Browse

လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (...

By kilulayuu121

182K 25.6K 110

This is translation of Immortal mortal .... All credit given to original author and translator Otiginal Auth... More

chapter (1)
chapter 2
chapter 3
chapter 4
chapter 5
chapter 6
chapter 7
chapter 8
chapter 9
chapter 10
chapter 11
chapter 12
chapter 13
chapter 14
chapter 15
chapter 16
chapter 17
chapter 18
chapter 19
chapter 20
chapter 21
chapter 22
chapter 23
chapter 24
chapter 25
chapter 26
chapter 27
chapter 28
chapter 29
chapter 30
chapter 31
chapter 32
chapter 33
chapter 34
chapter 35
chapter 36
chapter 37
chapter 38
chapter 39
chapter 40
chapter 41
chapter 42
chapter 43 >> Book (4)
chapter 44
chapter 45
chapter 46
chapter 47
chapter 48
chapter 49
chapter 50
chapter 51
chapter 52
chapter 53
chapter 54
chapter 55
chapter 56 (End of Book 4)
chapter 57
chapter 58
chapter 59
chapter 60
chapter 61
chapter 62
chapter 63
chapter 64
chapter 65
chapter 66
chapter 67
chapter 68
chapter 69
chapter 70
chapter 71
chapter 72
chapter 73
chapter 74
chapter 75
chapter 76
chapter 77
chapter 78
chapter 79
chapter 80
chapter 81
chapter 82
chapter 83
chapter 84 (End of Book 6)
chapter 85
chapter 86
chapter 87
chapter 88
chapter 89
chapter 90
chapter 91
chapter 92
chapter 93
chapter 94
chapter 95
chapter 96
chapter 97
chapter 98
chapter 99
chapter 100
chapter 101
chapter 102
chapter 103
chapter 104
chapter 105
chapter 106
chapter 107
chapter 108
chapter 109
chapter 110
chapter 111
chapter 112
chapter 113
chapter 114
chapter 115
chapter 116
chapter 117
chapter 118
chapter 119
chapter 120
chapter 121
chapter 122
chapter 123
chapter 124
chapter 125
chapter 126
chapter 127
chapter 128
chapter 129
chapter 130
chapter 131
chapter 132
chapter 133
chapter 134
chapter 135
chapter 136
chapter 137
chapter 138
chapter 139
chapter 140 (end of Book 10)
chapter 141
chapter 142
chapter 143
chapter 144
chapter 145
chapter 146
chapter 147
chapter 148
chapter 149
chapter 150
chapter 151
chapter 152
chapter 153
chapter 154
chapter 155
chapter 156
chapter 157
chapter 158
chapter 159
chapter 160
chapter 161
chapter 162
chapter 163
chapter 164
chapter 165
chapter 166
chapter 167
chapter 168 (End of Book 12)
chapter 169
chapter 170
chapter 171
chapter 172
chapter 173
chapter 174
chapter 175
chapter 176
chapter 177
chapter 178
chapter 179
chapter 180
chapter 181
chapter 182 [End of Book 13]
chapter 183
chapter 184
chapter 185
chapter 186
chapter 187
chapter 188
chapter 189
chapter 190
chapter 191
chapter 192
chapter 193
chapter 194
chapter 195
chapter 196 (End of Book 14)
chapter 197
chapter 198
chapter 199
chapter 200

You are reading

လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

Fantasy

This is translation of Immortal mortal .... All credit given to original author and translator Otiginal Author : Goose Five Translator : Kyiphyu ဝိည...

cultivation kilula mmtranslation mowuji normal normallookmc tragedy xianxia zerotohero

chapter 42

935 130 0
By kilulayuu121


အခန္း (၄၂) : အသက္ေႂကြးအား ျပန္ေပးဆပ္ျခင္း


ထိုသည္က သူမအျပစ္ရွိစိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္နိင္ေပမဲ့ ဟန္နင္သည္ မိုဝူက်ီအား မရွာခဲ့ေခ်,၏။ သူမဘာသာလဲ ရွင္းမျပခဲ့ေပ။ ေထာင္ပခ်ီသည္လည္း ၿငိမ္ေအးသြားေလသည္။ မိုဝူက်ီကို သူ႔အား ေမ့လဲေအာင္လုပ္သည့္သူဟု သံသယရွိေသာ္လည္း သူသည္ ခ်န္ေလာင္သို႔ သြားမည့္လမ္းတြင္ ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ခ်င္ေပ။

