Ford's POV
"What are we doing here?" tanong ko sa kanya nang magpunta kami sa isang fashion boutique. It's clothes were like... 60's. What are we really doing in this place?
Hindi ko alam kung bakit kami nandito. Kinakabahan din ako. Grandma and I were so close but I don't know her favorites and standards, especially when it comes to girls.
Kaya, I'm nervous for Lorice.
Tiningnan ko lang siya. Ewan ko. Sa tingin ko, mas kinakabahan pa ako kaysa sa kanya. Pero, hinayaan ko lang siya. Ngayon, namimili siya ng susuutin. Not for her, but for me.
"Eto." she gave me a dirty white colored long sleeve polo, and a brown colored slacks. "Pag isinuot mo yan, ikaw naman ang pipili ng isusuot ko."
Kaya hindi na ako tumanggi. I agreed. "Deal."
Pumunta ako ng fitting room. I wear what clothes she choose and it fits on me well. Nang matapos akong magbihis ay humarap ako sa salaming nasa fitting room na to, and I unbottoned two buttons on the upper part of my polo, then go out.
"What do you think?" tanong ko sa kanya nang ipakita ko na ang isinuot ko.
"Bagay sayo." napangiti lang ako dahil doon.
"Now, my turn." tsaka naman ako namili ng isusuot niya.
Humanap ako ng pwede niyang maisuot. Hanggang sa nakita ko itong kakulay ng suot kong damit. Kaya naman, eto ang pinili ko.
A dirty white colored off-shoulder dress caught my eyes. I'm sure na babagay to sa kanya. Bagay naman talaga lahat sa kanya.
"Magaling ka palang pumili ng damit no." sabay kuha niya sa damit na hawak ko at pumunta ng fitting room.
She made me smile again.
"Ford!" Napalingon ako nang marinig ko iyon. "Maganda ba?"
She's wearing the dress I picked for her, and she's... So beautiful. With this, hindi ko na naman maalis ang tingin ko sa kanya.
"Uy... Oy! Okay ka lang?" napatingin lang ako sa kanya.
"Okay ka lang?"
"Ang ganda mo."
Napayuko siya. And what I did is... I hold her face. I look at her eyes. "It's true, you're beautiful."
"Thank you."
NANG MAKARATING KAMI sa bahay ni grandma, agad na kaming dumiretso sa dining area. And I saw my 'family' there. Mom, dad, and my step brother Freed.
Narito rin si Tracy, and this... Gail.
We both sitted. Nakatingin ang lahat sa amin. But I didn't care. Mas hinigpitan ko pa ang paghawak sa kamay ni Lorice. I know na kinakabahan siya.
Iang minuto pa ang lumipas, wala pa ring ingay na umalingawngaw sa pagitan naming lahat na nakaupo rito ngayon.
I looked at Lorice. Nakayuko siya. I just noticed na kanina pa siya tinitingnan ng matalim ni Tracy, even that Gail look at her too.
"Not class." Lorice remain silent even if she heard it. With that, binigyan ko ng masamang tingin si Tracy.
Nang tingnan ko sina mama at papa, they're both giving us angry look. Si Freed, napansin kong tinititigan si Lorice. He gives that stares to the girl I like. Mga malalagkit na tinging nagtutulak sa akin para gustuhing bugbugin siya.
What a son of a damn. Mamaya ka lang sa akin.
"Glad you're all here." Napalingon kaming lahat. And it's just... grandma, walking towards us.
Napansin kong nadako ang tingin niya kay Lorice. And she looked at her, from head to toe.
"Pretty. What's your name hija?" tanong niya. I was shocked. And I know, all of us here also feel the same.
She... never said that to any girl I bring to her. Only to Lorice.
"She is Maria Asuncion Pengco-Lim. My beautiful grandma."
"Sus, Fordan, Napaka mabolang tao." napangiti lang si Ford. Kinabahan naman ako nang madako ang mga mata niya sa akin.
"You're really pretty, hija." napangiti ako nang sinabi niya iyon.
"I like your smile hija, its sweet." masayang sabi ng lola sa akin.
