Kinabukasan, pumasok na ako sa klase ko. I'd be lying if I told you I don't feel like an instant celebrity. Kasi nang dumaan ako kanina sa mga hallway, kapansin-pansin na pinagtitinginan ako ng ibang mga estudyante sa College of Engineering.
Either it's because I'm actually fifteen minutes earlier than my usual time, or they figured out that I've been kidnapped by Gorgons and survived the Underaworld in one piece.
Pero dahil alam kong wala namang ibang nakakaalam tungkol sa tunay na dahilan ng "pagkawala" ko, mas malamang 'yong nauna.
Nang pumasok na ako sa loob ng classroom namin, agad akong binati ng mga kaklase ko. I exchanged greetings and told them I was fine. Tulad ng ginawang "excuse" ni Pamela, sinabi kong nagkasakit lang ako. Nakakatuwa lang na concerned silang lahat sa kalagayan ko. Damn, I miss this. I miss my normal life. 'Naging abnormal lang naman ang buhay mo mula nang ibinenta ka ni Desmond kay Lady Medusa eh,' paalala na naman sa'kin ng utak ko.
Hindi ko na lang ito pinansin.
Sa ngayon, gugustuhin ko munang namnamin ang panandaliang pakiramdam ng isang normal na college student.
No immortal gods. No angry Gorgon sisters. No talking walls.
No Lady Medusa.
Natigilan ako sa naisip ko. Hindi ko na naman alam ang dapat kong maramdaman.
Don't get me wrong, I'm not mad at her. Naguguluhan lang ako dahil may isang parte sa'king gustong sabihin sa kanya ang katotohanan kay Linae (kahit pa malamang gawin niya akong bato kasi ilang araw ko na rin 'tong nililihim sa kanya), habang ang isang parte ko naman, mas gustong itago na lang muna ito para hindi siya umalis ng Eastwood. Those two sides had been bothering me since yesterday and it's emotionally frustrating, even for a member of the male species.
Naguguluhan na ako sa kung ano ang dapat kong gawin at ano ang gusto kong gawin.
Right now, I just need a break.
"REIN!"
Napabalik lang ako sa kasalukuyan nang biglang tumakbo papalapit sa'kin si Pamela at agad akong niyakap.
Napuno ng hiyawan ang loob ng classroom namin. Halos mabingi na ako sa lakas ng "AYIEEEEEE!" ng mga babae habang sunod-sunod naman ang "Nice one, Aristello!" ng mga lalaking minsan ko nang naging mga kakampi sa mobile gaming.
Ako?
Natuod lang ako sa kinatatayuan ko dahil sa sobrang gulat.
Pamela hugged me tighter and I tried not to give attention to the fact that her chest area was pressing against my body. Namumula na naman panigurado ang mga tainga ko.
"P-Pamela...?"
"I missed you. Okay ka lang? Saan ka ba nanggaling? Ang dami mo nang na-miss na lessons! N-Nag-alala ako sa'yo, Rein.. akala ko hindi ka na babalik." She pulled back and stared at me. A worried look graced her angelic features. Her cheeks were even a bit flushed.
Nakatulala lang ako sa kanya ng ilang segundo. Just then, I noticed her becoming uncomfortable. Biglang kumalas sa pagkakayakap niya sa'kin si Pamela at kumunot ang noo. "Rein, may problema ba?"
I smiled, "Nothing. Naalala ko lang kung ilang beses kong pinangarap noon na mangyari 'to. I've.. I've always wished you'd see me more than a friend, you know? I'm just a bit...shocked."
"Are you h-happy?"
"O-Oo. I'm happy, Pamela. Thank you for worrying about me."
Alanganin na lang siyang tumango.
What the heck, Rein? Niyakap ka ng babaeng matagal mo nang pinapangarap tapos ganyan lang ang sasabihin mo? Damn it. I mentally kicked myself again. This is really getting awkward. Mabuti na lang at biglang umeksena si Prof Lavista at pumagitna sa'min.
"Ehem! I'm glad you're finally back, Mr. Aristello. Pero pwede bang 'wag mo munang landiin ang unica hija ko sa gitna ng klase natin? Public display of affection among students, especially during class hours, is a violation of the---"
"---of the Eastwood Central University's general rules and regulations. I know, prof. Sorry po." At nauna na akong naglakad pabalik sa upuan ko. Pamela gave me a reassuring smile as she returned to her seat, too. Napapailing na lang ang propesor namin habang natatawa naman ang iba pa naming mga kaklase. Umagang-umaga, para na silang nakapanood ng teledrama.
