Alexis's POV
"Alexis Alfaro dean lister since senior high school with the average of ninety-eight point thirty" sabi ng emcee at umakyat at nagkunyaring nag bow sa harapan at bumaba ng stage.
Ngayon na ang last practice namin, masayang masaya ako dahil nakasama ako sa mga top natcher ng clydon. Parang dati lang masyado akong naging natakot sa mga nangyari sakin dito sa loob ng paaralang ito.
"SA WAKAS MUMSHHH tapos na ang paghihirap naten juzko!" Si june at ngumiti ako. Habang si katelyn ay masayang masaya na sumalubong sakin kakaakyat lang niya ng entablado.
"This is itttttttttt!!!!!" Usal ni katelyn at niyakap ako.
Matagal ng wala si clarkson sa pilipinas, nanatili siya sa ibang bansa, im trying to call russel to talk to him pero laging busy daw si clarkson. parang bumabalik ang lahat ng ginagawa ko kay clark.
I deserved this.
medyo mainit na dahil sa field kami nag papractice ng graduation. Nagsitayuan na ang mga students at pinag break ng saglit. Hanggang sa may makasalubong kami.
Nilagpasan lang kami pero tinawag ko ito kaya napalingon agad siya.
"Zeid?" Sambit ko at ngumiti siya. "zeid ikaw nabayan!" Sambit ko ay iniharap sa akin.
"Yes ako pa rin to im trying to find you here, and now." Tumingin siya sa kabuuan ko. "Ang laki ng pinagbago mo. Haha." Usal nito hindi ko alam na nakapasok na pala kami sa cafeteria.
"Anong nagyari sayo aber buong college ka nawala!" Si katelyn habang kumakain ng french fries na binili ni drake para sakanya.
Umupo kami habang at pinagpatuloy ang usapan.
"I persue my college sa clydon new york, and yes nakapasa ako haha." Sambit nito
Ang pinaka main ng clydon ay nasa newyork, kaya sinasali clydon sa mga contest sa newyork dahil isa ito sa pinaka mataas na standard sa buong newyork city.
"Mataas masyado ang standard ng clydon new york nakakainggit ka naman zeid huhu" si june at ngumuso ng todo.
"And last week recognition ko sa newyork and i decided to transfer here in the philippines for the graduation ceremony." Sambit nito habang kumakain sa sarilinh plato.
Natapos kami at mabilis natapos ang pracrtice, naghiyawan ang mga estydyante dahil natapos na ang paghihirap namin bawat isa. Pumungta kami sa car park at ang tanging kasama kona lang ay si zeid.
"Wow may pa kotse si mayora." Sambit nito at umirap ako. "Im so proud of you." Sambit nito at ngumiti ako.
"Thank you," pumasok siya sa kotse ko at ako ang naging driver masyado daw siyang pagod dahil kakagaling niya lang daw ng flight.
"Alam ko ang sitwasyon niyo ni clark." Sambit nito habang nakatingin lamang ako sa daan patungo sa village nila.
"Im trying to talk to him but i think this not the time to talk." Usal ko habang nakatingin sa daan.
"Mga bata palang tayo alexis, alam kona ugali mo haha. Napaka dugyot joke!" Si zeid at umirap na lang ako.
"Baka iluwa ka ng sarili kong kotse, isa pa!" Sambit ko at ngumusk siya.
"May problema kaba ngayon,? I mean bukod kay clark." Sambi ni zeid. Namiss ko ang mga ganung tanong niya. Si zeid ang lagi kang tutulungan sa lahat,
"i have something to tell you." Sambit nito at umayos siya sa pagkaupo niya. "Si tito anton, bumalik na i dont know why. He trying to give death threats to me pero hindi ko alam kung kelan" natuon ang pansin niya sakin.
"He is bullshit. Hindi paba siya matahimik?" Sambit nito. "And then?"
"Nagawa niyang barilin ang sarili niyang anak naguguluhan ako sakanya." Sambit ko at nagsalita siya.
