Lorice's PoV
Sino kaya yung buyer na sinasabi ni sister? Bakit sa akin nasabi ni sister iyon? E kung sabihin ko kaya yung nalaman ko kanina. Baka sakaling maprotektahan pa yung mga bata.
Pero, pag nagsumbong ako, manganganib ang buhay nila. Hay ewan ko ba.
Nakikita ko lang sa palabas ang ganitong mga eksena pero ngayon, ako na yung namomroblema. Hays.
"Hey."
Patuloy pa rin ako sa pag iisip. Kung ano ang pwede kong maitulong para sa kanila.
"Lorice."
Paano ko ba sila matutulungan?
"Lorice!"
"B-bakit po sir?" bigla na lang akong nanginig.
"So serious. Anong meron?" tanong niya. Kakatapos lang naming kumain. Nandito kami sa loob at nakaupong pareho, pinagmamasdan ang mga batang masayang naglalaro.
"W-wala po."
Maya maya pa ay inilahad niya ang kamay niya sa harapan ko. Why is he doing that? Nag apir lang ako sa kamay niya, dahilan para taasan niya ako ng kilay nang tiningnan ko siya sa mukha.
"My credit card."
Ayy, joke. Kaagad kong kinuha ang credit card sa bag na dala ko at ibinigay iyon sa kanya. Isinama ko na yung pera pero yung card lang ang kinuha niya.
"Sayo na yan."
Ano? Sa akin na to?
May natirang 20k na nasa akin ngayon. Sure siya na akin na talaga to?
"Sure kayo sir?" Ilang araw pa lang akong nagtatrabaho sa kanya pero may ibinigay na siyang pera sa akin.
"Ayaw mo?" tanong niya na agad kong sinagot ng iling. Siyempre gusto ko sir! Pambayad na rin kasi ito ng utang.
Ibinalik ko ito sa bag. "Salamat po."
Napailing siya. Itinuon niya ang atensyon sa mga batang napakasaya habang binubuksan naman ang regalong ibinigay niya kanina matapos maglaro.
"I wish... I had that smile during my childhood days." napalingon ako nang sinabi niya ito.
Magtatanong sana ako pero wag na lang. I just... pretend that I hear nothing. Pero...
"Ikaw ba, naging masaya ka ba nung bata ka pa? " rinig kong tanong niya.
"Oo?" ewan ko. "Hindi ko alam sir, kung naging masaya ba ako nung bata pa ako."
"Why?"
"Bata pa lang ako, problema na ang kaharap ko imbis na laruan."natawa na lang ako habang inaalala ang nakaraan ko. "Hanggang ngayon nga na wala na si mama, problema pa rin ang kaharap ko."
"Oh, sorry."
"Okay lang yon. At least diba, nagkaroon ako ng lakas na sabihin sayo, kahit na ganoon ang naranasan ko. Ano ba yan, nalaman mo ang bagay na yon tungkol sa akin. Pero okay lang."
Nalaman niya ang bagay na iyon. Magtatanong naman sana ako tungkol sa kanya naman pero... wag na lang. Naalala ko yung rules niya.
Ford's PoV
ANO bang meron sa P. A. nato at parang nawawala yung iritasyon ko sa kanya ngayon?
Siguro, dahil sa nalaman ko kanina? I don't know.
Maya maya pa ay tumunog ang phone ko. A message. Kaagad ko naman itong
binasa.
It's... from my mom.
Binasa ko naman iyon.
"Where are you living now, hijo? I just came back here in Philippines and I want to be with you." -mom
What a big... lie.
And the hell where did she get my number?
Kailan pa niya ako na-miss. For sure, may babae na naman siyang gusto para sa akin that's why she's texting me that fucking words.
Naalala ko yung nangyari last night. This P. A. of mine said na makakabayad rin siya ng utang. Kaya naman, binigyan ko siya ng pera.
I don't know if gaano kalaki yung utang niya but... I hope that money would be a little help.
Now, I looked at her. And she's looking on the kids. And then her face, it's very very familiar pero hindi ko talaga alam kung saan siya nakita dati.
Tumayo ako. Hindi ko na napigilan ang sarili kaya tinawagan ko ang private investigator ko. Ipapa-back ground check ko itong si Lorice.
I was just curious, doon sa utang niya.
And... I want to know more about her.
"Give me half an hour, sir." sabi niya mula sa kabilang linya.
"Sige."
Nang matapos ang tawag ay pinuntahan ko sina sister.
"Sister, hihiramin ko muna si Fudge."
"Oo naman, sige." sabi ni sister Mercy na siyang kausap ko.
Tinawag ko si Fudge at kaagad naman itong lumapit sa akin. Mas lumaki na nga siya ngayon. I love his fur and it's like he's smiling while he's in my arms.
"F-ford,"
Napalingon ako kay sister. And... feels like there's a problem. "May problema po ba sister?"
"W-wala naman. B-basta, wag mo kaming kalilimutan ha."
Biglang siyang nalungkot. I don't know if why. "Oo naman ho. Siguro kapag free na sina Drag sa schedule nila, kaming apat ang pupunta rito."
"Sige."
Napatingin ako sa relo ko. It's already 3 pm. "Let's go, Fudge?" Natuwa ako nang tumahol siya. Parang naiintindihan niya ako.
"Mauna na kami, sister."
Napangiti siya. Pero parang may mali. Ewan ko kung ano pero parang may problema si sister. But these sisters were not same as other person. They don't like to share problems, kahit na napakabigat na problema pa.
"Bye Kuya!!!" I waved my hands to them. Nasa kotse na kami at pinaandar ko na ito.
Napalingon ako kay Lorice. And she's now sleeping. Napagod siguro siya sa pinagawa ko sa kanya. Napailing na lamang ako.
"Let's go home Fudge."
"Awrrf awrrf!"
"Good boy."