ZİKO (bxb)

31- Özür

Ben size Affan'a söveceksiniz derken sizin Ziko'ya ana bacı yapmanız hajskahsjh

•

Affan'ın şirketinden çıkıp arabaya binene kadar kafamın içi sanki donmuş gibi hiçbir şey düşünememiştim.

Arabaya bindiğimden beri ne kadar geçmişti bilmiyorum ama sadece tek bir noktaya odaklamış düşünmek için çabalıyordum.

Sıkışmış gibi hissediyordum. Hiçbir zaman ne yapacağımı bilmediğim bir durum yaşamamıştım. Ben Ziko olarak her zaman ne yaptığını bilen, kendinden emin bir insandım ama işte bunların hepsi Affan'a kadardı.

Affan benim için her yönden ilkti ve bunu anlamıyordu.

Daha bir kadına bile duygusal bir şey hissetmezken bir erkeğe hissettiğim şeyleri hem anlayıp hemde bir anda kabul etmemi bekliyordu. Tamam biraz abartmış olabilirim, bana karşı her zaman sabırlıydı. Ben ona karşı ne kadar agresifsem, o bana karşı bir o kadar kibardı.

"Hay sikeyim ya!" Diye dişlerimin arasından isyan ederken sinirle direksiyona geçirdim. Ne bok yiyecektim.

Camın tıklatılmasıyla başımı çevirdim. Adamlardan birisini görünce camı açıp konuşması için yüzüne baktım.

"Abi neredeyse 1 saattir kıpırdamadan öyle durduğunu görünce endişe ettik, bir sorayım dedim."

Kendime gelir gibi etrafta gezdirdim bakışlarımı. Hala Şirketin önündeydik, arabayı çalıştırmamıştım bile. Sesli bir nefes aldım. "Sorun yok. Geç arabaya sen, gidiyoruz."

"Tamam abi."

Beklemeden arabayı çalıştırıp yola çıktığımda aklım hala Affandaydı. Beni görmek istemiyordu, en azından söylediği buydu. Belki gerçekten uzak durmalıydım ama bunu yapmak istemiyordum.

Parmağımla direksiyonda ritim tutarken "Bu sefer kolay olmayanı yapalım bakalım." Diye sesli bir şekilde konuştum ve devam ettim. "Senin için Affan Saltan."

Telefonu elime alıp kayıtlı humaraya tıkladıktan sonra kulağıma yasladım. Bir kaç çalışın sonunda Güngör'ün gevşek sesini duydum. "Söyle Zikkom."

"Nerdesin?"

"Karakoldan çıktım şimdi, bizim amirden haberleri almak için."

"Ofise geç direkt, ben de geliyorum birazdan."

Açıklama yapmamam onu tedirgin etmiş olmalı ki sesini yükselterek hızlıca konuştu. "Asla Özgür'le kaçma planı yapmadık yemin ederim."

Duyduğum şeyin saçmalığına göz devirdim. Özgür'le kaçma planı yapmışlar.

"Geç geliyorum dedim."

Telefonu kulağımdan uzaklaştırmadan önce "Hay sikeyim ya, ben demiştim ama bu plan tutmaz diye." Diye isyan ettiğini duydum.

Açık olan yol sayesinde 10 dakikada ofise varmıştım. Arabayı park etmeden indim ve anahtarı çocuklardan birine attım. "Çekmeyin arabayı, çıkıcam birazdan."

Selam veren kimseyi umursamadan odama çıktım, kapıyı açıp içeri girdiğimde Güngör'ün henüz gelmediğini gördüm. İçkilerin olduğu bara ilerledim ve hafif bir içki alıp bardağa döktüm. Doldurduğum içkiyi tek yudumda içerken biraz da olsa rahatlatmasını umdum.

Kapının hızlıca açılmasıyla kapıya döndüm. İçeri giren Güngör'ün yüzünde tedirginlik ve biraz da endişe vardı. Gözleri beni bulur bulmaz hızlıca konuşmaya başladı.