga napaka inosente mo!”

He's panting. Parang malalagutan na kasi siya ng hininga kanina sa kakatawa.

Ilang minuto lang ang lumipas ay nakahinga na rin siya ng maluwag. Hindi na siya tumatawa pero may ngiti pa rin sa kaniyang labi.

He wipe the tears in his eyes. “Gusto mo? Bj?” He asked Race pero tinaasan lang siya ng kilay ng binata.

Then Race eyes fixed on a girl who walk past to him.

Sinundan din ng tingin ni Atlas ang babae. Tumaas ang kilay niya at bumaling ulit kay Race. Race saw him staring at him kaya tinaasan niya ito ng kilay.

“What? Why are you staring at me?” Inis na tanong ni Race at umalis matapos itapon sa basurahan ang stick.

“Gusto mo pala 'yong baby girl?” He pry, arching his eyebrow to Race.

This man has a crush on that girl who walk past at them earlier. Hindi niya inakala na may gusto pala ang lalaking ito.

Sinundan niya si Race sa paglalakad at sinabayan ito.

“Anong pangalan ng baby girl na 'yon?” He asked.

“Why do you asked?”

“May gusto ka sa baby girl na 'yon?” Tanong niya.

“Bakit ang dami mong tanong?” Inis na bumaling sa kaniya si Race. “Ano naman kung gusto ko siya? She's pretty and smart but I don't want to be his boyfriend. I just admire her.”

Tumaas ang kilay niya at ngumuso. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya.

“Bakit hindi mo siya ligawan? Sigurado akong may pag-asa ka sa baby girl na 'yon,”

“Hindi ko gustong mag ka girlfriend. Wala sa isip ko 'yan.” Race trailed off.

Tumawid sila sa kabilang kalsada. Wala nang pake si Atlas kung naiwan man niya ang sasakyan niya sa university, ang gusto niya ay sabayan si Race sa paglalakad.

“Tatanda kang binata, Race. I think the baby girl has a crush on you.”

“I don't care,”

“But you admire her, right? So, why not? Why don't you try?”

Huminto si Race sa paglalakad kaya napahinto na rin siya at hinarap ito.

“Why are you talking to me?” Kunot noong tanong ni Race at inayos ang bag na nakasabit sa isang balikat.

“Kasi best friend tayo?”

“You're not even my friend,”

Inikot ni Atlas ang kaniyang mata. “Hindi tayo friend kasi best friend tayo! Close tayo!”

“Self-proclaimed best friend.” Pagtatama ni Race. Naglakad ulit si Race pero sa pagkakataong ito ay hindi sumunod si Atlas.

“I came here to say sorry,” he said.

Natigilan si Race at dahan-dahan siyang nilingon. Suot na naman ang nakakunot nitong noo.

“I am so sorry for the last night. I didn't mean that.” He continue. “I didn't mean that I force you to drink liquor. I just want—”

“I don't care about that.” Walang ganang sagot ni Race.

Napakamot siya sa kaniyang batok at huminga ng malalim. Alam niya kung ano ang ikinagagalit ni Race sa kaniya.

“Why do you hate them?” Race asked him finally.

Tumaas ang kilay ni Atlas. “I just hate them, no specific reason.” He admitted.

“It doesn't mean you hate them you'll insult them.” Matitigas ang mga boses ni Race, seryosong-seryoso itong nakatingin sa kaniya.

“You can't blame me, okay?! I hate them, what do you expecting me to do? Watching them kissing in front of me?!” Atlas hissed. Chest heaving.

“At least you should let them be! You are insulting them! You should ignore them and mind your own fucking business!” Sigaw pabalik ni Race.

Pareho na silang galit ngayon, parehong nag-aalab ang mga mata sa galit.

Umigting ang panga ni Race habang siya naman ay nagpipigil ng galit niya.

“Bakit ganiyan ka maka asta sa kanila?” Kalmada na ang boses ni Race ngayon, na para bang pinipilit nitong huwag sumigaw pero ang mga tingin nito ay nakakamatay pa rin.

“You can't expect someone to support their relationship! You can't command someone to support them! Everyone is not like you, Race! Not everyone support them! Not everyone is supporting lgbt!” He swallowed hard, he is shouting because he's frustrated. He's explaining his side why he's acting like that around lgbt.

“I am not like you, Race! You support them but not everybody is! You can't make them support lgbt because everyone is supporting it! You're just minding your own perception and you didn't think about the perceptions of the others! You support lgbt, then respects the people who contradicts it! You know, I can support them just like what you want me to do. You want me to support them right? Is that what you want, Race? Then, I'll try, okay? I'll try to support them, but please don't hate me why I said that to them. I am sorry because I didn't think about your perception too, that night I thought you hate them. I am so sorry...but I'll try to support them.”

His chest heaved. Jaw tightened as he stare at Race.

Umiwas ng tingin si Race sa kaniya. Umiigting pa rin ang kaniyang panga, his chest uos heaving too. They both catching breath.

“I didn't say you'll support them,” finally, Race speaks. “I just want your respects to them because they are humans too.”

Nagkatitigan silang dalawa nang ilang minuto. Walang nagsasalita sa kanilang dalawa, nagtitigan lang hanggang sa natawa si Atlas.

Sinuklay ni Atlas ang kaniyang buhok at binasa ang kaniyang labi. He didn't know why he said he'll support lgbt because he didn't want Race to hate him. He doesn't like it when Race ignoring him.

He wants Race attention.

“We are friends,” he said.

Tinaasan siya ng kilay ni Race. “The last time I checked, I have no friends.”

Ngumisi siya. “Well, you have now.”

***

Hey, Aprilicious!

Let's interact more! You can add me or message me through my fb account or my gmail!

Fb: Imy WP
Gmail: Allyyybratt@gmail.com