တစ္ဖက္တြင္ မိုဝူက်ီ၊ ယြန္က်န္းရီႏွင့္ တင္းဘူအာတို႔သည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေသာက္လိုက္ ေရြ႕ေျပာင္းေဈးကို သြားစပ္စုလိုက္ျဖင့္ သာယာေနေလသည္။ ယြန္က်င္းရီ ေျပာျပသည့္ က်င့္ႀကံသူမ်ားႏွင့္ တမူထူးေသာ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကို နားေထာင္ၿပီး မိုဝူက်ီသည္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားေလသည္။

တစ္ခုေသာ မနက္ခင္းတြင္ မိုဝူက်ီသည္ ေဆးေၾကာရန္ တဲကို လွပ္လိုက္သည့္အခါ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ပင္လယ္ကမ္းတြင္ ေက်ာက္ခ်ထားသည့္ ဧရာမသေဘၤာႀကီး တစ္စင္း ျမင္လိုက္ရ၍ အလြန္တရာ အံ့ဩသြားေလသည္။

သေဘၤာကုန္းပတ္ကပင္ ေဘာလုံးကြင္း အမ်ားအျပား ဆန႔္နိုင္ေလာက္သည္။ အလယ္တြင္ အခန႔္မ်ား ကန႔္ထားကာ သေဘၤာတစ္ခုလုံး ခန႔္မွန္းေၿခ ဧရိယာ ၁၀၀၀၀၀ စတုရန္း မီတာေလာက္ က်ယ္ဝန္းေပးလိမ့္မည္။

မိုဝူက်ီသည္ ေလေျပေအးကို အားရပါးရ ရႈရွိုက္လိုက္သည္။ ထိုသည္က ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာထက္ပင္ ႀကီးမားေလသည္။ ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာသည္လည္း ႀကီးမားလွသည့္ သေဘၤာကုန္းပတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထား၏။ တစ္ဖက္တြင္ ဤသေဘၤာတြင္လဲ အလယ္ရွိ ေနစရာ အခန္းေနရာမ်ားထက္ က်ယ္ဝန္းသည့္ သေဘၤာကုန္းပတ္ျဖင့္ ဒီဇိုင္းျပဳလုပ္ထားသည္။ ထိုအခန္းမ်ားသည္ အထပ္လိုက္ျဖစ္ေနကာ ေခတ္မွီအေဆာက္အဦးႏွင့္ တူညီေလသည္။

ဤႀကီးမားလွသည့္ အရာကို မည္သည့္ စြမ္းအားျဖင့္ ေမာင္းႏွင္မည္နည္း။ ကမၻာေျမမွ ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာမ်ားပင္ ထိုမၽွမႀကီးမားေပ။ သို႔ေသာ္ ေမာင္းႏွင္ရန္ န်ဳးကလီးယားစြမ္းအားကို လိုအပ္ေလ၏။ ဤေနရာတြင္လဲ န်ဳးကလီးယားစြမ္းအား ရွိသင့္သည္မလား.....

"ဝူက်ီ.... မင္းလန႔္ေနၿပီလား..... ငါလဲ ပထမ ျမင္ကာစက အရမ္းလန႔္သြားခဲ့တာ......" တင္းဘူအာ အသံသည္ ထြက္ေပၚလာေလသည္။

ထိုအခိုက္အတန႔္တြင္ ဝူက်ီသည္ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ အံ့ဩေနသည္ မဟုတ္တာကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ကမ္းစပ္တြင္ လူအမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနေလသည္။

"ဝူက်ီ.... ျမန္ျမန္ ပစၥည္းသိမ္းေတာ့.... သေဘၤာေပၚ ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့...... ဘူအာ မင္းလဲ မင္းမမေလးနဲ႔ အတူ လိုက္ခဲ့ေတာ့....." ယြန္က်န္းရီသည္ လူထုၾကားမွ ထြက္လာကာ ေျပာလိုက္သည္။

တင္းဘူအာသည္ သူသည္ ဟန္နင္ေနာက္လိုက္ကာ သေဘၤာေပၚ လိုက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သြား၏။ "ဝူက်ီ... အစ္ကို က်န္းရီ....ကၽြန္ေတာ္ အရင္သြားႏွင့္ၿပီ...ခ်န္ေလာင္က် ျပန္ေတြ႕ၾကမယ္....."

