အ​ေဖမတူ အ​ေမကြဲ~အဖေမတူ အမေကွဲ(Completed)

Part-4

(Zawgyi)

မာန ခန္​းမထဲ ျပန္​ဝင္​လာခဲ့​ေတာ့ ဝန္​းရံက ဒယ္​ဒီမိတ္​​ေဆြ​ေတြႏွင္​့ အဖြဲ႔က်​ေနပါၿပီ

အမယ္​ မနက္​က အာျပဲႀကီးနဲ႔ ငိုထားတာ သူမဟုတ္​တဲ့အတိုင္​း ျပံဳးလို႔ရႊင္​လို႔

စကား​ေတြကလဲ မ်ားလိုက္​တာမွ တစ္​ဝိုင္​းလံုးရဲ႕ ဦး​ေဆာင္​ၿပီး စကား​ေျပာသူက ဝန္​းရံ

မာန စကားဝိုင္​းနားကို ​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္​​ေတာ့ အကုန္​လံုးရဲ႕ အၾကည္​့​ေတြက မာနဆီ​ေရာက္​လာသည္​

ဝန္​းရံက မ​ေက်မနပ္​ မ်က္​​ေစာင္​းလွမ္​းထိုးတာကို မာနျမင္​ျဖစ္​​ေအာင္​ ျမင္​လိုက္​​ေသးသည္​

'ဒါ ဦး​ေနမင္​း႐ွိန္​ရဲ႕ သားႀကီးမလား'

ဝိုင္​းထဲမွ ဒယ္​ဒီမိတ္​​ေဆြ တစ္​​ေယာက္​က လွမ္​း​ေမးသည္​

'ဟုတ္​ကဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့နာမည္​ မင္​းမာနပါ ​ေတြ႔ရတာ ဝမ္​းသာပါတယ္​'

'ဦး​ေနမင္​း႐ွိန္​ သား​ေတြက​ေတာ့ တစ္​​ေယာက္​ကလဲ ခန္​႔​ေခ်ာႀကီး ​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​ကလဲ ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလိုက္​တာမွ အရမ္​းပဲ'

မာနျပံဳးၿပီးပဲ နား​ေထာင္​​ေနလိုက္​သည္​ ဝန္​းရံက​ေတာ့ ပါးခ်ိဳင္​့​ေလး​ေတြပါ ​ေပၚသည္​အထိ ရီ​ေန​ေတာ့သည္​

ဧည္​့ခံပြဲက မနက္​ပိုင္​းပဲ ဆို​ေပမဲ့ ဧည္​့သည္​​ေတြ တစ္​ဖြဲဖြဲႏွင္​့ ​ေရာက္​လာၾကတာမို႔ ည​ေနထိ ၾကာသြား​ေတာ့သည္​

ဧည္​့သည္​​ေတြ အကုန္​လံုးကို ႏႈတ္​ဆက္​ၿပီး​ေသာအခါ

'သား မာန​ေရ'

'ဟုတ္​ မာမီ ဘာကိစၥ႐ွိလို႔​ေလ'

'မာမီတို႔ ခရီးက​ေန အခ်ိန္​သိပ္​မရ​ေတာ့လို႔ ခုသြားမွျဖစ္​မယ္​'

'ဟုတ္​ သြား​ေလ ရတယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ပဲ က်န္​တာအကုန္​ ဆက္​လုပ္​လိုက္​မယ္​'

'မဟုတ္​ပါဘူးကြယ္​ မာမီစိတ္​ပူတာ ဝန္​းရံကိုပါ သားမာနအတြက္​ အဆင္​​ေျပပါ့မလားလို႔'

လာျပန္​ၿပီ ဒီက​ေလးပဲလား

'ရတယ္​ မာမီ ကြၽန္​​ေတာ္​အဆင္​​ေျပတယ္​ သူ႔ကိုလဲ စိတ္​မပူနဲ႔ ခရီးမွာ ​ေပ်ာ္​​ေအာင္​သာ ​ေနခဲ့ၾက'

