3rd Person's POV
"Welcome back!!!" Sigaw nina Kely at Clyde niyakap nila nang mahigpit ang kaibigan.
"Nasaan si Lav?" Agad na usisa ni Clyde.
"Nasa ***** cemetery," sagot naman agad ni Sof.
"Anong nangyari?!!! Kelan pa siya nilibing?" Gulat na tanong ni Kely.
"Gaga! Anong nilibing? Nagpaiwan siya sa puntod ni Kyo."
"May problema tayo...si Zae kasi---" kiming wika ni Clyde.
"Nawawala hindi na rin namin matrace yung device niya," malungkot na saad ni Kely.
"Sigurado ka ba?? Baka naman nagkakasalisi lang kayo ng uwi."
"Wala na mga gamit niya hindi na rin siya pumapasok ng school."
Naglayas nga kaya ito?? May nagawa ba silang mali? Nagaalala sila para sa kaibigan, nawala ito ng walang pasabi.
"Hindi ba natin siya hahanapin?? Paano kung maulit yung dati?"
Natahimik silang lahat dahil sumagi sa kanilang isipan paano kung may dumukot na naman sa kanilang kaibigan?
Kung dinukot man ito, bakit wala ang kaniyang gamit?
Isa lang ang ibig sabihin nito...kusa siyang umalis.
Bakit?!
Habang malalim na nag-iisip ay nabasag ang katahimikan ng isang mensahe.
Sender: Lady Boss
Heidi #8, manila core. ASAP!"
Agad nilang pinuntahan ang hotel at pagkarating sa lobby ay agad silang nagpaassist nakabook ito sa pangalang heidi #8. Agad namang tumalima ang mga ito. Inihatid sila at ipinagbukas bago tuluyang umalis ang staff ay yumuko ito sa kanila.
"Don't look for her."
Umalma ang lahat sa sinabi ng kanilang boss. Anong huwag hanapin?!
Bulsh*t ano bang nangyayari?!
"Siya ang umalis nang kusa matuto siyang bumalik."
"B-boss."
"Magpahinga muna kayo Sof and Lav. Clyde and Kely kayo muna ang bahala. I want you to deliver some important document."
"Noted."
"I'll send your allowance within this week."
Hindi talaga iyon allowance, it was a payment for risking their lives. It was not an easy job, it's dirty and illegal but it's just and humane.
"You may leave except Sofia."
Nagkatinginan muna sila bago lumabas at iwan si Sofia.
"What happened? Nakausap mo ba siya?"
"Yes, I want to ask for another favor."
"Name it. I'll do my best as promised."
"I want to know who's Don. Braganza."
"It will take time, Braganza is not an ordinary person and that clan is big enough to distinguish who is who," wika ni ladyboss.
"Thank you."
"You may go. Have some rest I know you're exhausted."
Tumalima ang dalaga totoong pagod na siya at kailangan niya ng pahinga. Magaapat na taon na siya sa ganitong buhay. Naalala niya tuloy ang araw na pinasya niyang hanapin ang totoo..naalala rin niya kung paanong nagkakilala sila ng amo sadya kayang pinagtagpo sila noon?
Dumaloy sa isipan ni Sof ang unang pagkikita nila ng kanyang lady boss.
Gimbal...naiiyak...galit
Sa mga oras na iyon hindi niya alam kung anong dapat maramdaman. Ni hindi niya matitigan ang bangkay ng kapatid.
Nasaksihan lahat iyon ng binatang pamangkin ni Don. Braganza kaya naman lihim niyang pinakuha ang bangkay gamit ang sariling pera at impluwensya ay naipuslit niya ito.
Natatandaan niya ang buhay ng dalaga kahit ang totoong pagkatao nito...ang magulang at mismong hometown nito ay nabanggit ng dalaga. Ang lahat ng hinanakit at galit ng dalaga sa magulang ay alam niyang lahat ng iyon.
Inutusan niya ang tauhan na huwag muna itong sunugin bagkus ay ipaalaga ito sa pribadong purenarya at siguraduhin na makakarating sa pamilya nito ang balita.
Halos himatayin ang ina ng malaman ito. Ang kanilang ama ay tahimik lamang ngunit mababakas sa mata nito na nagpipigil ito ng luha. Kahit sino naman na magulang ay hindi gustong sa gantong paraan nila makikita ang kanilang anak.
Isang taon itong nawala sa kanila. Ito mismo ang pumutol ng kanilang komunikasyon sinubukan pa itong hanapin ng magulang ngunit bigo silang mahanap kaya naman minabuti na lamang ng mga ito na bumalik ng japan at ituon ang atensyon sa negosyo.
Naisip ng mga ito na hindi nila mahahanap ang taong ayaw magpahanap. Uuwi rin ito kapag nakapag-isip na ito. Alam nilang mali sila na ikumpara ang dalawang anak bilang magulang ay dapat patas ang kanilang pagtrato. Alam nilang kasalanan nila kung bakit naglayas ito.
"I'm going to philippines."
"No. Stay here."
"You can't stop me, I'll be back you don't have to worry."
"Baka!(stupid) I won't let you go there."
"I've decided. I'm sorry to disappoint you this time."
"You were a good girl how come you're not listening to us?"
"I've always been a good girl. This time I want to decide something on my own accord."
"Sofia! Once you step out of this country I won't be sending you money, now tell me you think you can survive?"
"I don't need your money."