ယြန္က်န္းရီသည္ ရယ္လိုက္ကာ "ဘာ ခ်န္ေလာင္လဲ.... ငါတို႔ သေဘၤာေပၚက် ျပန္ေတြ႕မွာပဲကို..... သေဘၤာေပၚက တင္းက်ပ္ထားတဲ့ တခ်ိဳ႕ စည္းကမ္းေလးေတြ ရွိေပမဲ့လဲ ပိုက္ဆံရွိသေရြ႕ ေအးေဆးေနလို႔ ရပါတယ္ကြာ...."

ယြန္က်န္းရီသည္ ၾကင္နာဟန္ ရွိသည့္ နိုဘယ္အမ်ိးသား ဂ်ီရွင္းကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတာ ျဖစ္၏။ မိုဝူက်ီသည္ သေဘၤာေပၚ က်န္းရီေနာက္လိုက္သြားသည့္အခါ သူသည္ ဘာမွ မေျပာဘဲ ျပဳံးကာ ေခါင္းညိတ္ျပေလသည္။

တစ္နာရီၾကာၿပီးေနာက္ မိုဝူက်ီႏွင့္ ယြန္က်န္းရီတို႔သည္ လူငါးဆယ္ ေဝမၽွရေသာ အိမ္အတြင္းသို႔ ခ်မွတ္ခံလိုက္ရသည္။

"က်န္းရီ.... ငါတို႔ ဒီမွာ ေနေနရင္ ဂ်ီရွင္းမွာ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ငါတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ကာကြယ္နိုင္မွာလဲ....." မိုဝူက်ီသည္ လူသစ္ေလး မဟုတ္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ သေဘၤာသည္ မည္မၽွ အႏၲရာယ္မ်ားနိုင္ေၾကာင္း သိ၏။

"သူ႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ သက္ေတာ္ေစာင့္ရွိတယ္..... တခုခု ျဖစ္ရင္ ငါတို႔က အျမန္သြား႐ုံပဲ.... တကယ္တမ္း ငါတို႔လို အေစာင့္ေတြက သခင္ေလးကို ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးကေန ကာကြယ္ေပးရင္ ရၿပီ.... ခ်န္ေလာင္သြားတဲ့လမ္းမွာ ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ ခဏတိုင္း တိုက္ခိုက္ၾကတယ္လို႔ ၾကားထားတယ္.... အဲလိုျဖစ္ရင္ ငါတို႔ အေျပးအလႊား သြားၿပီး ကာကြယ္ေပး႐ုံပဲ..... ၿပီးေတာ့ သူကလဲ ငါတို႔နဲ႔ တစ္ထပ္တည္းမွာပဲ.... အေတာ္ဆုံး ပါရမီရွင္ေတြကသာ ျမင့္တဲ့ အထပ္ေတြမွာ ေနလို႔ရတာ.... ၿပီးေတာ့ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ေတာင္ မင္းသြားဖို႔ မလိုပါဘူး.... ဂ်ီရွင္းက မင္း ခ်န္ေလာင္ကို သြားဖို႔ ေဒၚေလးဆယ့္တစ္ေနရာ ဝင္ထားတယ္ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္.... မင္းက တကယ့္အေစာင့္မွ မဟုတ္တာ...." ယြန္က်န္းရီသည္ ရွင္းျပလိုက္သည္။

ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးအေၾကာင္း ၾကားၿပီး မိုဝူက်ီသည္ အမွန္တကယ္ သိခ်င္မိသြား၏။ ဤသေဘၤာသည္ အလြန္ႀကီးမား၍ မည္သို႔ေသာ ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ိးက သေဘၤာကို တိုက္ခိုက္ရဲမည္နည္း.....

မိုဝူက်ီႏွင့္ ယြန္က်န္းရီသည္ ေနာက္ဆုံးမွ ေရာက္ရွိလာေသာသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တံခါးေဘးတြင္ ေနရာရေလသည္။ လူအမ်ားအျပားသည္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ အနားယူဖို႔ရန္ ခက္ခဲလွ၏။

"ဝူက်ီ.....ဒီသေဘၤာက ကမ္းေျခမွာနဲ႔ မတူဘူးကြ...... ဒီမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ အသတ္ခံရင္ေတာင္ လူသတ္သမားဆီ ဘာမွ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး..... အရင္ ႀကိဳတင္ေရွာင္ထားလို႔ရေအာင္ တျခားသူေတြနဲ႔ ရန္ၿငိဳးရန္စ မထားတာ‌ ေကာင္းတယ္......." ယြန္က်န္းရီသည္ မိုဝူက်ီေဘးမွ အိပ္ယာကို ဆြဲကာ တီးတိုးေျပာလိုက္သည္။