"Si grandma. I think she likes you." rinig kong bulong ni Ford. Siya pala ang grandma niya. Halata sa mukha niya ang edad pero parang teen pa rin siya dahil sa kanyang pananamit.
Dahil sa sinabi ng grandma ni Ford sa akin, mas napangiti ako.
Nakaupo na kaming lahat. Naghihintay kami sa pagkaing ise-serve. Tahimik ang mga tao rito, maliban kay lola.
"I dress like that during my teenage years." dagdag niya. Nadako ang mga mata ko sa damit na suot ko. Ford choose this one.
Maya maya pa ay inihain ang mga pagkaing parang ngayon lang bumangga sa mga mata ko. Inilibot kong muli ang aking mga mata rito. Napakayaman nga nila.
Kanina nga, papasok oa lang sa gate ay hindi na maalis ang mga mata ko sa napakaganda at nakakamanghang disenyo ng bahay. Ang bawat detalye nito ay oang mayaman talaga.
Ikalawang pagkakataon ko na yata tong maiisip, kung gaano talaga kayaman tong si Ford.
Ngayon ay nakaupo kamibg lahat. Katabi ko si lola sa kanan, si Ford sa kaliwa.
"What food do you like to eat?" tanong ni Ford sa akin.
"Kahit ano."
Ang totoo, wala naman akong mapili. Parang masarap lahat. At isa pa, alam din naman nitong si Ford ang pagtingin ko sa pagkain. Wala akong pinipiling pagkain. Paborito ko lahat. Food is life.
Lalagyan na sana niya ako ng pagkain nang pigilan siya ni lola.
"Ako na rito Fordan. I'll serve this beautiful young lady. Kumain ka na dyan." sabi niya. Tatawa na sana ako pero ramdam ko pa rin ang matatalim na tingin ng iba pa naming kasama rito sa hapag. Kaya nanahimik na lang ako.
"Grandma? You sure you're not gonna take care of me?--"
"Malaki ka na. You have big hands to serve for your own. Itong si magandang hija ang aalagaan ko ngayon. Bahala ka dyan."
Tiningnan ko si Ford. Nakasimangot siya, pero sa tingin ko, kunwari lang.
May isang putahe siyang kinuha at inilagay ito sa plato ko. Napangiti ako. Ewan ko pero... parang maluluha ako. Na-touch ako sa sinabi ni lola. Wala akong masabi kaya dinaan ko na lang sa ngiti, na parang gustong gusto niya.
"Isaac, how's the company? I heard Mr. Ramirez accepted our partnership with them."
Napatingin ako sa lalaki. Siya ang... papa ni Ford. Kumakain na kami at iyon ang naging unang topic nila. Syempre hindi na ako nakisawsaw do'n. Wala naman akong dapat pang malaman tungkol doon.
"It's doing great mama. Don't worry."
"Good. Now," natungo ang tingin niya sa babaeng kahawig ni Ford. Siya siguro ang mama niya. "Carmina, is that Mr. Torres' daughter?" tanong niya.
"My name is Gail." parang nakita ko na siya.
Tiningnan ko lang yung Gail. Maganda siya, mayaman, syempre mayaman si Mr. Antonio. Sa tono pa lang ng pananalita ay mahahalata nang may mataas na pinag aralan siya.
"Hmm." tiningnan niya naman niya yung lalaking katabi ng papa ni Ford.
Teka, kung hindi ako nagkakamali, siya yung lalaking nakabangga sa akin sa office, at yung nag aya sa aking sumayaw sa isang party na pinuntahan namin.
Siya yon.
"Freed, ano ba kasi yung project na sinabi mo sa akin noong nakaraan?" tanong ni lola.
"About that, inaasikaso ko pa rin yon mamita. And, its a surprise for you." at ngumiti siya.
"Mahilig ka talaga sa sorpresa. Next time, you should bring me a girl."
"I will, mamita." tumingin siya sa akin, dahilan naman ng pag iwas ko ng tingin.
"Tracy?"
"Yes, mamita?"
"I'm glad that you're father still accepted my request to be with your company's partner."
Napansin kong tinititigan ng babaeng may pangalan na Tracy si Ford. "Always for you mamita."
Ganito pala ang usapan ng pamilyang napakayayaman. Hays.