Deanna's POV
*Three years after*
Tatlong taon.... Tatlong taon na kaming patuloy na lumalaban at nagmamahalan ni Jema. Marami mang pagsubok ang aming hinarap, maraming problema at hadlang sa aming relasyon pero ipinaglaban namin ang isa't isa. Hindi rin mawawala ang support samin ng family namin.
By the way, I'm already graduated na pala last year in AB Interdisciplinary Studies, Track in Management & Education in Ateneo De Manila University. I'm currently handling some of our businesses dito sa Manila for almost a year. Hindi ko na natuloy ang volleyball career ko at hindi na nakapaglaro sa professional league dahil gusto ni Dad na i-handle ko nga yung businesses namin. Hindi na ako tumanggi because I really owe a lot to him.
Si Jema ang naglalaro ngayon sa professional league or should I say sa Premier Volleyball League,still part of the Creamline Cool Smashers. Back to back Champions sila at siya ang naging MVP of the Season. Katatapos lang ng Open Conference. I think last two months? Eh basta yun.
Hinayaan ko na lang siyang maglaro dahil yun ang gusto niya. Minsan nga nagiging cause pa ng away namin ang paglalaro niya at ang pagta-trabaho ko dahil nawawalan kami ng time sa isa't isa pero may mga kaibigan kaming maaasahan at nahihingan ng mga payo.
Kung maitatanong niyo kung may nangyari na ba samin ni Jema? Wala pa dahil napag-usapan na namin ang tungkol doon na kapag ikinasal na kami ay doon na namin pwedeng galawin ang isa't isa. Hehehe
Nandito kami ngayon sa dorm. It's my day off samantalang si Jema ay may training pa mamayang hapon.
"Hmm love, wala po kaming training next week. One week daw kasi sila Coach Tai sa Thailand." Sabi ng babaeng prenteng nakaupo sa couch habang may kinakalikot sa kanyang cellphone.
Tumabi ako sa kanyang tabi.
"Buti naman bb. At least may time na kayo para magpahinga." I replied. Patuloy patuloy pa rin ang kanilang training kahit tapos na ang season. Ganun naman talaga kahit nung nasa UAAP pa lang kami.
"Eh ikaw? Hindi ka ba pwedeng magleave for 1 week? Bonding na rin sana natin yun." Sabi nito at nagpout.
"I'll talk to dad muna okay? Lalo na't marami pang kailangang asikasuhin sa office." Sagot ko at sinandal siya sa aking dibdib. Tinabi niya ang kanyang cellphone at yumakap sa aking beywang.
"Na-miss na kitang makita na naglalaro sa loob ng court." Malungkot niyang sabi.
"Ako rin bb. Wag kang mag-alala, makakalaro din ulit ako." Ngumiti ako at sinusuklay ang kanyang buhok gamit ang aking daliri.
"Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na sa dinami-dami ng mga pagsubok na pinagdaanan natin, magkasama pa rin tayo ngayon." Sabi niya atsaka humarap sakin. Naalala ko tuloy ang mga napagdaanan namin noon. Nung naaksidente at nagka-amnesia ako, nung hinalikan ako ni Ysa sa lips na naging cause ng away namin, at yung huling away namin.
*Flashback*
Nandito ako ngayon sa office at maraming ginagawa. Halos makalimutan ko na ring kumain dahil sa dami ng kailangang gawin.
*Ring ring ring*
I took my phone and answered the call.
OTP
"Deans!!!" Masayang bati ng nasa kabilang linya.
"Hmm who's this?" I asked habang pumipirma ng mga papeles.
"Si Ysa toh!" Sagot nito kaya napatigil ako sa aking ginagawa.
"Oh hi there! Long time no see ah. How did you get my new number pala?" I asked again.
"Oo nga e. Hiningi ko kay Mafe yung number mo hehe." She answered.
"Oh okay. So bakit ka napatawag?"
"I'm going to ask kung pwede ba tayong kumain sa labas? Ngayong lunch sana."
