ZİKO (bxb)

16- Düğüm

Gecenin s!kinde bölüm atmaya kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Neyse nasılsınız aslan parçaları? Bayramın içinden geçtiniz mi? Yoksa aksi olup o mu sizin içinizden geçti?

Bu arada bu bölüm baya aksiyonlu bir bölüm olacaktı ama geçiş olmadan o sahneleri yazmam sırıtırdı, o yüzden bu bölümü geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz.

Bir önceki bölüm, kaldığı yerden devam ediyor.

•

"Affan, abi sen şimdi erkeklere mi kaldırıyorsun?"

Güngör'ün tepkisi Affan'ı güldürmüştü. "Yani..." Deyip, gülmesini durdurmak istercesine elinin tersini ağzına kapattı ve yalandan bir kaç kez öksürdü. Gözlerimi ondan ayırırken, cevabı için umursamaz görünmeye çalıştım.
"Sen öyle ifade ediyorsan... Evet."

İstem dışı gözlerim tekrar onu buldu. Bana bakıyordu, az önceki gülmesinden arta kalan bir gülümsemeyle. Tekrar hızlı bir şekilde başımı başka yöne çevirdim.

Neden gözlerimi kaçırıyordum bilmiyorum. Ben kimseden çekinmezdim bile ama Affan'ın yaydığı enerji yüzünden kontrol edemediğim hareketlerim öyle gösteriyordu.

"Şu an yüzyılın şokunu yaşıyorum. Hatta uzun zamandır bir şeye bu kadar şaşırdığımı hatırlamıyorum."

Güngör'ün abartı tepkisini gözlerimi devirdim.

"Hatta bak, Ziko gelip dese bana bunu bu kadar şaşırmaz-"

"Höst amına koyayım!" İstem dışı sesim yükselmişti.

Affan, burnundan verdiği nefesle birlikte alaycı bir şekilde gülünce bu sefer ona baktım. Başını olumsuzca iki yana doğru sallayıp Güngör'e doğru döndü.

Hareketlere bak pezevenkteki.

"Boşver onu Affan, homofobik o zaten."

"Güngör." Dedim uyarırcasına. Beni umursamadı, tekrar ilgiyle Affan'a döndü.

"Nasıl anlamıyorum. Yani erkeklere kalkmasını anlıyorum da, nasıl meme sevmezsin onu anlamıyorum."

"Nereden çıkardın bunu?" Cevabıyla birlikte yandan yandan Affan'a baktım.

"E erkek seviyorum dedin?"

"Evet, öyle dedim." Dedi ciddiyetle.

Güngör kafası karışmış gibi başını yana eğerek, şakağını ovuşturdu.

Onun bu aptal haline dayanamadım ve kendimi tutamayarak sesli bir şekilde güldüm. "Aha yandı devreleri zırtonun." Başım koltuğun arkasına düşerken elimle gözlerimi kapatıp gülmeye devam ettim.

Sonunda kafamı kaldırıp, göz kapaklarımı araladığımda gözlerim ilk Affan'a değdi ve yüzünde gördüğüm ifadeyle birlikte dudaklarımdaki gülümseme yavaşça soldu.

Dudaklarında alaydan uzak saf bir gülümseme, yüzünde ise daha önce hiç görmediğim içten bir ifadeyle bana bakıyordu. Gözlerimi kaçıramadım bu sefer.

Yine oluyordu işte! Bir şekilde donup kalıyordum bakışlarına.

"Abi açsana sen şunu ya. İyice kafam karıştı." Güngör'ün konuşmasıyla ikimizde aynı anda kafalarımızı çevirdik.

Bacak bacak üstüne atarken rahat bir tavırla "Düşündüğünün aksine meme seviyorum Güngör."

"O zaman kadınlara da kaldırıyor-"

Affan hızlıca "Güngör?" diyerek araya girdi.

"He?"

"Şu kaldırma tanımını ortadan kaldıralım, olur mu?"