Ματωμένος Έρωτας

By AngiPapad

55.1K 2.6K 102

Στέφανος και Άννα. Τα ετερώνυμα έλκονται σωστά; Η Άννα, μια αρκετά εμφανίσιμη και πολύ γλυκιά κοπέλα μετακομί... More

Part 1
Part 2
Part 3
Part 4
Part 5
Part 7
Part 8
Part 9
Part 10
Part 11
Part 12
Part 13
Part 14
Part 15
Part 16
Part 17
Part 18
Part 19
Part 20
Part 21
Part 22
Part 23
Part 24
Part 25
Part 26
Part 27
Part 28
Part 29
Part 30
Part 31
Part 32
Part 33
Part 34
Part 35
Part 36
Part 37
Part 38
Part 39
Part 40
Part 41
Part 42
Part 43
Part 44
Part 45
Part 46
Part 47
Part 48
Part 49
Part 50
Part 51
Part 52
Part 53
Part 54
Part 55
Part 56
Part 57
Part 58
Part 59
Part 60
Part 61
Part 62
Part 63
Part 64
Part 65
ΕΜΗΜΕΡΩΣΗ!!!
Part 66
Part 67
Part 68
Part 69
Επίλογος

Part 6

939 54 2
By AngiPapad

Σάββατο

-"Αντε ρε Άννα, σήκω επιτέλους" ακούω τη φωνη της Νεφέλης από το σαλόνι μου.

-"Τώρα έρχομαι" φωνάζω νευριασμενη και σηκώνομαι από το κρεβάτι με προορισμό το μπάνιο μου.

Κανονίσαμε με τα κορίτσια να πάμε να ψωνίσουμε για σήμερα το βράδυ. Ιδέα της Νεφέλης ήταν, εγώ δεν είχα τόση όρεξη να πάω, αλλά με ανάγκασαν τα κορίτσια.

Μετά από λίγη ώρα ήμουν έτοιμη και ξεκινήσαμε τον δρόμο μας για το εμπορικό. Συζητούσαμε διάφορα θέματα και γελούσαμε. Βασικά μόνο τα κορίτσια γελούσαν, εγώ όχι τόσο.

-"Αννουλα είσαι καλά;" με ρωτάει γλυκά η Άρια και της γνέφω θετικά χαμογελώντας.
"Ο αδερφός μου μου είπε να του στείλεις τη διεύθυνσή σου για να περάσει να σε πάρει" συμπληρώνει και εγώ αμέσως σκαλώνω. Τι δουλειά έχει να το πει και στην Άρια;

-"Α ναι, το είχα ξεχάσει. Θα του τη στείλω αργότερα" λέω αδιάφορα και κοιτάζω τριγύρω.

Καθώς περπατάμε στο εμπορικό βρίσκουμε ένα μαγαζί με αρκετά ωραία ρούχα, οπότε αποφασίζουμε να μπούμε μέσα. Αρχίσαμε να χαζεύουμε διαφορά φορέματα ή φούστες προσπαθώντας να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει. Το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια υπέροχη μαύρη παντελόνα, σε συνδυασμό με άσπρο τοπακι. Ήταν πραγματικά υπέροχο. Αμέσως το παίρνω στα χέρια μου και πηγαίνω προς τα κορίτσια.

-"Δείτε, δεν είναι υπέροχο;" ρωτάω τα κορίτσια και τα μάτια τους λάμπουν.

-"Είναι πανέμορφο" μου λέει η Άρια με χαμόγελο.

-"Θα σου πάει πάρα πολύ" μου λέει η Νεφέλη κοιτάζοντας το συνολακι.

-"Πήγαινε δοκίμασε το" μου λέει η Άρια και εγώ αμέσως τρέχω προς τα δοκιμαστήρια.

Αφού το φορέσω, τραβάω την κουρτίνα και βγαίνω έξω. Βλέπω τα κορίτσια να με περιμένουν έξω από το δοκιμαστήριο και μόλις με βλέπουν ανοίγουν έκπληκτες το στόμα τους.

