"Hey, Louis, baksana seninki geliyor."
Louis, Liam'ın söylediği bu cümleyle çorbasını içmeyi bıraktı ve yemekhanenin girişine baktı. Doktor Styles'ın etraftaki herkesten daha asil bir duruşla yemek sırasına girişini izlerken "Nereden benim oluyormuş canım?" diye itiraz ediverdi.
"Bir aydır dilinden düşmüyor. Adamdan nefret ediyordun, şimdi sürekli ondan bahsediyorsun. O açıdan yani."
Doktor Styles tam o anda göz ucuyla oraya baktı ve Louis'yi gördü. Louis heyecanlandı, sevimli olmasını umduğu bir şekilde ona el salladı. Doktor Styles da ona başıyla selam verdi ve yemekhane görevlisine döndü. Yemeğini alınca da direkt teras kısmına geçti.
"İndir elini." dedi Liam. "Adam çoktan gitti, aptal."
Louis elinin havada asılı kaldığını fark etti ve önüne dönüp elini indirdi. "Beni yargılamadan önce dürüstçe söyle, sence de yakışıklı değil mi?"
"Öyle."
"Ve o bir alfa. Sert, asil. Ayrıca o kadar korumacı bir alfa ki... Hem çok da güzel kokuyor!"
Liam tek kaşını kaldırarak ona baktığında Louis iç çekti, dirseğini masaya dayayıp başını da eline yasladı. "İçimdeki omega ondan hoşlanıyor."
"Evet, evet... Onu anladım zaten."
"Her şey omega olmam yüzünden! Bak, zaten yakışıklıydı ama çok sinir bozucuydu ve ondan hoşlanmam imkansızdı. Ama geçen ayki o acil vakadan beri aramız biraz daha iyi. Bana bir şeyler öğretiyor ve şaka yaptığımda gülüyor. Günaydın bile diyor!"
"Doktor Horan da bana bir şeyler öğretiyor, gülüyor ve günaydın diyor ama ben gidip de ona aşık olmuyorum."
Louis "Sen omega değilsin, lanet olası!" diye sızlandı. "Bizler alfaların aurasına çabuk kapılırız çünkü sahiplenilmek, korunmak isteriz. Alfalar da bu konuda mükemmeller. Ama aşk için önce tanımak lazım bir kere."
Liam onun savunmasını çok yetersiz buldu. Aaron da alfaydı ama Louis onunla mühürlenmek istemiyordu, ondan uzak duruyordu. Madem "omega olduğu için alfalardan etkileniyordu", o zaman ondan da etkilenmesi gerekirdi.
Ama bunu söylese bile Louis'nin inatçılığın kralı olarak bir şekilde kendini haklı çıkaracağını biliyordu. Bu yüzden ona bu konuda nutuk çekmek yerine "Doktor Styles'ın sosyal medya hesaplarına bakalım mı?" diye önerdi. Alfayı tanımasının en kolay adımı bu olurdu.
"Olur!" Louis hemen kalkıp onun yanına oturdu, telefonunu açtı. Instagram'a girip Harry Styles yazdı ve sonuçlara baktı. O isimle kaydolan iki kişi vardı ama biri esmerdi, diğeri ise Hollanda'da yaşıyordu. Onlar dışında Henry Styles, Harry the Stylist gibi benzer isimler çıkıyordu.
"Belki Doktor Styles olarak kaydolmuştur?" dedi Louis başını Liam'a çevirerek. "Mesleğiyle hava atan dümbüklere hiç benzemiyor ama denemekten zarar gelmez, değil mi?"
Liam başını sallayarak "Dene bakalım." dedi. Bunun üzerine Louis Doktor Styles şeklinde arama yaptı ama yine sonuç bulamadı. "İşe yaramıyor."
"Direkt adını internete yazsana, belki öyle buluruz?"
"Kesin kendi adıyla kaydolmadı, bulamayacağız." dedi Louis. Yine de uygulamayı kapatıp internete girdi ve Liam'ın dediğini yaptı.