ယြန္က်န္းရီ စကားမ်ားကို ၾကားၿပီး ေဘးနားမွ လူအမ်ားကလဲ ေခါင္းမ်ားညိတ္လိုက္ၾကသည္။

မိုဝူက်ီသည္ ယြန္က်န္းရီမွ သတိေပးရန္ မလိုေပ။ သူသည္ ခ်န္ေလာင္သို႔ မေရာက္မခ်င္း ဤေနရာတြင္ ျပႆနာမ်ားကို ေရွာင္ရွားလိမ့္မည္။ သူ ခ်န္ေလာင္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ သူလုပ္ရန္ လိုအပ္သည္က အေရးႀကီးကိစၥႏွစ္ခုသာ ရွိေလ၏။ ဦးစြာ ပထမဆုံး သူသည္ က်င့္စဥ္လိုအပ္သည္။ ဒုတိယတစ္ခုက သူသည္ မေသေစနိုင္ေလာက္သည့္ လၽွပ္စီးအရင္းျမစ္ကို ရွာဖို႔ရန္ ျဖစ္၏။ ထိုမွသာ သူ႔ခႏၵာမွ ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားကို ဖြင့္နိုင္မည္ ျဖစ္ေလသည္။

တစ္နာရီေလာက္ ၾကာၿပီးေနာက္ မိုဝူက်ီသည္ အနည္းငယ္ တုန္ခါမႈကို ခံစားမိ၍ သေဘၤာအင္ဂ်င္သည္ စတင္ အလုပ္လုပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္။

"က်န္းရီ ဒီသေဘၤာအတြက္ စြမ္းအားက ဘယ္ကေနရတာလဲ...." မိုဝူက်ီသည္ သိခ်င္စိတ္ကို ဆက္၍ မခ်ိဳးႏွိမ္ေတာ့ဘဲ ေမးလိုက္သည္။

ယြန္က်န္းရီသည္ ေခါင္းကို ခါလိုက္ၿပီး "ငါလဲ ေသခ်ာမသိဘူးကြ...... ဒီသေဘၤာစီးဖူးတာ ပထမဆုံးပဲ...."

"ကၽြန္မၾကားတာကေတာ့ ဒီသေဘၤာကို ေမာင္းႏွင္ဖို႔ အားေကာင္းတဲ့ အစီအရင္တစ္ခု အသုံးျပဳတဲ့ အင္ေမာ္တယ္သခင္ တစ္ေယာက္ ရွိတယ္တဲ့.....အဲဒါက ဒီသေဘၤာကို ေမာင္းႏွင္လို႔ ရတဲ့ စြမ္းအားမ်ိဳး ထုတ္ေပးတယ္တဲ့..... အဲဒီစြမ္းအားက က်င့္ႀကံဖို႔အတြက္ အရမ္းအသုံးဝင္ၿပီး လဲလွယ္လို႔လဲ ရတယ္....." ဆြဲေဆာင္မႈရွိရွိ အသံခ်ိဳခ်ိဳ မိန္းကေလး အသံထြက္ေပၚလာေလသည္။

မိုဝူက်ီသည္ ထိုမိန္းကေလးအား ျမင္ရန္ လွည့္လိုက္သည့္အခါ သူ႔ေဘးရွိ ကုတင္တြင္ အိပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေန၏။ သူမသည္ သုံးဆယ္ဝန္းက်င္ေလာက္ ရွိ၏။ သူမဆံပင္မ်ားကို တင္းက်ပ္စြာသ စီးထားၿပီး သူမအသားရည္သည္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနကာ မ်က္ႏွာအဂၤါရပ္မ်ားသည္ အလြန္ မထူးျခားေသာ္ျငား လွပေသာ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္၏။ သူမအသံႏွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္လၽွင္ သူမအား ရႈေမာဖြယ္အမ်ိဳးသမီး အျဖစ္ ယူဆနိင္ေလသည္။

မိုဝူက်ီသည္ ထထိုင္ကာ နားမလည္စြာ ေမးလိုက္သည္ "ဒီမွာ အတူတူေနရတာလား...."

ယြန္က်န္းရီသည္ ရယ္ေမာကာ "ဘာလို႔ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိးသမီး ခြဲျခားထားမွာလဲ..... ဒီလို အိမ္မ်ိဳးထဲေနရတာကိုက ငါတို႔ ကံေကာင္းေနၿပီကြ......"

