Demrene's Point of View
I still can't move my body. Pakiramdam ko ay natuod ako mula sa kinatatayuan ko.
Even talking nor asking, feels like it's hard for me utter.
Sino bang may sabi sa kan'yang pinaglalaruan ko 'yung nararamdaman n'ya?
What I am playing is his reflection, not his feeling!
Isasatinig ko sana ang mga salitang 'yon ngunit lumiwanag ang buong silid. Kasabay din noon ang paglayo ni Eris malapit sa tenga ko.
He remove his hand on the wall and turn around.
Nakita kong kinuha n'ya ang nakapatong na t-shirt sa ibabaw ng kama.
"Where's the bath room?" He asked, not looking at me.
I cleared my throat before answering, "Left side."
Nagawa ko pang tumuro kahit na nakatalikod ito.
"Okay." He disclosed.
"Dun sa sinabi mo kanina--"
"I mean it." He interrupted.
Lalapit pa sana ako pero humarap ito at nilampasan ako.
Hindi ko naman kasi s'ya pinaglalaruan. Maybe I'm telling cheesy or something gallows humour but that doesn't mean my intention was only a joke.
I also mean it. Hindi pa ba n'ya ramdam?
Hindi ko na nagawang habulin si Eris dahil mabilis nitong isinara ang pinto ng rest room.
I sigh over and decided to go back on my room.
What was that for?
Matagal na n'ya akong pinapatigil sa ginagawa ko but this one is different.
--
Mabilis akong napabangon sa kama nang maramdaman kong tanghali na akong gumising.
I didn't look at the mirror because of the hurry.
Pagkalabas ng kwarto, tumigil ako sa pinto ng guest room at kumatok.
There's no respond inside so I opened the door by myself.
Pumasok ako r'on at wala akong Eris na nakita.
Ang aga naman n'yang nagising.
Pagkababa ko sa salas, nakita ko si Mama na nasa kusina. She's cutting some vegetables, nagluluto para sa umagahan.
"Finally, you're awake." Bati ni Mama sa'kin nang makita n'ya akong lumapit.
"Ma, si Eris?" 'Yon agad ang bungad ko kay Mama, hindi ko na napansin ang sinabi n'ya.
Inikot ko pa ang paningin sa buong bahay just to find him.
"Umalis na," She said while putting the veggies inside the cooking bowl.
My eyes widened after hearing her answer.
"Anong oras pa po s'ya nakaalis?"
Hindi man lang ako sinabihan? Bakit kasi hindi tumunog 'yung alarm?
"30 minutes ago. Bakit? May sasabihin ka ba kay Eris, anak?" Takang tanong ni Mama.
Umiling naman ako at tinignan ang cellphone ko.
I closed my eyes for a second when I didn't receive any good bye message coming from him.
Hindi talaga ako sinabihan.
"Wala po bang nasasabi si Eris, Ma?" Muli kong pag-uusisa kay Mama.
Pinunas muna nito ang kamay sa apron at sinulyapan ako sandali.
"Wala naman."
Hindi ko makausap si Mama ng maayos dahil abala ito sa pagluluto pero mas naiinis ako kay Eris.
"Meron pala anak, nakalimutan ko. Nag-usap kami kanina," Tumatawang sambit ni Mama pagkatapos takluban yung kasirola.
Lumapit ako kay Mama.
"Ano po 'yon, Ma?"
"Hindi pa rin nagbabago ang batang 'yon. Nagkwento lang tungkol sa studies n'ya. Tanong lang ako nang tanong, sumasagot naman. Madaldal pa rin." Tumatawang sambit ni Mama.
Madaldal? Niloloko mo ba ko, Ma?
"At tsaka, mas gumwapo't tumagkad s'ya ngayon. I'm not expecting he will be that thoughtful." Pagpapatuloy ni Mama.
Thoughtful? That's a scam. Ang sama po kaya ng ugali n'ya sa'kin.
