Again

25 - Sorry Seems To Be The Hardest Words

Stop staring at me! Alyssa hissed at her while looking at the window. Napansin siguro nito sa reflection ng salamin na kanina pa siya nakatitig dito.

I can't!

You can and you will!

Then talk to me!

She glared at her.

Ys....

I told you not to call me in that name!

I'm sorry. Pero puwede mo ba akong kausapin?

What for?

To explain.

No need, wala na namang magbabago kahit ano pa sabihin mo!

Ys...Alyssa, please?

Alyssa kept looking outside the window, ni hindi man lang siya tapunan nito ng tingin. Kung umakto ito ay para bang diri-diri na kasama siya dito sa kuwarto.

Hindi niya alam kung gaano sila katagal sa loob ng library. Literal kasi na ikinulong silang dalawa ng kuya nito para daw mag-usap. When she caught her embracing her family, halos magwala ito sa galit kaya naman dali-dali silang hinila ni kuya Alfon at ikinulong sa library so they can "settle your issues once and for all", ika nga nito. When they both tried to get out, totoo ang sinabi ng kuya nito na ila-lock sila sa loob.

Pabor sa kanya dahil mabibigyan siya ng pagkakataon para makapagpaliwanag.

But not with Alyssa. Todo ang galit nito. Hindi nga lang ito makapagwala ng todo dahil masisira ang mga gamit sa loob. The library is Alyssa's father's sanctuary kaya ikagagalit ng ama nito kapag may nasirang mga gamit. Wala na itong nagawa pa kundi sumigaw sa sobrang frustration. Not directly into her pero sigurado naman siyang dahil sa kanya. Nang mapagod, umupo lang ito sa may balustre at itinutok ang tingin sa labas ng bintana. Mahabang katahimikan na ang namagitan sa kanilang dalawa pagkatapos noon. Until she blurted out those words at her.

You know what happened in those years, yet not a single thing you did para magpaliwanag sa akin. Your explanation are years too late already. At saka wala na akong pakialam dun. It's done and over with, kalmado na ang boses nito.

Maski pangalan man lang niya hindi nito mabigkas. Ganun ba talaga kasakit ang ginawa niya dito? And the way she talked, the sound of her voice, it's so calm, but instead of being happy about it, mas lalo siyang kinabahan. Parang may delubyong darating sa sistema niya mayamaya lang.

At kasama ng pakiramdam na iyon, bumaligtad na naman ang disposisyon niya. Sa oras na mismong iyon, gustung-gusto na niya lumayo dito at tumakbo pabalik ng Amerika. Bakit kapag kaharap niya ay iba, lumalakas ang loob niya na bumalik dito pero kapag si Alyssa na, tingin pa lang, naglalahong parang bula ang tapang niya?

Then how can I say sorry if you won't listen to what I have to say?

Why will you say sorry kung ginusto mo ang ginawa mo? Sorry for what? Sorry dahil sinaktan mo ako? You did that in purpose!

That's not true!

It is true. You know you'll hurt me in the process yet you still did it. And now you're saying sorry? You're impossible!

Al...

Enough, please! Ayoko nang may maririnig na kahit ano tungkol sa nangyari. I don't care what you told my family out there to convince them otherwise. Wala na rin namang silbi kung babalikan pa natin ang nakaraan. Nakaraan na iyo, ibig sabihin, hindi na maibabalik pa. And as I said, it's over. Let's consider that as a bad dream.