8- Kirpi

25.6K 2K 463
                                    

Ziko'nun memeleriyle kendi memelerini kıyaslayanları gördüm aranızda... Yapmayın üzülürsünüz.

Onunkiler büyük değil çook büyük çünkü.

"Affan?"

"Hı?"

"Çek ellerini ve kalk üstümden." Dedim dişlerimin arasından sinirle.

Affan'ın bakışları yüzüme kayınca gülümsemesi yavaşça soldu ve tekrar ellerinin olduğu yere bakıp yutkundu.

"Çeksene lan amına koduğum!"

Sonunda sabrımın sonuna gelip sesimi yükselttiğimde kendine gelir gibi irkildi ve ellerini çekip üstümden kalkarken yüzüne o her zamanki bilmiş ifadeyi yerleştirdi.

"Ağzın çok bozuk Çakır." Derken onaylamazca başını iki yana salladı.

"Saltan ayar etme beni, zaten sinirliyim." Ben yerden kalkarken o çoktan kalmış ceketini düzeltiyordu.

"Neye sinirlisin?" Diye sorarken gerçekten merak etmiş gibiydi.

Gözlerimi devirdim. "Sana sinirliyim Saltan, sana." Dedim bıkkınca.

"Bana mı?"

Tişörtün ıslak kısımları iyici vücuduma yapışmıştı. Yaka kısmımı tutup en azından ıslaklığın boynuma değmesini engellemeye çalışırken mahvolmuş üstüme baktım. Islaklık aşırı derecede rahatsız ediyordu beni.

"Sana." Derken çatılı kaşlarımla ona döndüm. "Adamın karşısına geçmişsin kibar kibar, ama bana söz vermiştin diye eveleyip geveliyorsun. Tınlar mı sanıyorsun lan böyle pezevenkler verdiği sözleri. Hayır bide benlesin, senin yüzünden banada lafımı ikilettirdi piç."

"Ben olmasam adam hemen kabul edecekti öyle mi Çakır?" Dedi alayla.

Burnumdan sert bir soluk vererek güldüm bu dediğine. Cebimde her zaman bulundurduğum küçük misket tarzında naneli şekerden bir tane çıkarıp ağzıma attım gözlerinin içine bakarken.

"Sen olmasan seçim hakkı olduğunu düşündüğü an, sıkar bacağına oturttururdum yerine Saltan." Dedim ve daha fazla konuşmasını istemediğim için yanından geçip yürüdüm.

Az önce yaşadığımız o garip anı düşünmemeye çalıştım. Ellerinin bıraktığı baskıyı ve o garip hissi hala göğüslerim üzerinde hissederken ne kadar zor olsada...

Mekandan çıktığımızda Affan'ı beklemeye gerek görmeden arabaya atlayıp ofise geçmiştim direkt.

Odaya girdiğim an deri koltuklardan büyük olanını attım ağırlaşmış bedenimi. Ayaklarımı birbirinin üstüne atıp, rahatlıkla başımı arkaya doğru yasladım.

Biraz sessizlik... İşte tam ihtiyacım olan şey.

"Ziko?"

Kapıyı sanki bir fuhuş operasyonana girer gibi açan Güngör'e sinirlenmemeye çalıştım. Bağırmaktan ve küfür etmekten yorulmuştum artık.

Bu yüzden gözlerimi açmadan gülümsemeye çalıştım ve dişlerimin arasından "Buyur canını cananını siktiğim?" Dedim.

"Abi kalk iki dakka bir şey konuşmamız gerek."

Burnumdan sert bir soluk verip gözlerimi açtım ve kafamı sağa doğru çevirip diğer koltuğa oturmuş Güngör'e baktım. "Güngör doğruyu söyle lan, amaç edindindin dimi?"

"Neyi lan?"

"Rahatımı sikmeyi." Dedim yattığım yerden doğrulurken. "Lan şu son 2 haftadır düzgün uyku uyutmadınız."

"Çoğul kullandın?"

"Sen ve şu kibarcık işte." Dedim umursamazca.

İlk başta anlayamamış gibi "Kibarcık?" Dedi ama saniye geçmeden anladı. "Hee Affan bey kibarcık oluyor, kibarcık Affan bey oluyor anladım."

Zeki çocuktu aslında da, arada takılıyordu böyle işte.

"Neyse mevzuya geç Güngör. Noldu?"

Anında o modundan çıkıp ciddi bir hal aldı.

"Ziko, bu Burhan'ın neden otoparkı ısrarla bize vermek istemediğini ben gelirken arabada yaptığım bir kaç telefon görüşmesinde öğrendim."

Devam etmesi için başımı salladım.

"Otoparkın yanındaki diğer mekanı da satmış bu Burhan geçen gün ve bu sattığı adama tahsil etmiş. Şimdi kara kara düşünüyor ne yapıcam diye."

"Ee bize ne Güngör? Ne bok yediyse yedi. Bizim o otopark."

"Ya Ziko sorun zaten Burhan değil. Dediğin gibi ne bok yerse de yesin." Diyip sıkıntıyla ofladı. "Sorun bu sattığı adam."

"Kime satmış?"

"Kirpi'ye."

Duyduğum isimle kaşlarım çatıldı. "Ne alaka lan?"

"Bilmiyorum işte de, bizi baya sıkıntıya sokacağa benziyor Ziko. Burhan gidecek buna söylicek 'Ziko geldi tehdit etti beni suçum yok' cart curt diye. Kirpi'yi biliyoruz zaten sana bulaşmak için yer arıyor." Elleriyle yüzünü ovalayıp tekrar sesli bir of çekti. "Yeminle şimdiden içim daraldı."

Kirpi için düşmanım diyemezdim. Çünkü birisine düşmanım diyebilmem için bir yerde güçlü olması ve adil dövüşmesini beklerdim. Bu saydıklarımın hiçbiri ise bu herifte yoktu.

Tek derdi elimin altındaki insanları ve mekanları alıp, kendi çetesinin hakimiyetini sağlamaktı.

"Güngör?"

"Efendim."

"Çık."

Tekrar eski konumumu alıp koltuğa uzandım.

"Ziko duymadın mı, sen beni?"

Ellerimi başımın arkasında birleştirip, gözlerimi kapattım. "Duydum Güngör."

"Ee ne yapıcaz, o atak yapmadan biz harekete geçelim mi? Yollayım mı adamları dağıtsınlar bir iki mekanını?"

"Bir şey yapma Güngör. Götü yiyorsa o yapsın."

Kısa oldu ama yarın yine bölüm atıcam.

Bu arada Kinn Porsche'u izleyenleriniz varsa anlar beni. Ben Apo enayisi oldum, çıkamıyorum adamdan ve etkisinden.

İnstagram: ekimdiyelim

ZİKO (bxb)Where stories live. Discover now