အမ်ိဳးသမီးသည္လည္း ျပဳံးလိုက္ကာ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မိုဝူက်ီႏွင့္ ယြန္က်န္းရီအား ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္ "မဂၤလာပါ...... ကၽြန္မက ပစီရင္စုမွ ခ်င္ရႈန္းယုပါ...."

ခ်င္ရႈန္းယု ထိုင္လိုက္သည့္အခါ မိုဝူက်ီက သူမခႏၶာကိုယ္သည္ သူမမ်က္ႏွာထက္ ပိုျပည့္စုံေၾကာင္း သိလိုက္ရ၏။

မိုဝူက်ီသည္ ရယ္ျပဳံးလိုက္ၿပီး "ကၽြန္ေတာ္က ခ်င္ယြီက မိုဝူက်ီ.....ဒါက ခ်န္ယန္က ယြန္က်န္းရီ...."

"ခ်င္ယြီနဲ႔ ခ်န္ယန္က စစ္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား..... မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္....." ေနာက္တစ္ေယာက္က ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ဤတစ္ႀကိမ္ကား ေရႊေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ လူငယ္ ျဖစ္၏။

ယြန္က်န္းရီသည္ အနည္းငယ္ မာနႀကီးစြာ ေျပာလိုက္သည္ "ခ်င္ယြီနဲ႔ ခ်န္ယန္ စစ္ပြဲက ငါတို႔ၾကားမွာ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး...."

"ဝူက်ီ...." အေလာတႀကီး ေျပးလာသည့္ ေျခသံကို ၾကားလိုက္ရ၏။ မိုဝူက်ီသည္ ထိုသည္က တင္းဘူအာ အသံမွန္း အလြယ္တကူ ခြဲနိုင္သည္။

မိုဝူက်ီသည္ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ ေမးလိုက္သည္ "ဘူအာ ဘာျဖစ္လာ.... ဘာလို႔ မင္းေပၚမွာ ေသြးေတြ ေပေနတာလဲ......"

အားရပါးရ အသက္ဝေအာင္ ရႈထုတ္ၿပီး တင္းဘူအာသည္ အေလာတႀကီး ေျပာလိုက္သည္ "လူတခ်ိဳ႕က မမေလးကို ရန္လာရွာတယ္.... ဖန္မုန္ဟြာနဲ႔ငါက သူတို႔ကို ရင္ဆိုင္နိင္ေလာက္တဲ့အထိ မသန္မာဘူး...... အခု အဲလူေတြက မမေလးကို သတ္ဖို႔ လိုက္ရွာေနၾကတယ္......"

မိုဝူက်ီသည္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္ၿပီး သေဘၤာထြက္ခြာ႐ုံမၽွ ရွိေသးကာ ထိုသ္ို႔ ျဖစ္ပ်က္ရသည္လား..... သူသည္ ထပ္ မေမးေတာ့ဘဲ ေျပာလိုက္သည္ "လာ .....ငါ့ကို ေခၚသြားေပး....."

"ခဏ...." ယြန္က်န္းရီသည္ မိုဝူက်ီအား တားလိုက္သည္

"ဝူက်ီ.....ဟန္နင္က မင္းကို ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၿပီး ခ်န္ေလာင္ကို လိုက္ခြင့္မေပးခဲ့တာေနာ္.....သူမ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းနဲ႔ မပတ္သတ္ေတာ့ဘူးေလ..... ဘာေၾကာင့္ ရြံေရထဲ ေျချပန္ခ်မွာလဲ.... ၿပီးေတာ့ မင္းက သူမကို ကူညီသင့္သေလာက္ လုပ္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ....."

မိုဝူက်ီသည္ တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္ "သူမ အေဖက ရည္ရြယ္ၿပီး မဟုတ္ေပမဲ့ ငါ့အသက္ကို ကယ္ေပးခဲ့တယ္..... ငါ သူမကို ဆပ္သင့္သေလာက္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ..... ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာ အသက္ေႂကြးက အရာပစၥည္းေတြ ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ ဆပ္နိုင္တဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး...... အခု သူမမွာ တစ္ခုခု ဆိုးရြားတာ ျဖစ္ေနတာကို သိရက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ပစ္မထားနိုင္ဘူး..... ၿမိဳ႕စားႀကီးက ငါ့ကို ကယ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူမကို ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ကူညီလိုက္မယ္...... ငါတို႔ ခ်န္ေလာင္ကို ေရာက္တာနဲ႔ ငါတို႔က လမ္းကိုယ္စီ ေလၽွာက္ၾကမွာေလ.....က်န္းရီ... ငါ့ကို ဒီမွာ ေစာင့္ေနေနာ္.... ဘူအာ သြားၾကစို႔.... "