Yemeğin sonuna kadar süren aramalar sonucunda Harry'ye ait hiçbir sosyal medya hesabı bulamadılar. Doktorların neredeyse tamamının üye olduğu bilgi paylaşım sitesinde dahi üyeliği yoktu. Daha doktor olmadan Louis bile kaydolmuştu! Sadece hastanenin internet sitesindeki vesikalık bir fotoğrafını bulabilmişlerdi. Adam hayalet gibiydi.
"Vampirler gerçekmiş ya," dedi Liam araştırmayı getirdiklerinde. "Ben şehir efsanesi sanıyordum, meğer bizim hastanede yaşıyormuş."
"Saçmalamayı bırak."
"Harry Styles... Gölgelerde yaşayan adam. O bir kan emici!" Liam korku filmi sunar gibi abartıyla konuştuğunda Louis onun koluna vurdu. "Dalga geçme." dedi ve saate baktı. "Off, Doktor Styles muayene odasına gitmiştir bile! Geciktim. Ne güzel günlerdir azar yemiyordum!"
O ayağa fırlarken Liam güldü, "Kanını emecek, dikkat et." diye uyardı. Louis ise onun koluna bir kez daha vurdu ve koşarak yemekhaneden çıktı. Hazır Doktor Styles ile arası düzelmişken tekrar bozulsun istemiyordu.
Kendini bile şaşırtacak bir hızda polikliniklerin olduğı koridora ulaştı. Doktor Styles'ın muayene odasının önü yine doluydu. Hastaların arasından geçti, kapıyı açıp içeriye girdi ve tekrar kapattı. Pekala, Doktor Styles masasının önüne geçmişti bile.
"Çok özür dilerim." dedi Louis. "Sizden erken gelmeliydim, çok üzgünüm."
"Muayene saatinden erken geldiğine göre sorun yok." dedi Doktor Styles. Masasının üzerini toparlıyordu.
"Ama sizden önce gelmeliydim."
"Yemek yiyordun ve bu senin hakkın, önemli değil. Ama bir dahakine erken gelmeye çalış."
Louis "Peki, teşekkürler." deyip göz ucuyla duvardaki saate baktı. Muayenenin başlamasına on dakika vardı. "Kahve içer misiniz?"
"Bitki çayı varsa, daha iyi olur. Boğazım ağrıyor."
"Neden, neyiniz var?" Louis hemen ona yaklaştı vr meraklı meraklı baktı. Doktor Styles onun bu haline gülmemeye çalışırken "Önemli bir şey olduğunu sanmıyorum." dedi. "Soğuk algınlığı olabilir."
Louis muayene sedyesinin yanındaki masadan ateşölçeri eline aldı, doktorun gerek yok demesini dinlemeden ateşini ölçtü. Ateşi yüksek değildi, bu yüzden bu sefer de boğazına bakmak istedi ve telefonunu cebinden çıkarıp feneri açtı. "Ağzınızı açın."
"Louis, cidden gerek yok."
"Doktor Styles siz izin vermedikçe ben ısrar edeceğim. Sonra siz beni azarlayacaksınız, ben üzülüp somurtacağım, sonra siz surat asmama kızacaksınız bu sefer ben sinirlenip yanlış şeyler söyleyeceğim ve kavga çıkacak, sonuç olarak biz en az iki gün konuşmayacağız. Bunu cidden istiyor musunuz?"
Harry ona birkaç saniye baktı, sonra pes ederek ağzını açtı. Louis zafer dolu bir sırıtmayla feneri onun ağzına tuttu. "Bademcikleriniz de şişmemiş, şimdilik iyi görünüyor. Sizden boğaz kültürü almamı ister misiniz? Hemen gidip numune kabı bulurum, sonra da aldığım örnekleri laboratuvara teslim ederim. Sonuçlar çıkınca-"
"Louis." diyerek onun sözünü kesti Harry. Ellerini onun iki koluna koymuştu. "İyiyim."
"O zaman en azından ilaç alın. Pastil de kullanın, çok rahatlatıyor."
"Ben de doktorum, biliyorsun, değil mi?"
"Doğru, pardon. Ben en iyisi size çayınızı yapayım." Louis dolaba yöneldi, Harry de o çayı hazırlayana kadar sandalyesine oturdu.