-"Άννα είναι τέλειο" αναφωνεί η Νεφέλη.

-"Αυτό θα πάρεις" με συμβουλεύει η Άρια και εγώ γνεφω.

-"Και εμένα μου αρέσει πάρα πολύ" λέω την άποψή μου και επιστρέφω ξανά στο δοκιμαστήριο.

Αφού βάλω ξανά τα ρούχα μου, πάω προς το ταμείο να πληρώσω. Μόλις τελειώσω φεύγουμε από το μαγαζί και πηγαίνουμε με τα κορίτσια σε μια καφετέρια.

-"Άννα, να σε ρωτήσω" μου λέει η Άρια και εγώ την κοιτάζω με προσοχή.
"Πως γνωριστήκατε με τον Στέφανο;" συμπληρώνει. Στο άκουσμα του ονόματός του αρχίζω και νευριάζω.

Συγκρατώ τα νεύρα μου και δεν δείχνω τον θυμό μου. Αρχίζω να λέω στην Άρια όλα όσα έχουν γίνει με τον Στέφανο. Ξέρω, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να την εμπιστευτώ, όμως είναι πολύ καλή κοπέλα και στο κάτω κάτω δεν έχω να φοβάμαι για το αν θα πει κάτι στον Στέφανο, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΤΡΈΧΕΙ ΚΆΤΙ.

-"Και από τότε υπάρχει αυτή η μικρή κόντρα ανάμεσά μας" λέω, αφήνοντας μια ανάσα όταν της τα πω όλα με κάθε λεπτομέρεια.

-"Εγώ πάντως λέω ότι ταιριάζετε" πετάγεται η Νεφέλη και εγώ πνίγομαι με τον καφέ μου.

-"Εσύ λες μαλακιες" της απαντάω νευριασμενη. Αυτή σε λίγο θα μας παντρέψει. Ώρα είναι να νομίζουν ότι θέλω τον Στέφανο, τον άνθρωπο που αντιπαθώ περισσότερο.

-"Γιατι βρε Αννουλα; Και εγώ πιστεύω πως ταιριάζετε" μου λέει γλυκά η Άρια και την κοιτάζω με μισό μάτι.
Πως γίνεται εγώ να ταιριάζω με αυτόν τον πίθηκο;

-"Σκάστε και οι δύο, γιατί αρχίζω και νευριάζω" λέω με νεύρα και αμέσως μαζεύονται και οι δύο.
[...]

Οι ώρες στα μαγαζιά πέρασαν γρήγορα. Μετά τον καφέ κάναμε πάλι βόλτα στα μαγαζιά για να βρουν τα κορίτσια αυτό που ήθελαν και μετά πήγαμε για φαγητό. Ευτυχώς τα κορίτσια δεν μου έκαναν πάλι καμία συζήτηση για τον Στέφανο, οπότε όλα κύλισαν ωραία.

Η ώρα πλέον είναι 5:00. Στον Στέφανο δεν έχω στείλει ακόμα τη διεύθυνση μου, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΠΆΩ ΜΑΖΊ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ.

Έκατσα λίγο στον καναπέ μου να χαλαρώσω, αφού κουράστηκα αρκετά από τα ψώνια και εκεί που είχα κλείσει τα μάτια μου το κινητό μου χτύπησε.

Facebook: Ο χρήστης Στέφανος Αλεξανδρίδης σας έστειλε αίτημα φιλίας.

SAY WHAAAAAT??? Από που κι ως πού ο Στέφανο μου έκανε αίτημα φιλίας και εκτός αυτού που ήξερε πως με λένε; Είμαι σίγουρη πως τα κορίτσια έχουν βάλει το χεράκι τους.

Αποδέχομαι το αίτημα και κατευθείαν μου έρχεται η μήνυμά του. Η καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει σε γρήγορους ρυθμούς, όταν στην οθόνη μου βλέπω το όνομα του Στεφάνου.