"Sorry Ysa but I have a lot of things to do pa e. I don't have time to go out." Sagot ko dito at nagpatuloy sa pagpipirma.
"Kung ganun, puntahan na lang kita dyan sa office mo. Dalhan kita ng foods. Is that okay with you?" Tanong nito. Napatigil na naman ako. Wala naman sigurong masama kung hahayaan ko siyang maglunch dito sa office ko dba? Friendly lunch lang naman.
"Hmm sure. Ihahabilin na kita sa secretary ko." Sagot ko. Narinig ko naman siyang naghihiyaw.
"Okay thank you. I'm on my way na. See you later. Bye." Agad niyang binaba ang tawag.
Katulad ng sinabi ko ay tinawag ko ang sekretarya ko at hinabilin sa kanya si Ysa. Nagpatuloy naman ako sa aking mga ginagawa hanggang sa...
*Tok tok tok*
"Nandito na po ang kaibigan niyo." Sabi ng secretary ko nang makapasok siya at sunod na pumasok si Ysa.
"Hi." Bati ko dito at tinulungan sa mga dala niyang pagkain. Hinain namin ang mga yun sa table dito sa office at nagsimulang kumain.
"Kumusta ka na?" Basag nito sa katahimikan.
"Hmm okay lang kahit maraming ginagawa dito sa office." I answered.
"Eh kayo ni Jema?" Napaangat ako ng tingin dahil sa tinanong niya.
"We're good naman. Well, minsan may hindi pagkakaintindihan pero kahit papaano ay umuuwi pa rin kami sa isa't isa." Nakangiti kong sagot. "What about you? Balita ko may balak kang pumasok sa Fashion Industry."
"Ah oo. May mga kumukuha kasi sakin para maging model. Sayang naman yung opportunity kung hindi ko tatanggapin." Sagot nito at sumuno ng chicken. Jollibee kasi yung dinala niya. Heheh.
"Buti naman kung ganon." Patango-tango kong sabi at nagpatuloy sa pagkain.
Pagkatapos naming kumain ay niligpit ko na ang pinagkainan namin. Itong si Ysa naman ay umupo sa swivel chair ko.
Matapos kong magligpit ay nagpahinga ako saglit. Ang kasama ko naman ay walang tigil na rumarampa.
"Galing ko rumampa noh." Mayabang niyang sabi at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa...
"Ysa!!"
Nasa itaas ko na siya ngayon at nakahiga ako sa sahig. Natapilok kasi siya at mabuti na lang ay agad akong nakalapit sa kanya at nasalo siya.
"O-okay ka lang?" Nahihirapan kong tanong. Tipid lang itong tumango.
Nang marealize ko ang posisyon namin ngayon ay akmang tatayo ako pero biglang...
"Bb, nandi---Ysa?" Nakunot ang noo ng babaeng kakapasok lang.
Dali-dali akong tumayo at lumapit sa kanya. Wala na akong pakialam kung napalakas ang pagkakatulak ko kay Ysa.
*Pak!*
Isang malakas na sampal ang natanggap ko nang makalapit ako sa kanya.
"Kaya pala hindi ka sumasagot sa mga tawag ko dahil may iba kang inasikaso dito." Maluha-luha niyang sabi. Sinusubukan kong hawakan ang kanyang mga kamay pero pilit niya itong inilalayo.
"Let me explain." Mahinahon kong sabi. Magsasalita pa sana si Jema pero naunahan siya ni Ysa.
"Jema, it's not what you think. Natapilok ako kaya ganun ang nangyari. Sinubukan lang akong saluhin ni Deanna pero pareho kaming natumba." Paliwanag nito. Lumapit ang tingin ni Jema sa kanya.
"Ikaw, bakit ka nandito?" Jema asked.
"Dinalhan ko lang ng lunch si Deanna dito dahil sabi niya wala na siyang oras para lumabas. Gusto ko lang makipagkwentuhan sa kanya." Sagot ni Ysa.