"'Yon lang ang sinabi n'ya?" Tanong ko kay Mama nang mapansing wala na itong sasabihin.
Sanay na rin naman si Mama sa paraan ng pakikipag-usap ko sa kan'ya. Parang tropa lang kaming tatlo sa bahay, kaso nang-iwan na si Papa.
"Oo," Sagot ni Mama.
"Walang sinabi para sa'kin?"
"Wala naman. Ang tagal mo kasing matulog. Gigisingin sana kita pero sabi ni Eris, huwag na raw."
Bumuntong hininga ako sa sinabi ni Mama. Sinadya ata talaga ni Eris na hindi ako ipagising para hindi ko s'ya maabutang umalis.
'Di man lang nagthank you sa'kin.
--
NAKABALIK na ako sa Manila at kasalukuyan akong nasa condo. Naiwan si Mama sa Batangas dahil may inaasikaso pa ito. Matatagalan s'ya r'on at parang aabutin ng dalawang araw, bali tatlo dahil wala rin s'ya ngayon.
Sinabihan ko na si Maddy na mamayang after lunch ako papasok. Gusto n'yang pumunta rito pero hindi ako pumayag. She will cut class because of me so, no.
Nang matapos ko ang paggagayak ng aking sarili, tumingin muna ako sa salamin at tinignan ang sarili.
Nakasuot ako ng pastel grey na t-shirt at high waisted black short, plus a white rubber shoes with heels inside. Huwag sanang umulan mamaya at madudumihan panigurado ang sapatos ko.
We're now able to wear different clothes what we wanted. Second semester na kasi kaya pinagbigyan na kami. Ganito rin naman last school year but it's only for Wednesday, which is wash day.
Nakasakay naman agad ako sa supreme at tinungo ang University.
Malapit na ako hallway nang matanawan ako ni Maddy, kahit malayo, kitang kita ko ang 'O-M-G' reaction nito. She also bring down her phone and wait me until I come closer.
"Ang tagal mo! Kanina pa kita hinihintay!" She mocked and pull me.
Dinala n'ya ako r'on sa tapat ng handrails na madalas naming tambayan.
"Traffic!" Sambit ko.
Maddy is wearing her typical outfit which is red plaid mini skirt, palibhasa kasali sa cheering squad, and a black simple sando na naka-tucked in. She's wearing a low-heighted black boots kaya mas matangkad s'ya sa'kin ngayon.
"Well, sabagay. Lagi namang traffic sa Avenue." Maarte nitong sambit, nakatingin na naman s'ya sa kan'yang cellphone.
Umiling naman ako at napatingin sa kaliwang bahagi ng hallway. Saktong pagtingin ko r'on ay ang tumatakbong si Matt.
Nanlaki ang mata ko nang makalapit s'ya sa'kin at yakapin ako.
"Wow! Para-paraan Matthew Rence! Sumbong kita sa katawagan mo kagabi e!" Sigaw ni Maddy nang makitang niyakap ako ni Matt.
Inalis naman 'yon agad ni Matt nang marinig ang sinabi ng kapatid. Natawa naman ako.
Napakaplay boy talaga nitong si Matt.
"Issue ka, issue ka? Wala 'yon!" Pagkasabi ni Matt noon sa kapatid, binalingan n'ya ako ng tingin. "Why didn't you tell me na ngayon ka pala babalik? Nasundo sana kita."
Hinampas ko naman s'ya sa braso.
"Aray! Para sa'n yon?" Gulat nitong tanong.
"Yakap ka nang yakap, ginulat mo pa ko. Masyado ka ng nag-te-take advantage ha."
"Hindi ba pwedeng na-miss lang kaya auto yakap?"
"Ah, palibhasa ganyan ka sa mga babae mo, auto yakap 'pag na-miss."
"Hey, tingin mo sa'kin babaero?"
"Hindi! Babaero ka talaga!"
"Masyado ka namang selosa."
Tinignan ko s'ya ng masama at inirapan. "Kumapal lalo mukha mo. Paahit mo rin yan, wag puro ibaba."
