Alexis's POV
"Alexis Reign Alfaro magna cumlaude with a average of ninety-eighy point thirty eight with an excellence award from clydon newyork."
Umakyat ako sa entablado habang suot-suot ang malaking ngiti, dahilan para makipag kamay kay dean at sa mga stock holders ng clydon.
"Congratulations, parating na siya." Sambit ng lolo ni clarkson at niyakap ako.
Humarap ako sa madla at yumuko. Pagbaba ko agad sumalubong sakin si zeid.
"Edi ikaw na maganda cumlaude!" Si zeid at tumawa ako. "Este magna cumlaude." Sambit niya.
Ano daw?
Nakasuot siya na pang masteral degree na toga dahil ngayon den ang graduation ng mga masteral degree.
Naupo ako hanggang sa tawagin si katelyn.
"Katelyn ann gomez dean lister" sunod naman tawagin ay si june. "mark reniel june ong dean lister with an exellence award leadership" kumembot naman papakyat si june at nag posw ng todo!.
Sira ulo talagang baklush na ito!
"Margaux shanine sergeo dean lister with an excellence award leaderahip and awarded to be top ten in miss newyork model," sambit niya at ngumiti siya ng bahagya at nagtama ang paningin namin.
Ngumiti siya ng todo dahilan para mapalakpak ako ng todo. She needs support. Dahil deserved niya to pinagbigyan siya ni lord ng panibagong buhay.
"With a masteral degree in legal management" sambit ng dean at pumunta sa harapan si zeid para kunin ang certificate at pinalakpakan ko siya.
"With a masteral degree in computer engineering" sambit naman ng dean at umakyat si russel sa taas at napangiti ako.
Natapos ang ceremony at tanging mga sigawan ang naririnig ko ngayon!
"Alexis congratulations!" Bungad sakin ni russel habang nasa likod ang papa niya. May kausap siya sa phone niya at hinintay siya.
Nagulay ako ng ibigay niya ang phone sakin. Tinuro ko ang sarili ko para siguraduhin kung ako talaga ang kakausap.
"H-hello?" Sambit nito at binati ako ng nanay ni clarkson.
Kinabahan ako dahil nawala saglit ang nagsasalita.
"Hello?"
Narinig ko ang boses na gusto ko ng makita, gusto kona mahagkan. Nangilid ang boses ko habang hinihintay niya ang sagot ko.
"Congratulations clark, we deserved this!" Sambit ko habang umiiyak. Nawala kaunti ang linya hanggang sa pinatay niya ang linya.
Nagpatuloy ako sa pagiiyak at humarap si russel saken.
"Congratulations, parating na siya okay." Sambit niya at nagtataka ako dahil dalawa sila ng lolo niya ang nagsabi sakin. Alam kong pauuwi na siya alam kong parating na siya.
Pumunta ako sa gawi nila papa kausap niya ang tatay ni katelyn habang si june naman ay kausap si katelyn.
Nagkayakapan kaming tatlo. Hanggang sa sumulpot si margaux sa harapan namin. At umiyak siya at laking gulat na yumakap siya samin.!
"I miss you so much a lot!!!!!" Iyak niya sa harapan namin ganun din si katelyn at june.
"Para kang tanga alexis nasisira yung make-up ko sayo ghorl!" Si june habang inaangat ang ulo para hindi tumulo ang luha dahilan para masira anh make-up niya!
"Buo nanulet tayo simula umpisa tayo na magkakasama sorey masyado din akong naging pariwara sa buhay." Sambit ni margaux habang pinupunasan ang luha.
"We deserved this hanggang dulo tayo magkakasama" sigaw ni katelyn. Humarap sakin si margaux .
"Pwede kaba makausap? Saglit lang." Tumingin ang dalawa sakin hanggang sa umalis kami sa field at naglakad kung saan.
"Hindi ko alam kung pano kita pasasalamatan alexis." Yumuko siya at hinawakan ang kamay ko. "Madaming regrets pero tayo padin pala ang magkaibigan!" Usal nito at tumingin sakanya.
"Hindi natin maiiwasan magkatampuhan margaux, ang importante buo na ulet ang loob natin sa isat isa." Usal ko habang iniihip ang hangin habang nililipad ang toga namin.
"Alexis may dapat kang malaman. Si clarkson---" naputol ang sasabihin niya nang may humawak sakin at itinapat sa sarili ang kutsilyong hawak niya!
"Nice drama." Napawi ang mga ngiti ni margaux ma gumigpit ang hawak niya sa kamay ko pero huli na iyon dahil nakuha na ako ng kung sino man at tinapat niya sa akin ang kutsilyo
"Tito anton stop this. Hindi mo alam ang ginagawa mo." Sambit ko ng mahinahon. At natawa lang siya ng bahagya. Rinig na rinig ko ang hingal niya.
"Tigilan mo na si alexis pa!" Sigaw nito. Masyado kami malayo sa field kaya walang nakakarinig samin.
"Anak ikaw na ang magiging bida sa lahat alam kong gustong gusto mo agawan si alexis!" Sabi ni tito anton at ibinaon sakin ang kutsilyo dahilan para sumigaw ako!
"kill me" usal ko. Nagulat si margaux sa iginanti ko. "Yun ang gusto mo diba gagawin mo ang lahat para sa anak mo. Now kill me." Malamig na sabi ko.
Hingal na hingal siya.
"Masyado ka talagang makasarili bata. Haha" sambit niya.
ng anak mo ang paguusapan, tatanggapin ko na makasarili ako. Dahil naranasan ko kung ano ang naranasan ni margaux." Sambit ko at lumuha at alam kong tumutulo yon sa kutsilyong nakadikit sa sarili ko.
"Anong akala mo super hero ka ng anak ko? Gago!" Sambit nito at pumasok sa kaloob looban ng tenga ko ang mga sinabi niya dahilan para maiyak ako.
"Hindi mo talaga alam ang halaga ng isang anak." Usal ko. "salamat dahil sa mga oras na wala si papa nandyan ka." Dugtong ko at wala ng pakiramdam ang sarili. "Pinapakain moko, hinahatid moko sa eskwela, minahal mo si mama." Sambit ko nanaman dahilan para mannginig siya sa sarili naming kinatatayuan.
"Bullshit!" Sigaw niya nang diinan nanaman siya ang kutsilyo at hindi maiwasang sumigaw nanaman.
"Now sabihin mo hindi moko naging anak. At ngayon moko patayin. Sambit ko at naramdaman ko ang tulo ng luha niya. Ganun din si margaux pero hindi ako nagpatinag.
"S-sorry s-so-----" nagulat kami nang pumutok ang isang baril at napatitig ako kung saan ganun din si margaux.
~~~BLAAAAGGGGGGGG!~~
Bumagsak si tito anton dahilan para mapaupo ako.
"Alexis are you okay? Alexis!" Sambit ni mommy at wala akong ginawa kundi yakapin si margaux.
"Malaya kana. Margaux," usal ko habanh umiiyak.
"Hindi ko kakayanin alexis." Usal ko habang umiiyak siya "kailangan kong gawin to dahil gusto ko na ng bagong buhay." Sambit niya at pinatahan ko siya.
Nakita ko si lea sa di kalayuan at ngumiti siya sakin at umalis kasama ang tatay at nanay niya. Pinaalis lahat ng students dahil muntik ng magulo ang graduation at buti na lang ay tapos na.
"Everything will be fine." Sambit ko sa kawalan.