Mag-Kabilang Mundo (Book2)

Kabanata 82

KABANATA 82..

            "LOUIS ! LOUIS ! " sigaw ni louisa nang bigla nalang umalis ang anak niya matapos sabihin ang katotohanan sa kaniya . Kinakabahan at natatakot siya sa kahihinatnan ng pagtago ni louisa sa katotohan needan sa anak niya . Nakita niya kung paano ito mawalan sa sarili at walang Buhay ang mga mata na tumitig sa kaniya . Nakikita niya ang sakit sa mukha nito at may poot na dala doon .

Louisa heart flipped in thousand times as she saw the pain in louis face, sa nakikita niya triple ang sakit sa puso ni louisa sa bumalot sa anak niya . If she chose to hide the truth about her past, walang sekreto na hindi mabubuag mas mabuti nang sa kaniya manggaling ang lahat wag lang sa iba lalo na sa mga Nykirian .

Lumukob ang kaba sa dibdib ni louisa nang pumapatak ang ulan at ang malakas na pag-kidlat na mula sa langit .. g-d, please take care of louis . Please .. kung bumalik man siya sa mundo na iyon sana wag niyong hayaan na sa mga kamay siya ng masamang nykirian na mapunta. Sana nasa kamay siya kung sino man ang totoo nagmamahal sa kaniya .

Pumikit si louisa at hindi pinansin ang pag-basa ng buong katawan niya . Nagsisisi siyang umalis siya sa mundo na iyon, ngayon nakikita niya kung gaano kalungkot mag-isa sa mundo ng realidad . Ngayon nakikita niya na iiwan narin siya ng anak niya, kahit sandali lang nakapiling niya ang anak niya, naramdaman niya ulit ang kasiyahan na pinalasap sa kaniya ni argon noon, sa mundo nito . Kailan naman niya maramdaman iyon ? hanggang kailan niya pipigilan ang sarili niya ?

Louisa smiled painfully as argon face came out in her mind, his smile and mischievous remarks . Paulit-ulit iyon bumabalik sa isip niya " Ang tadhana na siguro ang gagawa ng paraan para magkita tayong tatlo, ikaw ang anak natin at ako . Kung sakaling mag-kita tayo, sana makaya ng puso ko na makasama ka argon " mahinang bulong ni louisa sa hangin, sana mapaniginipan mo ito argon . Sana alam mo ang laman nito, sabay turo nito sa dibdib niya .

Pumatak ang luha sa mukha niya habang sinasapo nito ang dibdib niya . How could she forget someone who gave her so much to remember? How could i forget you, hart ?

               NAKATANAW si argara sa malayo, nababahala sa kahantungan nang hidwaan sa mundo na ito .  Hindi na niya mabilang kung ilang araw nang lutang at wala sa sarili si luxe, gabi-gabi nakikita nito ang pag-labas nito at halos sa labas na ito natutulog .

He's not giving up waiting at louis . Palagi itong wala kapag nag-eensayo ang kasama niya, minsan sinundan niya ito at nagtataka siya bakit palagi ito sa pinagbabawal na kagubatan . At nagugulat siya dahil sa nakikita niya, katulad ni kuya gumagawa ng hakbang si luxe na harapin ang pagsubok sa pamamagitan ng pag-patay ng mga mababangis na hayop. Luxe face fraught of determination, its signify that he wanted to learn in his own hardship . Is it because of Louis ?
Nakikita ni Argara na nagsisisi ito, hindi na ito sumasabay sa kanila, hindi na ito kinakausap ang mga princesa at higit sa lahat palaging bukam-bibig nito si Louis .

Argara eyebrow lifted a bit as she heard those hardily tone . Minsan nakikita nalang ang halaga ng isang tao kapag wala na ito . Hindi alam ni Argara kung babalik pa si Louis, hindi niya alam kung ano ang nararamdaman nito ng umalis siya.  Hindi man lang niya nahalata, hindi man lang niya naka-usap .

Ang lalim ng tingin ni Luxe sa malinis na dagat, ang layo ng bahay ni Nay Sora sa dagat na ito . Argara heart thightened as hearing those words that coming from Luxe, parang ang sakit rin sa part na umalis si Louis at kahit isang salita wala siyang binilin, nahihirapan ito .

Sapo-sapo ni luxe and dibdib nito " Yubie ! y--ubie, b--akit ang tagal mong b--umalik ? "

" B--akit umalis k-a ? " napayuko ito matapos nitong isigaw ang mga kataga na iyon .