သူ႔စကားဆုံးသည္ႏွင့္ မိုဝူက်ီသည္ အိမ္မွ ထြက္သြားရန္ အေလာတႀကီး ေျပးထြက္လိုက္သည္။ သူသည္ ထိုသို႔ေသာ ကိုယ္ပိုင္နိယာမတရားႏွင့္ ေနထိုင္၏ 'ေက်းဇူးႏွင့္ အာဃာဓကို ေသခ်ာေပါက္ ျပန္ဆပ္ရမည္'။ ၿမိဳ႕စားႀကီးသည္ သူ႔အသက္အား ကယ္တင္ခဲ့သည့္ ေက်းဇူးေႂကြးကို ကယ္တင္ျခင္းျဖင့္ ျပန္ေပးဆပ္မည္။ ႏွစ္လႊာမီးျမက္ကို ဟန္နင္အား လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးကမ္းနိုင္၏။

ဟန္နင္အား ကယ္တင္မည့္ အေၾကာင္းရင္း ေနာက္တစ္ခ်က္ရွိေသး၏။ သူအား ဟန္နင္က ေမာင္းထုတ္လိုက္ေသာ္လည္း တင္းဘူအာသည္ သူမလက္ေအာက္တြင္ ရွိဆဲျဖစ္သည္။ သူမကို ကယ္တင္ရန္ မလိုေသာ္လည္း တင္းဘူအာအား ကယ္တင္ရန္ လိုအပ္ေလသည္။ ဟန္နင္အား ကူညီသည္က တင္းဘူအာကို ကူညီျခင္းသည္ႏွင့္ တူညီေလသည္။

ယြန္က်န္းရီသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း "ငါတို႔က ညီအစ္ကိုေတြ မဟုတ္ဘူးလား.... မင္းသြားရင္ ငါပါ လိုက္မွာေပါ့ကြာ.... သြားၾကစို႔......"

စာစဥ္ (၃) ၿပီးသြားပါၿပီဗ်....... စာစဥ္ (၄) ကို ဝန္ဇင္းမွာ အားေပးလို႔ရပါတယ္ဗ်.....

Continue Reading

You'll Also Like

COMPLETE မင်းပဲကိုယ့်ကို နားလည်တယ် ဇနီးလေး By Your_baobae💟

Historical Fiction

8.3K 674 5
ဒါက ခရစ်စမတ် လက်ဆောင်အဖြစ်ပေးမယ့် အတိုလေး တစ်ပုဒ် ပါ ဒီနေ့ ၂၃ရက်ကနေ စရေးပြီးတော့ ၂၄ ရက်နေ့ အပြီးသတ်ပေးမယ့် ဝတ္ထုတိုလေးပါနော်။ တတိယမြောက် ကိုယ်ပိုင်ဖ...
မုဆိုးရဲ့ ဇနီးသည် [BL](complete) By Your_baobae💟

Fantasy

650K 71.7K 90
ကူးပြောင်းပြီးတော့ ရှေးခေတ် ကိုယ်ထဲ ရောက်သွားတဲ့ ဟာလေးပါ။ သူ့ဘဲကြီး က လွတ်ချစ်တာပါ။ သဝန်လည်းတိုပါတယ်။ ကဲ အပိုင်း ၆၀ ကျော်ပေမယ့် စာလုံးရေ က တစ်ပိုင်း...
Learning English Through Songs and My translated music videos By tartarmoonstar

Random

3.9K 219 28
ဒီစာအုပ္ထဲမွာ tar ႀကိိုက္တဲ့ music video mtv ေလးေတြကို translated လုပ္ျပီး သိ မ္းထားမွာပါ :-) သူမ်ားေတြ tran တာ အားက်လို ့ ကိုယ္လဲ ကို ၾကိဳက္တဲ႕musi...
"Love Servant"(On Going) By phoophoo123456789098

Fantasy

134K 5.6K 64
အချစ်က အဆိပ်တစ်ခွက်ဖြစ်နေခဲ့ရင်တောင် ပျားရည်အမှတ်နဲ့ကျွန်တော်ကတော့ သောက်သုံးနေမိအုံးမှာဘဲ။