Elle's POV
Ngumisi sa akin si Clovee at ngumiti lang si Clover. Tiningnan ko naman siya ng masama. Tumawa lang ito at itinaas ang kamay.
"Ma'am." tawag ni Clovee sa prof naming
"Yes Ms. Fukuhara?" tanong ng prof
"I suggest na si Elle na lang." sambit nito at tumingin sakin. Nakita ko naman ang paglingon sa'kin ng mga kaklase ko at ang pagtingin ng prof sakin.
"No ma'am. Hindi po ako marunong kumanta." sambit ko
"Ma'am sinisigurado ko sa inyo na magaling kumanta si Elle." sambit ni Clovee. Alam ni Clovee at Clover ang lahat tungkol sakin except yung tungkol kay Trexx.
Flashback
Noong bata pa kasi ako ay kumanta ako sa isang talent show noong nasa orphanage ako. Kinabahan ako nun dahil malapit na yung time na kakanta ako. Noong nagsimulang kumanta ay 'di ko parin maalis yung kaba ko at nanginginig na ako. Wala si Trexx noon dahil may sakit siya. Dahil sa sobrang kabang nararamdaman ay hindi ko naabot ang high notes.
Rinig ko ang mga bulungan.
"God kakahiya siya"
"Bakit pa siya sumali?"
"Buti na lang maraming nagperform na magaling"
"Taas ng kinanta 'di naman pala kaya"
Para akong pinagbagsakan ng langit. Ito ang unang beses na nagperform ako sa maraming tao. Ang sakit sakit na iyon yung narinig ko. Tumakbo ako palabas ng orphanage habang umiiyak. Sobrang napahiya ako at puro yun pa ang narinig ko.
Nakarating ako sa park malapit sa orphanage. Umupo ako sa swing at doon umiyak. Tuloy-tuloy ang pagtulo ng luha sa mga mata ko.
"Oh panyo." sambit ng isang boses
Itinaas ko ang ulo ko at nakita ko ang kaibigang si Trexx. Inabot ko ang panyo at niyakap siya. Niyakap niya ako pabalik. Umalis siya sa pagkakayakap at tiningnan ako sa mga mata.
"Narinig ko yung nangyari kay sister. Ok lang yan. 'Wag mong isipin lahat ng yun. Magaling ka alam ko yun at yun lang ang paniwalaan mo. Walang perpekto lahat nagkakamali." Mahabang litanya ni Trexx habang seryoso ang mukha. Ito ang unang beses na nakita ko siyang ganito kaseryoso. Sa totoo lang siya yung taong ang mature na mag-isip.
"Salamat, Trexx." humihikbing sambit ko at pinunasan ang luha sa aking mata. Nalimutan ko na may sakit nga pala siya. Naalala ko lang noong hinawakan niya ang aking kamay.
"Tara na uwi na tayo. Ang init ng kamay mo." nagaalalang sambit ko kay Trexx
"Okay lang ako." malat na sabi ni Trexx
"Hindi pwede uwi na tayo kailangan mong magpahinga sabi ni sister Tessie kasi may sakit ka." umiiling na sabi ko sa kanya. Hinigit koo na siya pabalik ng orphanage at pinagpahinga. Binantayan ko siya hanggang makatulog siya at gumaling.
End Of Flashback
Nagpapasalamat ako dahil andun si Trexx nung panahong yun.
Pero 'di rin alam ng kambal na nangyari yun sakin dahil 'di ko sinabi sa kanila. Nalaman lang nila na kumakanta ako noong bumisita sila ng apartment na biglaaan. Di ko alam na andun sila sa likod ko noong kumakanta ako para maalis ng konti yung pagod ko galing sa part-time job ko.
Gulat na gulat ako noon. Pinagtripan pa ako ni Clovee na magaling naman daw pala ako kumanta tinatago ko pa. Sinabi ko lang na 'wag sabihin kahit kanino.
Nabalik ako sa reyalidad ng magsalita ang prof namin.
"Why don't you give it a shot, Ms. Luck?" pagtatanong ng prof namin sakin. Hindi ko alam ang isasagot ko. Bumalik nanaman kasi sa isip ko yung mga ala-alang un.
"For the charity." sambit ni Clover. Dahil sa sinabi ni Clover ay natauhan ako. Dahil nga sa galing 'din ako ng orphanage.
"Sige po." pagpayag ko
"So okay na lahat. Ask me kapag may kailangan pa kayo sa preparation ng booth. Two weeks lang ang preparation. Ms. Luck and Mr. Forster kailangan niyong mag'usap kung anong mga kanta ang ipe-perform niyo at isa pa magpractice na rin kayo." mahabang litany ng prof namin
Hala siya. Oo nga pala guitarist si Haven. Pano kami magpra-practice kung 'di nga kami nag-uusap.
"This week and next week ay wala ng klase dahil preparation na for the booths for foundation day. I'm in my office if you need help. That's all, dismiss" sambit ng prof at lumabas na ng room
Anong gagawin ko? Pano ko siya ia-approach?