"You dare to defy me? Fine go to hell reunite with your stupid sister."
Nanlaki ang mata niya hindi niya akalain na mauuwi sa ganto ang lahat.
Hindi siya nagpatinag sa magulang tinuloy niya ang pagpunta sa pilipinas. Simula nga noon ay hindi na siya kinausap ng magulang at ni isang kusing ay wala siyang natanggap sa mga ito.
Naisip niyang nagpadalos-dalos siya mauubos na ang kanyang perang naipon ni hindi na siya makabili ng ticket pabalik.
Tatlong buwan na siya sa bansa...tatlong buwan na hindi alam saan magsisimula.
Isang araw ay naisipan niyang maghanap ng trabaho. Hindi siya marunong magsalita ng tagalog noon kaya naman english ang gamit niya upang magkaintindihan sila ng employer.
Namasukan siya bilang call center agent ngunit napilitan rin siyang bumitaw sa trabaho dahil sa mga pisikal na pambabastos sa kanya.
Nahirapan na siya maghanap ng trabaho na mapapasukan. Habang naglalakad ay nakarinig siya ng ingay mula sa madilim na daan. Hindi niya alam kung anong sumapi sa kanya. Isang babae ang nakatayo lamang pinapanood kung paanong buyangyangin ang laman ng bag nito. Napansin niyang kalmado lamang ito kahit na may nakatutok na baril sa ulo nito.
"Alam ko nasa iyo ang bagay na iyon. Ilabas mo o huhubaran kita?"
Nagpanting ang tenga ng dalaga sa sinabi ng isa sa limang kalalakihan. Biglaan ang nangyari natagpuan na lamang niya ang sarili na nakikipagbuno sa mga ito. Nakakuha siya ng pagkakataon na itakas ang ginang. Hinila niya ito sa kung saan matagal na habulan at tila naglalaro sila ng tagu-taguan ang masama ay buhay ang kapalit kapag nahuli sila.
Nang masiguradong ligtas na sila ay inaya ng ginang na kumain sila sa mamahaling restaurant sobra ang pagtanggi ng dalaga una ay nahihiya siya at ikalawa wala siyang pambayad.
"Sige umorder ka na. Sagot ko ito bilang pasalamat sa ginawa mo"
"ma'am ayos lang ba kayo?"
Sa isip ng dalaga ay ano ba naman kasing ginagawa ng ginang sa lugar na iyon?
Tamango ang ginang gulat pa rin ito sa dalaga. Ang gulat na iyon ay napalitan ng paghanga naalala niya kung gaano ito kabilis at kagaling lumaban. Ang totoo ay black belter na ang dalaga at natapos na rin nito ang sword style sa isang dojo.
Dumukot ng isang papel ang ginang may sinulat ito na kung ano bago iabot sa dalaga.
Nagtataka naman itong tinanggap ng dalaga.
"Ano po ang pakay niyo sa akin? Kung inaasahan niyo po na puntahan ko kayo ay hindi ko masisiguro."
Gusto nito ang pagiging straight forward at ang bilis nito mag-isip.
"I want you to come and work for me."
"Paano ako makakasiguro na mapagkakatiwalaan kita?"
Lumagok muna ng isang wine ang ginang bago ngumiti at sagutin ang tanong ng dalaga.
"I won't convince you, hija. What do you think? Why did you save me anyway if you're suspicious of me?"
"Give me atleast three days, madam."
"Sure, take your time. I'll explain everything once you are decided."
Nang mga oras na iyon gustong-gusto nang tanggapin ng dalaga ang trabaho. Naisip niya ay isang gabi na lang ang natitirang pera niya pambayad ng studio type na kwartong tinutuluyan.
Wala na siyang choice kundi tanggapin ang alok nito. Isang kompanya pala ang address na iyon. Naisip niya na opisina ang posibleng pasukan niya kahit hindi malaki ang sasahurin niya ang mahalaga ay makain at matutuluyan siya.
"Finally! Have a sit." Excited na wika ng ginang.
"Ano po ang magiging trabaho ko?"
"This is not a place for you. I have something to tell you and I want you to bring this secret into your graveyard."
Napalunok ang dalaga sa narinig, tama kaya ang desisyon niya na magpunta rito. Alam niyang delikado ang mundo marami ang mapagsamantala. Hindi niya susukuan ang hamon ng buhay kailangan niyang makasurvive sa kahit anong paraan.
Ipinaliwanag nito ang magiging trabaho niya at hindi lang siya may kasama pa siyang apat na babae na kanyang makilala kung papayag siya na magtrabaho. Delikado ang trabahong inaalok sa kanya ngunit maganda ang kapalit nito may matitirhan siya at makakapag-aral siya ng libre ngayong pasukan.
"Kung papayag ako ay matutulungan mo ba ako sa isang bagay."
Tama gagamitin niya ang pagkakataon na ito upang makapagsimula sa kanyang balak.
"hmmm...mind telling it first so that we can see what I can do in return."
"I want to know what happened to my sister, she died in this rotten country."
"Sure thing, I'd love to help you."
Hindi talaga niya inaasahan na tutupad ito ngunit pumayag pa rin siya sa alok nito. Nang araw ding iyon ay nakilala niya sina Lav, Kely, Clyde at Zae.
****End of flashback****
Z-zaeee.....
Wala sa sariling anas ng dalaga nang lumawig sa isipan niya ang hindi mahagilap na kaibigan.