Paul's POV
Ang sakit lahat ng nangyayari ngayon sa buhay ko and sad to say kasalanan ko kung bakit ako nasa ganitong kalagayan ngayon.
Totoo, simula ng mamatay si Mommy maraming beses akong nagkaron ng suicidal thoughts, yung mga panahon na nagkukulong lang ako sa kwarto, ang daming pumapasok sa isip ko.
Nung nakipag-break si Paris sakin. Yun yung naging wake up call ko para gumising na at bumangon na sa kalungkutan.
Nung na coma sya, dun ko na-realize lahat, habang tulog sya dun ako nagising. Naging sobrang selfish ako hindi ko namalayan na tinataboy ko na palayo yung mga tao na nagmamahal sakin.
Hindi kasalanan nila Dad,ako talaga ang may kasalanan at dapat sisihin sa lahat ng 'to. Naghanap lang talaga ako ng pagbabalingan ng lungkot, hindi lang talaga ako nagisip ng maayos.
Yung pagkawala ni Mom, sobrang nagpabagsak ng drive ko to live. Pero yung pagka-coma ni Paris yung nagbalik sakin sa buhay.
Ang sakit lang isipin na huli na ang lahat para itama yung nga maling nagawa ko kay Paris. Sumuko na sya, napagod na sya sakin.
Siguro nga nakakapagod akong mahalin.
Lahat ng pinagsamahan namin sinayang ko lahat yun. Yung 4years na relationship nawala lang ng isang iglap.
Yung dalawang importanteng babae sa buhay ko wala na. Si Mom hindi na babalik, si Paris SANA.
Hangga't may pagmamahal pa ko sa kanya kakapit ako sa pagasa na sana may chance pa, sana bigyan nya ko ng chance na itama lahat. Sana mabigyan nya pa ako nga chance na patunayan sa kanya yung mga promises na sinabi ko sa kanya noon.
Sana bigyan nya ko ng chance na makabawi sa mga pagkakamali ko.
Ipagpapatuloy ko ang buhay ko, sisiguraduhin ko na magtatagumpay ako, sisimulan kong baguhin at itama yung mga mali sakin.
Siguradong hindi natutuwa si Mommy sa mga nagawa ko. Kung andito lang siya malamang katakot-takot na sermon na ang natanggap ko dun.
Mom, Sorry ah! Yung daughter-in-law mo ayaw na akong maging asawa ang tanga kasi ng anak mo eh. Na sakin na binalewala ko pa.
Naputol ang pagiisip ko ng biglang may kumatok sa room ko, 'twas Dad, pinagbuksan ko sya ng pinto at agad naman syang pumasok
Yes Dad? May kaylangan kayo?
Nagtuloy-tuloy syang pumasok at naupo sa kama ko
Gusto lang kitang kamustahin
Sumunod ako at tumabi sa kanya
Dad, magkasama tayo sa office kanina,you know na I'm fine!
Ang gusto kong malaman, are you really okay? You know what I mean anak. I wanna know what's going on in your mind. Tayong dalawa na lang kaya dapat maging open tayo sa isa't-isa
Yung totoo Dad? Hindi,pero sinusubukan kong maging okay. Kinakaya ko naman, hindi ako okay kasi nagsisisi ako sa lahat ng maling nagawa ko sayo at kay Paris. I was really hurt and mad that time,naging insensitive ako hindi ko namalayan na nasasaktan ko nadin pala kayo. I'm sorry Dad!
Anak, hindi ka pa man nagso-sorry napatawad na kita. Naiintindihan ko yung reaction mo nung malaman mo na naglihim kami pero hindi ko inasahan na magagalit ka ng ganun. You even made it looked like Kasalanan lahat ni Paris yung mga nangyari. At mali yun, kahit sabihan kita hindi ka nakinig.
I'm sorry Dad!
Hindi ka dapat sakin mag sorry dapat kay Paris. Nakapag sorry ka na ba sa kanya?
Yes po, pero hindi maayos.
Parehas magulo yung isip namin nun.
Anak,you should talk to her and apologize. Try to reach out to her, ipaalam mo lang na you're really sorry. Para mas makapag-move on kayong dalawa.
Dad,mahal ko parin talaga sya. Sya parin talaga kaso wala akong choice kundi palayain sya. Hindi ko alam kung papayag sya na makipagusap sakin pero I'll try!
Mabuting tao si Paris, mapapatawad ka nya. Basta anak, wag mo syang i-pressure. Give her time.
Yes Dad. Thank you!
Ahmm, anak may gusto lang din akong linawin sayo, feeling ko kasi hindi pa talaga natin na clear pa yung mga nangyari dati
What do you mean Dad?
Naisip ko kasi na we need to clear na lahat ng issues noon para mas makapag simula ka ng bagong buhay. Feeling ko kasi andyan parin lahat ng galit sa puso mo kaya ang bilis mong mag act negatively kapag may mga taong nakagawa ng mali sayo. You tend to push people away kapag galit ka.
