Seducing My Crush [Alluring Series #1] - Completed [TO BE PUBLISHED]

09.

Demrene's Point of View

Bakit nandito si Eris? Anong gagawin ko?

Hindi naman pwedeng makita ni Eris ang ginagawang pagtataksil ng kaibigan niya at ng babaeng mahal niya.

This is unfair! Unfair ang ginagawa ng dalawang ito kay Eris! Eris doesn't deserve this kind of people!

Napalunok ako at kinuyom ang mga palad. Muli kong tinignan sina Xyzhie at Zach. They are still crashing their lips in each other. Malapit na rin si Eris. Kaunting lakad na lang niya ay malapit na sya sakin.

I'm still confused. Hindi ko pa rin alam kung ano ang dapat kong gawin.

Should I let him see what they are doing or should I stop him para hindi siya masaktan sa maaari nyang makita?

But I know, soon... masasaktan siya sa oras na malaman n'ya 'to.

Argh! Hindi ko talaga alam ang gagawin ko!

Maglalakad na sana ako papunta kay Eris nang maramdaman ko ang presensya niya sa harapan ko.

"Eris!" Gulat kong saad.

Tinignan lang niya lang ako at ipinukol ang tingin sa door knob na nasa pagitan naming dalawa.

Akmang hahawakan niya iyon pero humarang ako sa may pinto. Umiiling ako habang nakatingin sa mga mata niya.

Bumakas ang pagtataka sa mukha niya, pati na rin ang inis.

"What are you doing?" Seryosong saad niya.

Tumikhim ako. "Ah... kasi. S-sarado na kasi yung pinto. N-nakalock na."

Para namang hindi niya ako narinig. Nagulat pa ako sa bigla nyang pagtulak sakin. Napalayo ako sa door knob dahil doon.

Nanlaki ang mga mata ko nang mahawakan niya ang knob. Pipihitin na nya sana ito ngunit kusang nagrl-react ang katawan ko at tinulak siya papalayo sa pinto.

Isang dipa siyang napatalsik sa pintuan. Alam kong nainis siya dahil doon pero hindi nga kasi nya pwedeng makita ang pagtataksil noong dalawa!

Hindi ko alam kung bakit pinipigilan ko syang makita na nakikipaghalikan ang girlfriend nya sa best friend nya gayong gustong gusto ko na silang magbreak!

Pero kasi... masasaktan si Eris. Alam kong masasaktan sya.

"Ano bang problema mo, Ms. San Mateo?" Inis na sabi ni Eris. Ang makakapal nitong kilay ay nangungunot na.

"S-sarado na nga!" Sigaw ko sa kanya.

Iyon na lang ang paulit-ulit kong palusot dahil wala talagang pumasok na matino sa isip ko.

Kelan pa ba ako nakapag-isip ng matino sa harapan nya?

Ngunit hindi pa rin ito natinag. Lumapit siya sakin at tinignan ako ng mabuti.

"Alis." Saad nito.

Umiling ako.

Napapikit siya at inayos ang pagkakasabit ng kaniyang bag sa kanang balikat. Huminga ng malalim at tinignan akong mabuti.

"Kapag hindi ka umalis dyan, mapipilitan akong saktan ka." Pagbabanta nito.

"Gawin mo na ang lahat sakin pero hindi pa rin ako aalis dito!" Patuloy kong sigaw. "Sarado na nga kasi. Useless din kung—ahhh! Eris!"

Hindi ko napigilang hindi sumigaw nang bigla niya akong binuhat at ilayo sa pintuan.

Nakasampay ako sa kaniyang balikat at tanging isang kamay lamang ang nakasuporta sa pagkabubuhat niya sakin.