"We need to investigate him delekado na alexis. Mag-isa ka la naman ngayon wala si clark." sabi niya at napangiti ako.
"Alam kong poprotektahan ako ni clark sa mga oras ngayon pero hindi niya magawa dahil nasa kondisyo siya." Sambit ko at huminto sa bahay nila.
"pumasok kana muna. Kailangan kang makita nila mama!" Sambit niya. Lumabas siya at pinagbuksan ng pintuan at nagpakahatak sakanya.
"Mom, dad! Keilah is here!" Sambit ko at nagulat ako sa tawag niya sakin, hindi ko maiwasang ngumiti.
Namimiss ko yung tawag ni zeid sakin ng ganto, habang kami nila kuya edison naglalaro ng bahay bayahan.
Bumaba ng ilang palapag ang nanay niya at nagmadali ng makita ako.
"Oh keilah anak. Nako! Kumain kanaba?" Usal nito.
"Mom look, ang laki ng pinagbago ng babaeng yan! Haha!" sambit ni zeid habang nagsasalin ng tubig sa baso.
"Your so beautiful na anak!" Sambit nito at ngumiti ako.
Lumitaw ang tatay niya na pababa din ng hagdanan at tinawag ako.
"Oh kei, musta ang pareng ernest, i heard she is a great architect on singapore." Sambit ni tito
Imabot naman sakin ang tubig ni zeid.
"he's okay naman po. Nasa condo siya ngayon tito." Sambit niya.
"Talaga? ayain ko minsan mab basketball yon. Haha!" Sambit ni dad.
"Are done eating dinner saktong sakto kakahain lang ni manang," sambit ni tita at hinatak ako.
"Pagpasensyahan muna si mama, masyado nasiyahan sayo." Bulong ni zeid na tanging ako lang ang nakakrinig.
Umupo kami at katabi ko si zeid ngayon. pinaghahain ako ng pagkain,
"Masyado napatagal ang pag-aaral ni zeid sa ibang bansa, dahil hindi niya maiwan ang girlfriend niya aysus, buti ma nga lang ay naka graduate ang batang yan!" Si tita habang iniinom ang tubig.
Tumingin ako kay zeid halatang nakaaimangot siya dahil naka nguso.
"Nilalaglag mo naman ako ma e! Ayos naman kami athena ah." Sambit niya at kumain ulet.
Kumportable kaming nagusap ng pamilya niya, at tanging si zeid na lang ang kasama ko dahil masyado ng gabi.
"hatid na kita kasalanan ko to eh kulet kasi nila mama masyado kanang ginabi!" Sabi ni zeid ay kumamot sa ulo niya.
Niyakap ko siya, at alam kong niyakap niya din ako.
"Thank you. Kahit matagal kang nawala we are friends padin." Sambit ko "kaya kona to see you sa grand ball." Sambit ko at pumasok na sa kotse.
THIRD PERSON'S POV
"Wag munang ituloy kung ano man ang balak mo pa." Usal mi margaux habang nakahilata sa sariling kama. "Mas mabuting ako na lang saktan niyo wag lang si alexis, she deserved kung ano ang meron siya!" Nanghihinang sabi ni margaux.
"Iginanti lang kita!" Sambit ni anton at nagpalakad lakad sa kwarto.
"No you don't! Ano tong mga nakasaksak na gamot sakin diba ikaw ang dahilan nito pa! Sabihin mo!" Sambit ni margaux at mabilis na humawak sa ulo sa anton dahilan para maupo siya.
"Kailangan nating patayin si alexis!" Nababaliw na sambit nito.
"No, nababaliw kana!" Sambit ni margaux at mabilis na lumapit si anton sakanya dahilan para pigilan ang iyak.
"I can do kung ano ang gusto ko!" Sambit nito at hinaplos ang buhok ni margaux. "Nang sa gayon, ako ang panalo!" Sambir niya at hindi nagpatinag si margaux.
"Alexis told to be strong mo matter what happen to me. And i felt that. At natuto ako, natuto ako kung pano magsimula ulet dad." Bulong niya at ngilid ang luha.