I sighed and tried to listen to the discussion.
Maya-maya pa, kinalabit ako ng isa naming kaklase.
"Psst! Rein, may pinapabigay daw si Pam." Mapang-asar pang nakangisi si Lance nang iabot sa'kin ang kapirasong papel.
"Uh, thanks..."
Nang lingunin ko ang direksyon ni Pamela, abala pa rin siya sa pagsusulat ng notes. Mabilis ko namang binuksan ang papel at napangiti sa nabasa ko.
Dear Rein,
I know it's embarrassing to write you a love letter in the middle of class, pero gusto ko lang malaman mo na masaya akong okay ka na. Marami akong gustong sabihin sa'yo. How about a study date tonight at 8 PM? Don't worry, hindi ito malalaman ni daddy. Hahaha! :)
Sincerely,
Pamela
Naka-comatose siguro talaga ako ngayon kaya ganito kadetalyado ang panaginip na binubuo ng utak ko. Is Pamela Lavista asking me out on a date? Shit. It's a dream come true!
Pero syempre, agad ring naglaho ang ngiti ko nang bigla akong naka-receive ng text message galing kay Caprissa.
From: Caprissa
Kuya Rein, pinapatawag po tau ni Lady Medusa mamayang gabi. @ NR park, 8pm. Importante raw (〒﹏〒) natatakot ako kuyaa.... Pano kung nalaman na pla ni Lady M na nagccnungaling tau?
Bigla akong kinabahan nang mabasa ko ang mensahe ni Caprissa. Bakit kaya kami kailangang kausapin ni Lady Medusa?
Then, there was another text message. Nang mabasa ko ang text ng magulang ko, nagkaroon na ako ng kutob kung tungkol saan ang pag-uusapan namin mamayang gabi. 'Shit! Paano niya nagawa 'yon?'
Hindi na ako nakinig nang maayos sa klase. And with every second passing by, I'm getting more nervous.
*
Lady Medusa stood underneath the acacia tree at the center of Night Raven's Park. Hindi niya alam kung ilang oras na siyang nakatayo rito habang malalim pa ring nag-iisip.
'In a few minutes, they'll be here.'
Nakasuot siya ngayon ng isang kulay kahel na bestida. She wore a black opal studded necklace wih her hair tied up in a high ponytail. Nakasimangot ang mapupula niyang mga labi habang nakatanaw sa kalangitan. She clasped her hands behind her back, and heaved a sigh.
Kalat na ngayon sa buong Olympus ang ginawa nilang pagnakaw sa chariot ni Apollo at pagpunta sa Labyrinth kahit pa mahigpit itong ipinagbabawal ni Zeus. Finally, the few gods and goddesses out there who believed she was innocent were convinced of her crimes. Idagdag pa rito ang sinisimulang rebelyon ni Ares sa likod ng kanyang ama.
"Zeus sent an annoucement earlier, bitch. He was actually trying to negotiate with you. Kung hindi mo raw isusuko ang sarili mo sa temple ng Olympus sa loob ng tatlong araw, ipapadala niya ang lahat ng mga diyos at diyosa para huliin ka. The old man is threatening to burn the town if you don't give up!" Morgana told her the night before over a communication spell.
Magmula pa kagabi, pinag-iisipan na niya ito. Marami nang nadadamay sa paghahanap niya kay Linae. She doesn't care about mortals...
Well, not all of them, atleast.
"Ano na lang kaya ang sasabihin ni Athena kapag nalaman niyang umabot sa ganito ang sumpang inilagay niya sa'kin?"
Napabuntong-hininga na lang si Lady Medusa. Dumagdag pa sa kanyang iniisip ang pag-alis ng isa niyang tauhan at ang nasira nilang warehouse. She needed to finish matters here in Eastwood before she relocates.
Buo na ang desiyon nya.
"Medusa?"
Naramdaman ni Medusa ang presensiya ng isang lalaki sa kanyang likuran. She was abruptly pulled out of her thoughts and spun around to face him. "Rei---"
Agad ring naglaho ang kanyang ngiti nang mapagtantong hindi ito si Rein.