I realized that too Dad, bata palang kasi ako noon kaya hindi ko alam kung pano ba dapat harapin yung pagkawala mo. Naisip ko na may mali ba sakin para iwan mo kami ni Mom?
Anak, wala! Ako ang may kasalanan ng lahat
Bakit hindi mo ko binalikan? Kahit na pinagbawalan ka nila Mommy at Lola bakit hindi mo ko pinaglaban na makita? Sabi mo sakin noon tayo yung magkakampi pero bigla ka na lang nawala.
I'm sorry anak! I'm so sorry na naging duwag ako noon
Alam mo bang kahit ang tagal mo ng di umuuwi, naghihintay parin ako sa pagbabalik mo? Naniwala ako noon na magpapakita ka din sakin, pero kahit isang beses hindi mo ginawa. Bakit nagawa mo akong tiisin ng matagal?
Hindi na napigilan ni Dad ang maiyak
Anak, I'm so sorry!Ako yung naging source ng pain na dala-dala mo until now. Hanggang ngayon sobrang na-guilty padin ako sa mga nangyari
Hindi ko na din napigilan na umiyak, nagiiyakan na kami parehas. Ang tagal ko ding tinago 'tong sakit na 'to. Ang sarap na finally nalabas ko na lahat.
I hugged him tightly
I'm fine now, in fact mas okay na ngayon Dad, ganto pala yung feeling ng nabunutan ng malaking tinik. Ang sarap sa pakiramdam. Thanks for reaching out to me and bringing this pain out
Yan kasi yung naisip ko na reason kaya until now my trust issues ka anak! I hope na ngayon you can finally live without any pain that hinders you to trust people.
Thank you Dad! Napatawad na kita, wag ka ng ma-guilty ah? Ang mahalaga nandito ka na, magkakampi na tayo ulit!
Yes, anak! Babawi ako sayo. Hindi na ko aalis, Daddy will always be here for you. From now on gusto kong malaman kung anong nasa isip mo, wag ka ng magkulong sa room mo ah? Pagkatiwalaan mo ko sa buhay mo, I'm your Dad, hindi ko kita pababayaan
Yes, Dad! Thanks for coming back at sa pagtitiis sa anak mong matigas ang ulo. Now ko lang 'to sasabihin ulit, nahihiya ako pero sasabihin ko parin
Ano yun anak? Say it.
Ahmm, I love you po!
Natawa si Dad sa itsura ko, hindi na kasi ako sanay na sabihin yun sa kanya, pero ang sarap sa pakiramdam na sabihin. Na-miss kong sabihin yun sa kanya.
Mas mahal kita anak, sobra! Salamat napatawad mo na ako talaga. Mag move on na tayo ah! Let's have a new life! For sure your Mommy is happy seeing us now.
That's for sure Dad, tagal nya ring hinintay 'to!
Basta ang gagawin natin ngayon magpatuloy sa buhay, ayusin mo ang sarili mo, tingin mo mas makakapagsimula ka na ngayon ng mas maayos. Try to reach out to Paris ah, mag sorry ka sa kanya.
Yes Dad. I'll try!
Tinapik nya ang balikat ko at tumayo sya't nagpaalam na para matulog.
Good luck anak! Sana magkausap kayo soon. At kapag dumating yung time na pwede pa, and you still love her, wag kang mag dalawang isip, bring her back to your life.
Paris' POV
Ang sarap ng after 25 days makakatulog na ko sa kama ko. Ang sarap talaga ng feeling kapag nasa bahay ka na. I missed my room.
Napahiga na ko sa kama ng biglang may kumatok sa room ko, agad ko itong binuksan at nagulat ako sa nakita ko yung mga kapatid ko may hawak na mga unan, yumakap kaagad sakin si Berlin
Ate, we will sleep here with you! Can we?
Pumasok si Icy at nagsunuran na sila Vienna
Kinukulit nila ako ate eh, we missed your presence here sa house kaya gusto namin na matulog katabi mo
Si Vienna naman nahiga na sa kama
Payagan mo na kami ate, miss ka namin eh!
Pano tayo magkakasya sa kama ko? hindi tayo kasyang 6 dito
Kasya yan ate, me and Berlin will sleep beside you coz we're small pati si ate Vienna, then Kuya Icy and Kuya Austin sa paanan natin
Ibang klase talaga 'tong bunso namin, sya talaga nag isip ng pwesto namin sa pagtulog, napalani na ata nya bago pa sila pumasok dito haha paka-cute talaga ni Currie parang matanda kung magisip eh
Sobrang na-miss ko din naman talaga 'tong mga kapatid ko. Napaka-sweet nila para maisip na tabihan ako ngayon sa pagtulog.
Nahiga na kami, sobrang sikip pero okay lang kasi ang saya sa feeling, mahal na mahal ko talaga 'tong nga kapatid ko at ganun din sila sakin. Haaaay! Nothing beats family.
I hugged Currie
Ate, don't sleep at the hospital again ah? Dapat dito lang sa room mo okay? Pag sa hospital kasi ang tagal mong magising eh
Sumingit si Berlin sa usapan
Yes ate, please stop sleeping at the hospital. You know what, hindi sinasama ni Mom si Currie nung nasa ICU ka kasi iyak sya ng iyak
Awww! Sorry ah, pinagaalala kayo ni ate!
