As Cold as the Night (Book 1)

Chapter 31

Chapter 31
"Double M"

"I hate you!" galit kong pinaghahampas ang dibdib niya. Hindi ko man lang inalala na isang maling galaw mahuhulog ako sa kinauupuan ko at sa unang palapag na pupulutin.

"Hindi ibig sabihin na may nararamdaman ako sa'yo... na mahal kita, you can play with my f-feelings!" My voice croak. Kinagat ko ng mariin ang labi ko.

My heart throbs. Mabilis ang paghinga ko at nawawalan ng lakas sa paghampas sa kanya.

"How dare you say you love me and then date another guy?"

He gritted his teeth. Makikita ang mariing pag-igting ng panga niya. His eyes are dark and there's a brewing storm in it.

"Wala kang pakialam because you don't care about how I bleed every time you make fun of me and my feelings for you! Gano'n na ba ka boring ang buhay mo, Ham? I'm not an entertainment!" I lashed out and I've lost control. I can feel my bottled-up frustrations escaping from their confinement.

"A-Alam kong uto-uto ako pero huwag mo namang paglaruan ang puso ko!"

He squeeze his eyes shut tightly. Nang muling magmulat at tumitig sa'kin sobrang dilim at lamig na nito. Wala akong kawala sa titig niya. Nanatili siyang malapit sa'kin. He is still holding me.

"'Wag mo akong paasahin pa dahil matagal na akong umaasa at pagod na ako," I cried.

"You love me," mabigat niyang sabi.

"Ayaw na kitang mahalin—"

He cuts me off. "Then are you ready to be my wife?"

Nalaglag ang salamin ko. Umawang ang labi ko. Nahigit ko ang hininga at parang nawala sa huwisyo saglit. I can't even move to pick up my glasses on my lap.

"Gusto mo ako... then magpapakasal ka sa'kin, Polka."

May paghahamon at kasiguraduhan sa mapupungay niya nang mga mata.

"I-I..." I closed my mouth when I couldn't speak clearly at hindi rin naman alam ang sasabihin.

Our gaze fastens and I can't bear to look away. He breathes sharply as his gaze bore closely into me.

I weakly shook my head. "No..."

I tried to laugh it off, ang kakaibang damdaming namumuo sa dibdib ko.

"Huwag mo ako utuin, Ham." Dismayado akong muling umiling.

"You think I'm not serious?"

"Hindi ba? Ano'ng iyang pinagsasabi mo?"

The frantic beating of my heart makes me want. Full blasts na ang kaba sa dibdib ko.

"H-Hindi porket mukha kang seryoso hindi na biro. Hindi mo kayang totohanin ang sinasabi mo..."

I tried to reign my thoughts and my heart, hindi nga lang nila kayang magkasundong dalawa ngayon, ngayon kung kailan ko kailangan ang iisa at solido nilang pasya.

Oo, umasa sa kanya ang puso ko pati damdamin... Pinangarap ko nga ang mapansin niya... pero ang sinasabi niya, napakaimposible.

"H'wag mo na akong saktan, Ham," I said, painfully. Tears clouded my vision, pinalala no'n ang panlalabo ng mga mata ko.

"'Wag mo akong biruin ng ganyan! Kahit pa bobo ang tingin mo sa'kin... D-Dahil hindi ako naniniwala."

"Why don't we see your parents and let me ask them for your hand in marriage, huh?"

He can't be serious! No...

I was lost for words. My face contorted in disbelief. Tuluyan akong hindi nakapagsalita. Hanggang titig sa kanya na lang ang kaya kong gawin.