Nagpalipat-lipat naman ang tingin ni Jema saming dalawa hanggang sa lumabas na siya ng office ko. Wala akong nagawa kundi hayaan siya dahil hindi ko pwedeng iwan ang trabaho ko dito.
"Sorry Deans. Nag-away na naman kayo dahil sakin." Malungkot niyang sabi at yumuko.
"Wala yun. Wala ka namang ginawang mali." I smiled at her. "Mabuti pang umuwi ka na dahil marami pa akong aasikasuhin dito. Thank you sa lunch and sa quick conversation."
"Salamat din sa time. See you when I see you." Niyakap niya ako. Yumakal din ako dito saglit at mabilis na kumalas. Lumahas na ito sa office kaya ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa.
Pagkatapos ng office hours ko, umuwi ako agad sa condo unit namin ni Jema at doon kami nag-usap. Nung una ay galit pa siya hanggang sa naintindihan at nalaman na niya talaga ang nangyari. Nilambing at sinuyo ko ito hanggang sa naging okay kami.
*End of Flashback*
"Bb!" Nabalik ako sa wisyo nang tinawag ako ni Jema.
"Oh bakit?"
"Lutang ka na naman." Sagot nito sabay ito. Nakatayo na siya ngayon at nakapameywang pa.
"Ano bang sinasabi mo?" I asked again.
"Sabi ko ihatid mo na ako dahil malapit nang magstart ang training namin." She answered. Nagpalit muna ako ng damit at hinatid siya sa Upper Deck.
Agad naman akong umalis dahil wala naman akong gagawin dun. Balak ko sanang puntahan sila Ate Bei dahil may gusto akong gawin.
I'm going to propose na kay Jema on our 4th Anniversary at next week nga yun. Wednesday. Sakto nga na wala silang training e and Saturday ngayon.
Pumunta ako sa dorm ng Choco Mucho. They are still playing on the PVL and their current team is Choco Mucho Flying Titans. Sila Ate Bei, Ate Mads, Ate Kat, at Ate Kim ang nandoon.
*Tok tok tok*
"Baby Deans!!!" Agad akong sinalubong ng yakap ni Ate Bei.
"P-paps I can't b-breath." Nahihirapan kong sabi dahil sobrang higpit ng pagkakayakap niya. Kumalas naman siya kaya nakahinga ako ng maluwag.
"I missed you! Ang tagal din nating hindi nagkita." She said in a sad voice.
"Yeah. Sorry Ate Bei, masyado kasing busy sa office." Sagot ko dito. Niyaya naman niya akong pumasok at pinapunta sa kwarto nila ni Ate Maddie para doon na lang mag-usap.
"Bakit ka naparito Deans?" Tanong ni Ate Mads.
"Hihingi sana ako ng tulong. Balak ko po kasing magpropose kay Jema sa 4th Anniversary namin. Sa Wednesday na po kasi yun." Kamot-batok kong sabi.
"Wow! Naunahan mo pa talaga kami ha." Sabi ni Ate Bei at tumawa.
"Bagal mo kasi Papi." Natatawa kong sabi.
"No problem Deans. Basta sagot mo kami ah." - Ate Mads.
"Of course Ate. I'll just text you guys kung saan tayo pupunta ah." I answered. "Una na ako dahil alam kong kailangan niyong magpahinga."
"Ikaw din Deanna. Wag mong pababayaan yang sarili mo. Magpahinga ka rin wag puro trabaho." Paalala ni Ate Mads. Tumango ako sa kanya at niyakap sila.
*Fast Forward*
Nandito kami ngayon sa Private Resort namin sa Palawan. If you guys remembered the time na nagka-amnesia ako and dito kami nagstay ng mga teammates ko para makaalala ulit ako. Dito yun. I choose this place dahil dito ko napatunayan na kahit hindi naaalala ng utak ko si Jema ay hindi siya nakalimutan ng puso ko.
Huling gabi na lang namin dito kaya todo prepare kami ngayon. Pinapunta ko lahat ng teammates namin ni Jema and of course our friends and family. Sagot ko lahat ng expenses nila. Alam din nila ang plano ko at nakuha ang basbas nila Papa at Mama. Tanging si Jessica lang ang hindi nakakaalam.