Her sharp brown eyes narrowed into slits as her fingernails dug into her palms again. Sa kabila ng pagkabigla at labis na pagtataka, naramdaman ni Medusa ang labis na galit na matagal na niyang kinikimkim sa kanyang dibdib. 'What the fuck is he doing here?! Matagal na siyang patay!' The gods must be tricking her again. No, screw that. They must be mocking her!
Dahil nakatayo ngayon sa kanyang harapan ang kanyang dating kasintahan. Ang mortal na pinanood lang ang panghahalay sa kanya ng diyos ng karagatan.
Ang kanyang dating nobyo.
"Desmond." She spat his name with so much venom that it was enough to awaken her snakes. Her babies hisssed at him.
Bumalik lahat ng sakit at galit.
It only takes one glimpse of the past to relive the tragedy.
Kalmado naman siyang tiningnan ni Desmond habang nakangiti. Suot pa rin nito ang parehong pares ng damit na suot niya noong gabing itinaboy siya nito papalayo. "It's been a long time, Medusa."
"YOU DIDN'T ANSWER ANY OF MY FUCKING QUESTIONS!" Hindi na napigilan ni Medusa ang sarili at mabilis na sinakal ang dating nobyo. Marahas niyang ibinalibag ang katawan nito sa puno. Nanggigigil niyang nilapitan ito at sinabunutan hanggang sa magtitigan niya itong maigi. Her expression was hard as stone as she snarled, "Hindi ko alam kung paano ka binuhay ng mga diyos o kung isa ka lang ilusyon, pero tatandaan mong hindi kita kakaawaan."
Her Desmond smirked, "Nasasaktan ka pa rin, hindi ba, Medusa? Kahit na ilang siglo pa ang lumipas, patuloy mo pa ring dinadala ang mapait mong nakaraan.. that's the reason why you have that curse. You were too broken hearted when you returned to Athena's temple and---"
"SHUT THE FUCK UP!"
Nanginginig na ang kanyang katawan sa alaalang iyon. She can feel her chest constricting with every pang of pain she's feeling. Alam niyang imposible, pero nasasaktan pa rin siya. Akala ba niya natanggal na ni Athena ang sakit? Bakit ganito?
"Deep inside, you're still that sad little girl, Medusa. Naroon pa rin ang babaeng hinihiling na sana ay may magmahal sa kanya higit sa maganda niyang hitsura. Ang babaeng patuloy pa ring hinihiling na sana may tumanggap sa pangit na halimaw na nasa loob niya."
"Is that the best you can say to get on my nerves?"
Ngumisi ito, "Alam mo bang ang personal assitant mo ay may date rin kay Pamela sa mga oras na ito? Of course, he'll choose to go with her. Rein will always choose Pamela. You will always be an option, but you will never be the choice, Medusa.."
Medusa's grip faltered.
Sapat na iyon para kuhanin ni Desmond ang patalim na nakatago sa kanyang bulsa. In one swift movement, he stabbed her in the chest. Napaatras si Lady Medusa nang maramdaman ang pagbaon ng patalim sa kanyang dibdib at ang pagmantsa ang kanyang dugo sa kanyang bestida. Pagak lang siyang natawa at inalis ang patalim. Her angry eyes glared at the man who she once loved.
"There's nothing left to stab in my chest, you worthless mortal."
She draw the knife closer to him. A crazed and monstrous look in her brown eyes.
"BAKIT BA HINDI KA NA LANG BUMALIK SA IMPYERNO, HA?!"
Lady Medusa roared all her frustrations out and attempted to stab his face when someone grabbed her arm. Nang lingunin niya ang lalaking pumigil sa kanya, bigla siyang nanlata nang makita ang seryosong ekspresyon ni Rein Aristello.
"R-Rein? Ano bang ginagawa mo? Bitiwan mo ako!"
"At hayaan kitang patayin ang kaibigan ko? Medusa, ano bang nangyayari sa'yo?!"
Kumunot ang noo ng dalaga. 'Kaibigan?' At nang bumaling siya sa direksyon ng kanyang dating nobyo, tuluyang natigilan si Medusa nang makitang nag-iba na ang hitsura nito. He laid unconscious as Caprissa checked for any injuries.
It wasn't "Desmond", her ex-lover.. it was "Desmond", the greedy bastard who sold Rein to her---her PA's childhood bestfriend!
Nanghina bigla ang kanyang mga tuhod nang mapagtantong kamuntikan na niya itong mapatay kanina. Dahil dito, tuluyan nang nabitiwan ni Medusa ang hawak niyang patalim.
---