"Yalnız mı yaşıyorsunuz, Bay Styles?" diye sordu Louis çayı ona uzatırken. Kendine de kahve almıştı. Madem onu sosyal medya aracılığıyla tanıyamıyordu, o zaman sorular sorarak tanırdı.
"Evet. Sen?"
"Ailemle yaşıyorum. Sürü yerleşkesinde. Kardeşiniz var mı?"
"Yok."
"Benim iki küçük kardeşim var. İkizler ve onlar da omega. Biri kız, diğeri erkek."
"Ne güzel... Kaç yaşındalar?"
"Altı."
Harry sessizce başını salladı, çayını içti. Louis ise sohbetin bitmesine izin vermedi. "Yalnız yaşıyorum dediniz, siz de mi sürünüzün yerleşkesinde yaşıyorsunuz?"
"Hayır."
"Arabanız var mı?" diye sorar sormaz durakladı. "Üzgünüm, fazla mı kişisel oldu? Başka soru sorayım. Hiç sosyal medya hesabınız yok mu?"
"Neden?" diye sordu bu sefer Doktor Styles, gözleri doğrudan Louis'nin gözlerine odaklanmıştı ve Louis bunu biraz korkutucu buldu. "Bilmem, merak ettim."
"Yok, kullanmıyorum. Araştırmış mıydın?"
"Instagram'a baktım sadece, öyle yani, meraktan."
"Hmm..."
O kadar inanmamış görünüyordu ki, Louis daha çok tedirgin oldu. "Tamam, şey... Peki neden kullanmıyorsunuz?"
"Gerek duymuyorum."
"Sıkılınca ne yapıyorsunuz ki? Online oyun falan?"
"Hiç oynamadım."
"Hayatta inanmam!" dedi Louis. "Pubg? Flappy Bird? Subway Surfers? Hiçbirini oynamadınız mı?"
"Oynamadım."
"Candy Crush da mı oynamadınız?"
"Hayır, Louis. Şeker patlatmaktan zevk alan birine mi benziyorum?"
Louis "Hiçbir şeyden zevk alan birine benzemiyorsunuz. Eğlence duygunuz yok gibi." dedi dürüstçe. Sonra ne dediğini fark etti; gözleri kocaman açıldı. "Özür dilerim, öyle demek istemedim."
Doktor Styles güldü, onun omzunu patpatladı. "Dürüstlük güzeldir."
"Sonunda bir şeyimi beğendiniz yani?"
"Dürüstlük güzeldir ama fazlası patavatsızlıktır."
"Yine mi gol değil..." diye mırıldandı Louis kendi kendine. Doktor onu duymasına rağmen bu konuda cevap vermedi. "İlk hastayı içeri alalım artık. Sedyenin örtüsünü ser, hadi."
"Peki."
Louis yarısını içtiği kahveyi masaya bırakıp sedyeye doğru giderken Harry gözlerini ondan ayırmadı. Bir süredir Louis'de bir farklılık seziyordu. Hatta bu farklılık acile gelen hasta için onu evinden çağırdığı gün başlamıştı.
Başlarda Louis'nin sadece samimiyet kurup disiplinden kaçmaya çalıştığını sanmıştı. Sonraları onun cidden çalışma şevkiyle kendine çeki düzen verdiğine inanmıştı. Ama Louis'nin doktora karşı tavırları çok daha değişikti. Sürekli izliyor, konuşmaya çalışıyordu. Başlarda bu kadar çenesi düşük değildi, sanki şimdi ne diyeceğini bilemeyip panikten daha da çok konuşuyordu.
Son bir haftadır ise, kokusunda bir farklılık vardı. Ne olduğunu söyleyemiyordu Harry, bu koku olayından pek anlamıyordu ama omeganın kokusu eskiye kıyasla daha yoğundu işte.
Sürekli sorduğu sorular ise büyük oranda kişisel sorulardı. Özellikle az önce sorduğu şeyler ve sorarkenki tavrı, Harry'de tek bir şüphe uyandırıyordu. Muhtemelen omega ondan hoşlanmaya başlıyordu.
Bölümün kısa olduğunun farkındayım ama böyle olmak zorundaydı, bundan sonra daha uzun bölümler yazacağım 🤭