Nandito kami sa seashore at hinintay na lang matapos ang paglalagay ng petals sa sand.
"You looked tensed anak." Napalingon ako at nakita si Dad na papalapit sakin.
"Dad naman. Sinong hindi mate-tense e ngayon ko lang gagawin toh at baka pumalpak pa." I answered.
"Mas papalpak yan kung kakabahan ka Izabella. Pakalmahin mo ang sarili mo."
"Okay Dad." I sighed. Inakbayan niya ako.
"I can't believe na malapit nang mag-asawa ang Sachi ko. Parang kailan lang ay wala ka pang pinakilalang jowa mo." Natatawa niyang sabi kaya natawa na rin ako. "Basta ang importante ay ang pagmamahal, tiwala, pag-iintindi at pagbibigay ng oras niyo sa isa't isa. Wag na wag niyong hahayaang mawala ang isa mga iyon dahil once na nawala, tuluyan na kayong magkakahiwalay."
"Tatandaan ko yan Dad."
"Osige na, mag-ayos ka na dahil natapos na daw nilang ayusin si Jema." Sabi nito kaya inayos ko ang suot kong white polo shirt. Terno ito sa pinasuot nilang white dress kay Jema.
Ganiti ang mangyayari: papakantahin nila sa Jema ng love story at ako ang kakanta ng last part. May mini stage kaming pinagawa sa harap nga mga tables at chairs kung saan uupo ang mga bisita. Odba bongga.
Nilagay ko na sa aking bulsa ang engagement ring at pinanusan ang namumuong pawis sa aking noo. Binati muna nila ako ng 'Good luck' at pumunta sa backstage. Kasama ko dito sina Ate Bei at Dad para gabayan ako.
___________________________
Jema's POV
"Ano bang trip niyo at ganito ang pinasuot niyo sakin?" Inis kong tanong habang pinagmamasdan ang suot kong white dress. Okay naman kasi yung suot ko kanina pero bigla na lang nila akong hinatak papasok sa isang room dito at minake-upan at pinapalit ang suot kong damit.
"Wag ka na lang umangal Mare. Pasasalamatan mo din kami pagkatapos nito." Sagot ni Kyla kaya kahit naguguluhan ako ay hinayaan ko sila sa gusto nilang gawin.
Ilang minuto lang ay bumukas ang pinto at iniluwal nito si....
"Mafe?!" Gulat kong tanong. Kami-kami lang naman kasing mga Cool Smashers at former teammates ni Deanna ang nandito. Paano toh napunta dito?
"Mga Ate's magsisimula na daw po." Nakangiti niyang sabi at agad na lumabas. Kahit maraming katanungan ang bumabagabag sakin ay sumunid na lang ako sa kanila na pumunta sa tabing-dagat.
Grabe ang ganda! May mga nakakalat na petals sa buhangin tapos may mga ilaw pang nakasabit, sobrang ayos ng mga tables at chair na color white tapos ang daming tao. Kumpleto ang teammates ko at ni Deanna pati na rin ang family namin! Ano ba itong nangyayari?!
Umupo naman kami malapit sa may mini stage at umakyat si Bea doon.
"Good evening po sa lahat ng mga dumalo ngayong gabi. Hindi na po ako magpapaligoy-ligoy pa. May I request Jema Galanza here on stage." Nakangiting sabi ni Bea at pumapalakpak ang mga tao.
"Go Jema!"
"Yohooo!!"
"Pumunta ka na dun Bes!"
Mga sinasabi ng kasama ko asa table at tinutulak ako patayo. Wala akong nagawa kundi tumayo at pumunta sa stage. May nag-aayos naman na parang banda.
"Jema, tutugtog sila at ikaw ang main vocal. Gusto ng mga bisita na kantahin mo ang 'Love Story' by Taylor Swift." Bulong sakin ni Bea. Medyo nagulat ako sa sinabi niya pero wala namang masama kung kumanta ako. Binigay niya sakin yung cellphone niya at nakalagay dun yung lyrics. Tinanggap ko naman yun.