Sumagot si Icy
Basta ate, don't drive na, magaaral na kong mag drive para ako na lang mag-da-drive for you
Ang sweet nyo namang lahat! Matulog na tayo, hindi na ko matutulog sa hospital, malakas na si Ate! Good night, I love you all!
Paul's POV
The following morning, maaga akong nagising, nauna pa ako sa alarm, kaya nag decide ako na magprepare ng breakfast namin ni Dad.
After ng paguusap namin ni Dad last night, sobrang gumaan talaga yung pakiramdam ko.
Ang ganda ng umaga na 'to! Ngayon na lang ulit naging ganto kagaan ang araw ko, ganto siguro talaga kapag wala ka ng bigat sa loob na nararamdaman.
Natapos na kong mag prepare ng breakfast, nagising narin yung house helper namin
Aga nyo Sir ah!
Oo, kaya ako na nagprepare ng breakfast!
Pwedeng paki-katok na si Dad? sabay kaming papasok ngayon eh
Okay, Sir!
Umakyat si ate sa room ni Dad para gisingin ito, after a few minutes
Sir, ayaw pong magising eh. Nakakailang katok na po ako.
Okay, sige! Ako na lang gigising sa kanya.
Nagmadali akong umakyat para gisingin si Dad, I knocked at his door
Dad? Wake up na! I made breakfast, sabay pa tayo papasok ngayon diba?
I knocked several times pero di parin sya nagigising. Kinabahan na ko kasi madali lang naman gisingin si Dad, bat ngayon ang hirap nyang gisingin?
I decided to get the room keys. Nang makuha ko ang key ng room binuksan ko agad ito. Nakita ko si Dad na mahimbing na natutulog. Ginising ko sya.
Lumapit ako sa kanya and I tapped his feet
Dad, wake up!
Hindi parin sya nagigising, nilapitan ko sya at inalog ang balikat nya
Dad!!! Anong nangyari? Wake up!! Dad!
Hindi parin sya nagigising, I checked his pulse wala akong maramdamang tibok.
Ano 'to? Lord, di pa ba tapos?
Tang Inaaaaaa!
Ateeeeee! Tumawag ka ng ambulance!!!
Mabilis na dumating ang ambulance, nilapatan nila si Dad ng first aid, at sinakay agad sa strecther para dalhin sa hospital.
Nanginginig yung buong katawan ko, hindi narin ako makapag-isip ng maayos.
Feeling ko wala ng dugong dumadaloy sakin. Sa sobrang putla ko.
Lord! Pinaparusahan mo ba ako? Bakit ganito yung nangyayari sakin? Pahingahin mo na naman ako oh! Wag mo naman akong bagsakan ng sakit. Kakampi kita diba?
Pagdating sa hospital, sinalubong kaagad kami ng Doctor at chineck si Dad.
Anong nangyari? Tanong ng Doctor.
Natutulog lang po sya tapos nung gigisingin ko na, hindi na sya nag-rerespond
Patuloy na chineck si Dad ng Doctor naglagay narin ng ventilator to help him breathe
Mabuti naagapan pa, He needs an operation
Ano po bang nangyari Doc?
Inatake sya sa puso habang natutulog. I think 3hours ago, buti naagapan. Need nya ng operahan ngayon, will transfer him sa operating room
Ginalaw na nila ang stretcher ni Dad, bago sila umalis hinawakan ko ang kamay ni Doc
Doc! Please save my Dad! I just lost my Mom a few months ago, hindi ko kakayanin kapag pati yung Daddy ko mawala. Kakaayos lang namin kagabi, marami pa kaming planong gawin. Marami kaming nasayang na oras dati, ngayon palang kami bumabawi sa isa't-isa. Kaya please, save him!
Yes, Sir! Gagawin namin ang best namin para maligtas sya.
Umalis na sila at dinala si Dad sa operating room.
Naba-blangko na ang isip ko.
Lord! Please save my Dad! Wag mo naman akong gawing ulila oh! Magtira ka naman sakin kahit isa lang. Na sayo na nga si Mom eh, iwan mo na si Dad sakin, please!
Mom! I know you want to be with Dad, pero please not now! I need him. Wag muna please! Oh kaya sabay mo na lang kaming kunin para mabuo na tayo!
I called my Tito and Tita sa side ni Dad para ipaalam ang nangyari. Agad naman silang nag respond at nagsabi na susunod agad sa hospital.
Yung magandang umaga ko kanina nagdilim bigla.
Napakadilim ng landas na tinatahak ko ngayon, and worst wala yung liwanag sa dilim ko.
PARIS! I WISH YOU'RE HERE! I NEED YOU!
I dialed her number pero I canceled it agad. Hindi na dapat and besides nagpapagaling pa sya. Hindi sya pwedeng mabigla baka makasama sa kanya.
Kaya mo 'to Paul! Tang ina, ikaw pa ba?