Από Στέφανο:
Ακόμα να μου πεις τη διεύθυνσή σου.

Προς Στέφανο:
Κι ούτε πρόκειται

Από Στέφανο:
Τελείωνε πες μου.

Προς Στέφανο:
Θα πάω μόνη μου

Από Στέφανο:
Σου ξεκαθάρισα πως θα πάμε μαζί.

Προς Στέφανο:
Καλά, θα στη στείλω σε λίγο.

Ειναι το μόνο που του λέω και κλείνω το κινητό μου. Μπαίνω κατευθείαν για μπάνιο και αφήνω το καυτό νερό να πέσει πάνω μου. Είχα αφαιρεθεί και σκεφτόμουν πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η σημερινή νύχτα με τον Στέφανο. Σίγουρα θα τσακωθούμε για ακόμα μια φορά και θα χαλάσουμε ξανά την παρέα.

Βγήκα από το μπάνιο και κοίταξα το ρολόι, 7:00. Πήγε κιόλας 7;
Ανοίγω το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στον Στέφανο τη διεύθυνση μου. Το έκανα μόνο και μόνο επειδή θα με έπρηζε, όχι τίποτα άλλο.

Μόλις η ώρα πήγε 8:30 άρχισα να ετοιμάζομαι. Ξεκίνησα να φτιάχνω τα μαλλιά μου χαλαρές μπούκλες και μόλις τελείωσα ξεκινά το μακιγιάζ μου. Ήταν σε απαλούς και γήινους τρόμου, αφού δεν μου αρέσουν τα έντονα χρώματα. Όταν τελείωσα και το μακιγιάζ μου στάθηκα μπροστά στην ντουλάπα να κοιτάζω το κρεμασμένο συνολακι που αγόρασα σήμερα.

Ρίχνω μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη και είναι έτοιμη
[...]

Κοίταξα το ρολόι, 11:30 και ακόμα δεν μου έχει στείλει μήνυμα. Το ξέχασε; Είναι με κάποια άλλη και ΜΕ ξέχασε;

Από Στέφανο:
Κατέβα

Αυθόρμητα χαμογελάω και παίρνω γρήγορα την τσάντα μου. Κλειδώνω το σπίτι και κατεβαίνω τη σκάλα. Ανοίγω την πόρτα και τον βλέπω να στηρίζεται πάνω στο αυτοκίνητο του, ενώ έχει σταυρώσει τα χέρια του κάτω από το γυμνασμένο στήθος του. Είναι πολύ όμορφος σήμερα, όπως την πρώτη φορά που τον είδα.

STEFANOS'S POV

Την είδα που έβγαινε από την πολυκατοικία της και έμεινα να την κοιτάζω. Ήταν πανέμορφη. Είναι  πολύ όμορφα ντυμένη και φοράει ρούχα που αναδεικνύουν τα προσόντα της. Το μακρύ μαλλί της ήταν μπούκλα και το μακιγιάζ της ελαφρύ και της πήγαινε αρκετά. Μ' αρέσει τόσο πολύ που δεν της αρέσουν τα έντονα και προτιμάει να είναι περισσότερο φυσική, παρά ψεύτικη.

-"Ορίστε ήρθα" μου λέει σοβαρή όταν με έχει πλησιάσει.

-"Μπες μέσα" την προστάζω και κάνω στροφή για να πάω στη θέση μου.

-"Ούτε την πόρτα δεν θα μου ανοίξεις;" λέει γελώντας. Τι όμορφο χαμόγελο.

-"Δεν είμαι τέτοιος" της λέω ψυχρά, ενώ μπαίνω στο αμάξι. Μόλις της το είπα αυτό η έκφρασή της φαίνεται να άλλαξε, σαν να απογοητευτηκε καπως.

Μπήκαμε και οι στο αμάξι και ξεκίνησα να οδηγώ προς το κλαμπ που είχαμε πει με τα παιδιά. Εκείνη κοιτούσε έξω από το παράθυρο αφηρημένη και εγώ είχα την προσοχή μου στον δρόμο.