Dahil nasa stage ako, kitang-kita ko lahat ng taong nanonood pero bakit parang wala ata si Deanna?
"Bea, nasan nga pala si Deanna?"
"Ah si Deans? May inasikaso lang saglit sa lobby." Sagot nito. Tumango lang ako at inayos ang microphone. Umupo ako para mapantayan ito.
"Let's give them a round of applause." Sabi ni Bea at pumapalakpak. Ginawa yun nga mga taong nanonood samin at nagsimulang tumugtog ang banda.
Love Story
by Taylor Swift
We were both young when I first saw you
I close my eyes and the flashback starts
I'm standin' there
On a balcony in summer air
See the lights, see the party, the ball gowns
See you make your way through the crowd
And say, "Hello"
Little did I know
That you were Romeo, you were throwin' pebbles
And my daddy said, "Stay away from Juliet"
And I was cryin' on the staircase
Beggin' you, "Please don't go, " and I said
Romeo, take me somewhere we can be alone
I'll be waiting, all there's left to do is run
You'll be the prince and I'll be the princess
It's a love story, baby, just say, "Yes"
So I sneak out to the garden to see you
We keep quiet, 'cause we're dead if they knew
So close your eyes
Escape this town for a little while, oh oh
'Cause you were Romeo, I was a scarlet letter
And my daddy said, "Stay away from Juliet"
But you were everything to me
I was beggin' you, "Please don't go, " and I said
Romeo, take me somewhere we can be alone
I'll be waiting, all there's left to do is run
You'll be the prince and I'll be the princess
It's a love story, baby, just say, "Yes"
Romeo, save me, they're tryna tell me how to feel
This love is difficult, but it's real
Don't be afraid, we'll make it out of this mess
It's a love story, baby, just say, "Yes"
Oh, oh
I got tired of waiting
Wonderin' if you were ever comin' around
My faith in you was fading
When I met you on the outskirts of town, and I said
Tumigil ako saglit at huminga ng malalim. Tanging strum lang ng guitar ang tumutugtog ngayon.
Romeo, save me, I've been feeling so alone
I keep waiting for you, but you never come
Is this in my head? I don't know what to think
He knelt to the ground and pulled out a ring
And said,
Nakita ko si Bea na sinenyasan akong tumigil sa pagkanta and mouthed "Look at your right." kaya naman tumigil ako at agad na tumingin sa kanan ko. Napahawak na lang ako sa aking bibig nang makita si Deanna na may hawak na mic at isang maliit na red box.
"Marry me, Jessica
You'll never have to be alone
I love you and that's all I really know
I talked to your dad, go pick out a white dress
It's a love story, baby, just say, "Yes"
Bigla na lang siyang lumuhod. Naiiyak na ako ngayon dahil siya pa talaga ang kumanta ng part na yun at pinalitan pa yung 'Juliet' at ginawa niyang 'Jessica'.
"Jessica, no matter what happens, you're not alone in this fight. Tayong dalawa ang lumalaban. Hindi ka nag-iisa dahil lagi akong nasa tabi mo at sumusuporta sayo." Binuksan niya yung box. Sh*t! Singsing yung nasa loob nun.
"Jessica Margarett Galanza, will you spend the rest of your life with me?" She asked at naghiyawan naman yung mga tao.
"Magye-yes na yan!!"
"Yes!"
"Yes!"
Sigaw nila. Ngumiti muna ako kay Deanna at sumgot.
"Yes! Of course! Ikaw lang ang gusto kong makasama habang buhay." Naiiyak kong sagot. Naghiyawan na naman silang lahat.
Tumayo si Deanna at pinunasan muna ang mga luha. Sinuot sakin yun singsing at niyakap niya ako ng mahigpit.
"Sing the last part baby D!" Sigaw ni Bea. Kaya naman tumugtog ulit yung banda at sabay kami ni Deanna na kinanta yung huling part.
