Glistening Lantern (Gazellian Series #7)

Chapter 34

Dedicated to: Lusitania Ship

Chapter 34: Connection

Bigla ko nang nakalimutan kung nasaang sitwasyon kami ng mga oras na iyon.

Hindi ko magawang sumagot sa kanya at ang tanging nagawa ko lang ay tumitig doon sa nagniningas niyang mga mata.

With one of his arms possessively wrapped around me and keeps on tightening. He made me felt like a prey waiting for an opportunity to escape, with those rubies staring at me, fiercer than any poison to make me weak, his silver-grayish swaying with the force creating by the waves, remains of my blood on his lips, and sharp fangs bared in front of me.

All I did was tilt my head to look up at him. Bahagyang nakaangat ang ulo ko habang ramdam ko ang tungki ng ilong niya sa akin.

Tila nawala ang matinding lamig ng tubig dahil sa paraan nang yakap niya sa akin.

"Answer me. . . what I'm gonna do with you?" he said in whisper.

I didn't even realize that we're in the middle of a fight.

I tried to open my mouth to answer him, but all I did was close it again.

Paano ko siya magagawang sagutin gayong ganito siya kagalit sa akin? What words should I utter?

When he didn't get an answer from me, his jaw clenched, and he looked more pissed. Hindi na siya nagsalita ulit pero sa halip ay pinili niyang ipadala sa akin ang tindi ng inis niya ng mga oras na iyon.

He tried to tilt my head to the other side, for him to have an access to the other side of my unbitten neck, and he slowly opened his mouth again with his bared fangs

"C-Caleb. . ."

Kapwa na lamang umangat ang dalawa kong kamay at humawak sa braso na siyang nag-uutos sa katawan kong sumunod sa bawat kagat niya.

Ipipikit ko na sana ang aking mga mata at hahayaang muling kumagat si Caleb nang maagaw ang atensyon ko, tuluyan nang naglapat ang dalawang malaking pader sa aming harapan dahilan kung bakit ang malakas na sigaw ng mga diwatang tubig ay biglang natigil.

The whole water started to havoc when Caleb's wall drifted down, tila walang katapusang lindol ang nangyayari sa ilalim ng tubig.

"Fuck," malutong na mura ni Caleb.

Nawala na iyong mahigpit na yakap niya sa akin ngunit hindi pa rin niya inaalis ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko.

Hindi ko na nagawa pang gamitin ang kapangyarihan ko dahil si Caleb na mismo ang siyang humila sa akin patungo sa itaas ng tubig. Wala na akong ibang ginawa kundi sumunod sa kanya.

Ilang beses ko nang nakitang nagalit si Caleb sa ibang nilalang, ngunit kailanman ay hindi siya nagpakita ng galit sa akin. This is very new to me. At hindi ko alam kung paano ko siya pakikitunguhan sa pagkakataong ito.

Akala ko ay agad na kaming papasok sa pintuan kung saan naroon sina Iris at Tavion, nang maramdaman kong kasalukuyan pa rin kaming nasa tubig. We're floating—no, Caleb made a small space for us to rest in the middle of wild moving water. It's like an island— a stoned island.

Panay ang hampas ng alon na tila lalamunin ang maliit na batong kinalalagyan namin ni Caleb. Saglit akong sumilip sa ilalim ng tubig upang malaman kung pinalulutang ba iyon ni Caleb, ngunit nang makita kong gumawa lamang siya ng tila mataas na tore na lampas sa tubig narinig ko na naman ang malutong niyang pagmumura.

Mula sa pagsilip sa ilalim ng tubig ay napalingon ako sa likuran ko.

"Where is that damn Howl? I will fucking kill him!"