Pagkasabi ko non, iniwan ko si Matt at hinila si Maddy papasok ng lecture room. Narinig ko pa ang pagsigaw n'ya ng 'Manyak' dahil tinignan ko 'yung gitna ng katawan n'ya pagkasabi noon.
Nakaalis naman na si Matt nung makapagpaalam s'ya.
Nang makapasok sa room, kaagad akong kinomfort ng mga kaklase ko at nagsabi ng kanilang pakikiramay. Nagpasalamat naman ako sa mga ito.
Nilingon ko naman ang buong room at hinanap ang kanina ko pang gustong makita.
Na'san kaya 'yon?
"Hinahanap mo si Eris 'no? Na'ndon ata sa library, puntahan mo na!" Sabi ni Maddy nang mahalata n'yang kanina pang malikot ang mata ko kakahanap kay Eris.
Nginitian ko naman s'ya, "D'yan ka lang!"
Pagkasabi ko noon, mabilis akong tumakbo papunta sa library. Nag-enter agad ako sa computer screen at binalik sa pagkakasuot ang ID.
Nang makapunta sa second floor, inikot ko ang buong silid pati na rin ang bawat shelf pero hindi ko makita si Eris.
Akala ko ba nandito s'ya?
Kaagad akong lumabas sa library at bahagyang tumigil sa hagdan. Napagod ako sa pag-akyat, baba pati pagtakbo.
Na'san ba kasi 'yon?
Bumuntong hininga ako at muling naglakad. Baka nasa Quad o kaya naman sa Science Laboratory. 'Yon lang naman ang madalas n'yang puntahan.
Tinungo ko ang daan papunta sa Science Lab dahil mas malapit ito ngayon sa Library kaysa sa Quad.
Habang naglalakad, napatigil ako sa kinatatayuan nang makitang makakasalubong ko ang lalaking kanina ko pang hinahanap.
He's wearing a plain white t-shirt and black jeans. It was tucked in, together with the belt. Naka-nike shoes ito na white na madalas n'yang sinusuot kapag nagpa-practice ng soccer.
Nagtataka naman ako kung bakit naka-suot ito ng surgical mask na kulay puti pero binaliwala ko 'yon at mas tinignan ang kabuuan n'ya.
I smiled when I'm waiting him walking in my direction. Hindi n'ya alam na makakasalubong n'ya ako dahil abala ito sa hawak na libro.
"Eris!"
He stopped when he heard me calling his name. Kumurap lang ito ng isang beses pagkatapos ay sinarado ang aklat na hawak sa kanang kamay.
Lumawak ang ngiti ko nang mabilis akong naglakad papalapit sa kan'ya.
Nang makalapit, I tried to lift my foot and kissed him. I saw his eyes enlarged because of what I did.
Mabilis lang 'yon, speed.
Pagkahalik ko sa surgical mask na suot n'ya ay tumakbo ako papunta sa hagdan.
Napatigil ako r'on dahil hindi ko mapigilan ang kilig ko habang tumatakbo. Shit! Nagiging padalos dalos talaga ako kapag miss ko 'yung isang tao.
Where do I get the audacity to kissed him? Kahit na sabihin na may surgical mask s'yang suot, I still feel his lips against mine.
Nahawakan ko ang labi at ang puso ko. Mabilis ang tibok nito at pakiramdam ko, abot hanggang kay Papa ang saya ko.
I just missed him so much. Hope he'll not get mad when we see each other again.
Kung magalit man s'ya, sanay na ko ro'n.
Akmang maglalakad na ako pababa nang hagdan ngunit hindi ko 'yon nagawa dahil nakita ko si Eris na papalapit sa'kin.
He's still wearing his mask, I only see his furious eyes, a furrowed eyebrows and a long heavy steps.
Napalunok ako nang hawakan n'ya ako sa kamay at sabay kaming bumaba ng hagdan.
