Crystal Breeze

CB20

CB20

Nananatiling matalas ang pakikiramdam ko sa paligid habang naglalakad ako sa tabi ni Diego kahit tuluyan na kaming nakalabas sa club. Madilim sa paligid at ang tanging nagsisilbing liwanag lang ay ang buwan at ang ilang maliliit na wall lamps ng club. Pero kahit ganon, ayoko pa ring mapanatag dahil alam kong nasa paligid pa rin sila Elias.

"Nasaan si Rion?" tanong ko habang tumitingin-tingin sa paligid.

"Patience, Syn. Why don't you just prepare yourself for now?"

Kumunot ang noo ko at lumingon sa kanya. Mapaglaro siyang nakangisi saakin kaya agad nanumbalik saakin ang inis ng bigla niyang pagsulpot kanina. I glared at him.

"Prepare for what?" inis kong tanong. "Don't you remember how you messed up with my business a while ago?"

A flash of amusement crossed his eyes before he chuckled. "I do," he said and turned his eyes back in front of him.

"I also remember how someone became so angry that he almost stormed at your table if not for me who stopped him and do the job instead..." ngumisi siya at tumingin muli saakin na parang sinasabi na ako ang ugat ng lahat ng ginawa niya. "In a calmer way..."

I rolled my eyes. "Wow, thanks for saving the day, hero," I sarcastically said.

Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. Oo nga at napigilan niya si Sir Rion na pumunta sa table nila Elias pero hindi naman siguro tanga ang mga 'yon para hindi siya paghinalaan! He's Sir Rion's friend!

Tumawa siyang muli. Ilang segundo lang bago iyon namatay at napalitan ng mas seryosong aura. Noong sumulyap siya saakin ay wala na ang mapaglaro niyang ekspresyon na kanina pa niya suot.

"Hey... I don't know what you're up to. But I hope you know what you're doing and who you're dealing with..."

Nanliit ang mata ko dahil sa aking narinig. Does he... know something?

"What?"

"I even thought you're cheating on Rion," he suddenly blurted out that killed the serious bubble of our conversation. My body tensed up and heat spread on my cheeks.

"A-ano bang sinasabi mo!" hindi ko mapakaling usal bago ako umiwas ng tingin. Shit! Oo nga pala! He has this thought that Sir Rion and I are... together...

Bumilis ang tibok ng puso ko ngunit agad ko rin itong pinilit na kumalma.

Diego chuckled.

"Don't worry, na-realize ko din naman na alam niya ang ginagawa mo. Especially when he hardly even took his eyes away from you while wishing for someone's death," mas lalong lumakas ang tawa niya dahil doon.

Muling nabuhay ang mainit na pakiramdam sa aking dibdib. It's getting frequent over the time. Ni hindi ko nga alam kung saan ito nanggagaling! Hindi ko magawang makalingon sa direksyon ni Diego, para bang pag-ginawa ko iyon ay mahuhuli ako!

Pero bakit at para saan ako mahuhuli?

Ugh, I hate feeling clueless!

"Did he ask you to do that?"

Nagising ako mula sa pakikipagtalo sa sarili ko noong marinig ko iyong tanong na iyon. I gulped and look in front of me. Papalayo na kami sa club pero hindi pa rin kami tumitigil.

"No... he didn't have to," I answered even with the intense feelings I'm battling internally. "I'll do it anyway."

He let out a short laugh. "The devil got himself a guardian angel... how ironic..."

Kusang bumagal ang paglalakad ko dahilan kung bakit nauna si Diego sa paglalakad saakin. Lumiko siya sa maliit na eskinita sa pagitan ng club at sa katabi nitong establisyemento.