Φτάσαμε στο κλαμπ και κατέβηκε βιαστικά από το αυτοκίνητο πηγαίνοντας στα κορίτσια.

-"Δεν θα σου ήταν κόπος αν περίμενες" της λέω ενοχλημένα και εκείνη μου ρίχνει μια δολοφονική ματιά. Σε ολη τη διαδρομή δεν είπαμε τίποτα. Ο καθένας ήταν βυθισμένος στη σκέψη του.

Μπαίνουμε μέσα στο κλαμπ και η μυρωδιά του αλκοόλ μου γίνεται αρκετά αισθητή. Προχωράμε όλοι μαζί προς την μπάρα και ο καθένας λέει την παραγγελία του στον μπαρμαν. Η Άννα πήρε βότκα βύσσινο, λογικά είναι το αγαπημένο της.

Πήραμε τα ποτά στα χέρια μας και αρχίσαμε να συζητάμε και να γελάμε. Πίνω μια γουλιά από το ποτό μου και κοιτάζω μια κοπέλα, η οποία κυριολεκτικά με έχει φάει με τα μάτια της. Ωραία θα περάσω και σήμερα.

Καθώς συζητούσαμε ένα αγόρι πλησίασε την Άννα και της χαμογελουσε, ενώ άρχισαν να συζητάνε. Ένιωθα να νευριάζω και το αίμα μου να ανεβαίνει στο κεφάλι. Από που κι ως πού της μίλησε;

ANNA'S POV

Χωρίς να το καταλάβω εγώ βρεθεί στην πίστα με τον Μιχάλη να χορεύουμε. Τον Μιχάλη τον γνώρισα σήμερα και τον συμπάθησα αρκετά από αυτό το λίγο που μιλήσαμε.

Καθώς χορεύαμε, ασυναίσθητα έστρεψα το βλέμμα μου στην παρέα μου, προσπαθώντας να βρω τον Στέφανο, όμως πουθενά. Σκαναρω όλο το κλαμπ με τα μάτια μου και τον βλέπω σε μια γωνία να φιλάει μια κοντή, ξινή, άσχημη κοπέλα. Που πάει έτσι ήθελα να 'ξερα. Άρχισα να νευριάζω, αλλά παράλληλα και να απογοητευομαι, όμως η ζήλια ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα. Γιατί νιώθω έτσι; Και γιατί ζηλεύω;
Απομακρυνθηκε από πάνω της και την έπιασε το χέρι, τραβώντας την στις τουαλέτες. Οκευ, καταλάβαμε όλοι τι έχουν σκοπό να κάνουν. Τώρα μπορώ να πω πως η ψυχολογία μου έπιασε πάτο. Τι μου συμβαίνει;

STEFANOS'S POV

Αφου τελειώσω με τη γκόμενα βγαίνω από τις τουαλέτες και πάω προς τα παιδιά. Όμως πριν φτάσω στην παρέα, βλέπω την Άννα να φεύγει με αυτόν τον φλώρο. Που πάνε και τι θα κάνουνε και γιατί φεύγουν μαζί;

Πάω στα παιδιά και τραβάω τον Χάρη λίγο πιο πέρα.

-"Γιατί έφυγε η Άννα; Που θα πάει;" τον ρωτάω γεμάτος νεύρα.

-"Που να ξέρω εγώ ρε; Εγώ με τη Νεφέλη ασχολούμαι" γυρίζουμε ξανά στην παρέα, όμως τραβάω τον Μάριο πιο πέρα κάνοντάς του την ίδια ερώτηση.
"Γιατί έφυγε η Άννα; Που θα πάει;"

-"Δεν ξέρω, απλά μας είπε πως φεύγει με το παιδί που γνώρισε, εσένα τι σε νοιάζει;" με ρωτάει με ένα χαμόγελο, αλλά και με ένα σηκωμένο το ένα του φρύδι.