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh, oh
'Cause we were both young when I first saw you
Nagulat ako nang bigla siyang nagsisi-sigaw.
"Thank you Lord!! Ikakasal na ako!!!" Sigaw niya. Hinampas ko siya para patigilin. Ang hype e!
"Sorry hehe." Niyakap niya ako ulit. "Thank you Jessica."
"No. Thank you for this." Sabi ko at yumakap din sa kanya.
"Basta para sayo bb."
"I love you Deanna Wong."
"I love you too Jema Galanza-Wong."
*Fast Forward*
Mahigit isang linggo na ang nakakalipas simula nung nagpropose sakin si Deanna. Sobrang unexpected talaga dahil hindi ko akalain na kahit marami siyang ginagawa ay naisingit niya pa yun. Sobrang effort niya talaga.
Nandito kami ngayon sa condo. Nanonood ako habang siya ay nagluluto. Marunong na siyang magluto dahil naturuan nila Mama. HAHAHA!
*Ding dong*
Tumayo ako at binuksan ang pintuan. Akala ko may tao pero wala. Bigla na lang akong nakarinig ng iyak ng baby. Pagkatingin ko sa baba ay nakita ko ang isang sanggol.
"Deanna!!" I shouted at kinuha yung bata.
"Why?! What happened?!" Taranta niyang tanong. "Kanino yan?" Tanong niya nang makita ang batang hawak ko.
"Hindi ko alam. Iniwan na lang basta dito sa harap ng pintuan ng unit natin." Sagot ko at hinele-hele yung bata para tumigil sa pag-iyak.
"Bb may sulat oh." Sabi ni Deanna habang binubuksan ang puting sobre.
Ma'am Deanna,
Sana po ay mabigyan niyo ng magandang buhay itong anak ko. Wala na po akong mapapakain at may taning na po ang buhay ko. Pasensya na po kayo kung sa inyo ko siya iniwan. Alam ko po kasi na magiging mabuting magulang po kayo sa kanya. Salamat po sa naitulong niyo sakin Ma'am.
-Delia
"Isa ito sa mga empleyado ko bb." Sabi ni Deanna matapos basahin ang nakasulat sa papel.
"Anong gagawin natin?" Tanong ko at hiniga yung bata sa kama.
"Is it okay kung i-aadopt na natin siya? Kawawa naman kung pababayaan lang natin yan." Tanong din nito. Wala namang problema sakin kung hindi ko ito kadugo pero kaya ko siyang ituring na parang tunay na anak and besides, gusto ko nang mafeel ang maging Mommy.
"Walang problema sakin bb." I answered. Lumawak ang mga ngiti niya sa labi.
"I'm going to call my Lawyer para ma-settle na yung adoption papers." Lumabas ito saglit at may tinawag. Humiga naman ako sa tabi ng baby at pinagmasdan ang maliit niyang mukha.
Pagkatapos ng ilang minuto ay bumalik din si Deanna.
"Okay na daw bb. Pumunta na lang daw tayo bukas sa office niya kasama yung baby para pumirma." Sabi nito at tumabi sakin. "Anong ipapangalan natin sa kanya?"
Hmmm, ano nga ba? Gusto ko unique ang first baby namin.
"Alam ko na."
"Ano?" Tanong niya.
"Aoife Jeanna Galanza-Wong." Sagot ko.
"Ang ganda ng name bb. Pinagsama ko pa talaga name natin hahah." Natatawa niyang sabi. "Saan mo naman nakuha yung Aoife?"
"Nakita ko kasi yung name niya sa google. 'Life' ang meaning ng Aoife sa Hebrew while Irish naman ay 'one who gives life'." Sagot ko. Tumango lang ito.
Hinawakan namin ang magkabilang kamay ni Baby at sabay kaming nagsalita.
"Welcome to our world baby Aoife Jeanna G. Wong."
___________________________
Happy 22nd Birthday sa ating Boss D!!! ♥