I startled when he gently push me on a handrails in the middle of the staircase. Nakatayo kami kung saan may pabaling paakyat at pababa ng hagdan.
No one is here, except the both of us.
Napahawak ako sa handrails habang nakatingin sa diretso at malapit n'yang mukha. Almost 1 inch and a half ruler ang pagitan naming dalawa, just like our bodies.
Nararamdaman ngayon ng balat ko ang dumadaling tela ng pantalon ni Eris.
Our body is damn so close and I couldn't help but to gulp.
Mabibigat ang paghinga ko dahil sa namumuong kaba.
He's mad... damn mad at me.
Ilang sandali pa, inangat nito ang kamay at napapikit ako dahil hindi ko alam kung anong gagawin n'ya.
All I feel is he's about to hurt me with his hands or he'll slap me but no.
He just remove his surgical mask and dropped it down the floor.
Galit ang mga mata nitong nakatingin sa'kin. I also see how he clenched his jaw because of displeasure.
"Binalaan na kita, hindi ba?" He heave a sigh and took some glimpse upward. "Stop playing with me."
I creased my brow because of confusion. Sinasabi na naman n'yang pinaglalaruan ko s'ya. What the fuck, Eris? Seriously?
Humugot ako ng hininga at nagsalita. "Hindi kita pinaglalaruan, especially not your feel--"
"Stop it, Dem? Will you?"
Napatigil ako sa pagsasalita nang bahagya s'yang sumigaw. Bakas sa bawat bigkas n'ya ang inis.
I don't know whats with his reaction pero naguguluhan talaga ako.
I shake my head. "Bakit ako titigil? Hindi naman ikaw yung nasasaktan sa'ting dalawa! Ako lang yung nasasaktan kaya ako ang magdedesisyon kung kelan ako--"
Muli na naman akong natigil sa pagsigaw nang tumungo ito at muli akong tignan.
Biglang nawala ang galit sa mukha ko. His expression also changed into a sad one. I don't know how to call it but his eyes, it was sorrowful and gloomy.
Natahimik ako.
"Why are you... why are you doing this to me?" He asked with a hollow sound voice.
Anong ibig n'yang sabihin?
"Doing what? Matagal ko naman nang ginagawa 'to besides," tumigil ako saglit. Something pinched my heart. "Matagal mo na rin akong nasasaktan."
Pagkasabi ko n'on, naramdaman ko ang paggaan ng hawak n'ya sa pala pulsuhan kong kanina pa nitong hawak.
Muli s'yang tumungo at hindi alam kung itutuloy pa ba n'ya ang sasabihin.
He looked at me again. Galit na naman ang reaksyon ng mukha n'ya. Malikot ang mga mata habang nakatingin sa mata ko. Hindi ko naman mapigilan ang panliitan s'ya ng tingin.
"You're giving me mixed signals and this fucking second thoughts lately. Damn, Demrene!" He stopped and he released my hand. "I'm so terribly confused, you're confusing me."
Napalunok ako sa sinabi n'ya. Hindi ko alam ang sasabihin. Pakiramdam ko ay hindi rumihistro sa utak ko ang mga salitang 'yon.
Muli akong lumunok. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon.
"Teka nga." Kinunutan ko s'ya ng noo. "You're the one who's giving me mixed signals. Tulad na lang nito? Ano bang gusto mong iparating? Diba nasabi ko na sayo na hindi kita pinaglalaruan--"
He interrupted again.
"Just stop this." Tumalikod s'ya sa'kin. "Stop what your fucking doing."
Pagkasabi n'ya noon, tuluyan na s'yang naglakad pababa. Hahabulin ko sana ito ngunit narinig ko ang boses ni Maddy sa likuran ko.
"Kanina pa kita hinahanap! Tara na nga!"
Hinawakan n'ya ko sa braso ay hinila pataas nghagdan. Pilit ko namang sinusundan ng tingin si Eris hanggang sa mawala na s'ya ng tuluyan sa paningin ko.