-"Απλά επειδή ήρθαμε μαζί, υπέθεσα πως θα φεύγαμε μαζί" λέω αδιάφορα και γυρίσαμε στην παρέα.

ANNA'S POV

-"Σε ευχαριστώ πολύ που με έφερες" λέω ευγενικά στον Μιχάλη. Όλοι θα πιστεύατε πως έφυγα με τον Μιχάλη για να κάνουμε αυτά που έκανε ο Στέφανος με την άλλη την μαϊμού στις τουαλέτες, όμως όχι. Ο μόνος λόγος που ζήτησα στον Μιχάλη να με γυρίσει σπίτι, ήταν για να το πουν τα παιδιά στον Στέφανο.

-"Τίποτα βρε συ, και μη χαθούμε" μου λέει με χαμόγελο.

-"Φυσικά και όχι" ανταποδίδω το χαμόγελο. Κάνουμε μια φιλική αγκαλιά και ανεβαίνω στο σπίτι μου.

Παω στο μπάνιο και αρχίζω σιγά σιγά να ξεβαφομαι. Όση ώρα τρίβω το πρόσωπό μου είμαι αφηρημένη. Από την ώρα που είδα τον Στέφανο να φιλάει αυτή την ηλιθια δεν έχει φύγει από το μυαλό μου. Πάντα κάτι θα μου τονν θυμίζει και θα νευριάζω ή θα στεναχωριεμαι.

Βγάζω τα ρούχα και φοράω γρήγορα τις πιτζάμες μου. Το μόνο που θέλω τώρα είναι να ξαπλώσω και να κοιμηθώ, χωρίς να σκέφτομαι τίποτα.

Έλα όμως που δεν με παίρνει ο ύπνος. Στριφογυρίζω στο κρεβάτι μου πολλές φορές, όμως δεν λέει να με πάρει ο ύπνος. Ο Στέφανος ακόμα γυρίζει μέσα στο μυαλό μου. Γιατί; Τι γίνεται; Σκέφτομαι τον άνθρωπο που αντιπαθώ περισσότερο από όλους, τον άνθρωπο που με εκνευρίζει μόνο και μόνο με την παρουσία του, τον άνθρωπο που δεν θέλω να βλέπω ούτε ζωγραφιστό. Σκέφτομαι συνέχεια τη στιγμή που φιλούσε την άλλη και νευριάζω περισσότερο.
Άραγε πως να φιλάει; Ωωω Άννα κορίτσι μου, τι στο καλό λες. Κοιμήσου και σταμάτα επιτέλους να τον σκέφτεσαι.
_________________________________

Καλό μήνα αγαπουλινιαα
Νεο κεεεεφφφ.

Όχι τόσο επεισοδιακή η νύχτα, όμως ο Στέφανος φαίνεται ότι ζήλεψε που η Άννα έφυγε και η Άννα ζήλεψε που ο Στέφανος ήταν με την άλλη κοπέλα. Τι τρέχει με αυτούς τους δύο;

Τα λέμε στο επόμενο,
Φιλάκια 😘 😘

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 89.7K 33
Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως...
32.8K 3.6K 39
- Θα σου αλλάξω την ζωή, πίστεψέ με! είπε με απόλυτη σιγουριά. - Ναι. Κάπου εδώ πρέπει να σε ενημερώσω για το ότι δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Καθόλο...
1.1M 51.8K 56
'' Πάω στοίχημα ότι δεν με έβγαλες από το μυαλό σου χθες το βράδυ'' '' Θα το χάσεις'' του είπε, χωρίς η σιγουριά να χρωματίζει την φωνή της. '' Πες...
356K 33K 101
*10ο βιβλιο* Ιάσωνας και Λυδία. Αυτος έχει χάσει την ευτυχία του καιρό τώρα.Και η μοναξιά είναι ο καλύτερος φίλος του. Αυτή γεμάτο ζωή αλλά θυμό μεγα...