Legends of Olympus (On Hold)

Betrayed

Reign's POV

Bumagsak ang aking noo sa braso kong nakapatong sa mesa. Mahigpit kong pinikit ang aking mga mata at kinuyom ang aking palad.

'If I'm not mistaken, their only woman...'

Humugot ako ng malalim na hininga.

'The one with the red hair who can summon weapons...'

Mabagal kong binuga ang hangin.

'And the one who controlled light...'

Mahina kong dinama ang files ng Orion sa tabi ng ulo ko habang nakayuko pa rin.

'The one with fire...'

Dahan-dahan kong inangat ang aking ulo nang nakalingon dito.

'And the one who fought against Vance, the enemy with speed and flight...'

Mahinahon kong pinagitna ang folder sa harapan ko at binuksan ito. 

Kumibot-kibot ang mga daliri kong nagtangkang gusutin ang unang pahina na tumumbad sa'kin, na naglalaman ng mga larawan ng mga biktima ng organisasyon.

'This madness of killing creatures for power, it is all too familiar...'

Kasunod kong naalala ang sinabi sa'kin ni Medea.

'Greed, lust, pride, envy, they are all familiar...'

Tinapik-tapik ko ang aking hintuturo sa ibabaw ng papel.

'I don't have anything more to say, for I was once evil, Reign...'

Tumayo ako at sinarado ang folder. 

Umikot ako nang nanlalamig ang isang palad kakakuyom ko ng mahigpit simula kaninang umaga. 

Iniunat-unat ko ito bago hawakan ang pihitan ng pinto at pinihit ito sabay bukas.

Lumabas ako ng kwarto, at patunay ang bigat ng aking mga hakbang sa bigat ng bawat panghihinala ko, bawat katanungang namumuo sa isipan ko.

Bumaba ako sa sala kung saan ko nadatnan ang Omegas na nakaupo't nag-uusap-usap.

"Reign," sambit ni Paige. "The Alphas just left an hour ago."

I continued to stare at them back, wondering silently, at what exact moment in time did everything start to go wrong for us.

Dahan-dahang sumayad ang aking paningin sa gitna nila, balewala ang nangungusisa nilang tingin sa'kin, dahil sa pinaghalong dismaya, puot, at lungkot na walang araw at gabing hindi ako minumulto.

Kumunot ang aking noo sa nararamdaman ko, bago iangat ang aking tingin sa kanila.

"Reign..." nag-aalalang tugon ni Grey.

"You should have asked the Alphas to stay for lunch," I said out of concern, but my voice sounded out of life already, and was on the verge of losing its warmth.

Kung alam ko lang na mapapansin agad nila ito, eh di sana hindi na ako nagtangka pang magsalita at sinulyapan nalang sila bago umalis, dahil sumunod sa sinabi ko ang naninibago nilang katahimikan.

"Do not use that voice on us, Skyreign Austria," seryosong sabi ni Grey, na ikinakislap ng tensyon sa pagitan nilang lahat at sa'kin. "We are not your enemies."

Pinaningkitan ko siya. "I never said that, did I?"

Pinandilatan niya ako ng mga mata. "Do not threaten us behind your voice."