'ဟုတ္​ပါၿပီ အဲ့ဒါဆို မာမီတို႔​ေတြ အိမ္​ျပန္​ၿပီး အထုတ္​အပိုး​ေတြ ယူၿပီးရင္​ သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​'

မာန​ေခါင္​းပဲ ၿငိမ္​့ျပလိုက္​သည္​

​ေဒၚ​​ေရႊဝန္​းရံႏွင္​့ မာနဒယ္​ဒီက​ေတာ့ ခန္​းမထဲက​ေန ထြက္​သြားပါၿပီ

'မာမီ​ေရာဟင္​'

မာန ခန္​းမလုပ္​ထား​ေသာ ဟိုတယ္​မန္​​ေနဂ်ာႏွင္​့ စာရင္​းမ်ား ႐ွင္​း​ေနစဥ္​ ​ေနာက္​က​ေန အသံ​ေသး​ေသး​ေလး ထြက္​လာ​ေလသည္​

'ဟမ္​ ဘာ​ေမးတာလဲ'

မာန ၾကားလိုက္​​ေပမဲ့ မၾကားခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ကာ ျပန္​​ေမးလိုက္​သည္​

'မာမီ​ေရာလို႔ ဝန္​းရံ မာမီကို မ​ေတြ႔​ေတာ့ဘူး'

ဝန္​းရံအသံ​ေလးက ငိုသံစြက္​လာတာ​ေၾကာင္​့ မာန သနားသြားမိသည္​

ခုခ်ိန္​​ေလာက္​ဆို ဒယ္​ဒီတို႔လဲ အိမ္​က​ေန ထြက္​သြား​ေလာက္​ပါၿပီ​ေလ

'ဒယ္​ဒီတို႔ အိမ္​ျပန္​သြားတယ္​​ေလ'

'ဟုတ္​လား မာမီက ဝန္​းရံကိုလဲ မ​ေခၚသြားဘူး'

ဟား ဘယ္​လိုကေလးလဲဟ ဒင္​းက သူမ်ားလင္​မယားၾကားထဲလဲ ဝင္​ပါခ်င္​တာပဲလား

​ေဒၚ​ေရႊဝန္​းရံ ​ေျပာတုန္​းက အပို​ေတြဟု ထင္​ထားခဲ့​ေသာ္​လဲ ဝန္​းရံက တကယ္​က​ေလးပါ

သူ႔ဘာသာ ပြစိပြစိ​ေျပာကာ လွည္​့ထြက္​သြားျပန္​သည္​

မာနလဲ မန္​​ေနဂ်ာႏွင္​့ ဆက္​​ေျပာ​ေနလိုက္​သည္​

ခဏၾကာ​ေသာအခါ မာန အက်ႌလက္​​ေမာင္​းနားကို ​ေနာက္​က​ေန ဖြဖြလာဆြဲျပန္​သည္​

မာနလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ဝန္​းရံပဲ​ေပါ့ မ်က္​ႏွာငယ္​​ေလးနဲ႔

'ကဲ ဘာျဖစ္​ခ်င္​ျပန္​ၿပီလဲ'

'ဟို မာမီတို႔က ဘယ္​အိမ္​ကို ျပန္​သြားတာလဲဟင္​'

'ဟ သူတို႔အတြက္​ ဝယ္​ထားတဲ့ အိမ္​အသစ္​ကို​ေပါ့ကြ တျခား ဘယ္​ကိုသြားရမွာလဲ'

မာနတစ္​​ေယာက္​ ဝန္​းရံကို တစ္​ကယ္​ စိတ္​မ႐ွည္​ခ်င္​​ေတာ့ပါ

အမယ္​ အမယ္​ ႏႈတ္​ခမ္​းစူၿပီး ​ေဆာင္​့​ေဆာင္​့နဲ႔ ထြက္​သြားတယ္​ဗ်ား

မာန ​ေခါင္​းယမ္​းလိုက္​ကာ မန္​​ေနဂ်ာဘက္​ ျပန္​လွည္​့လိုက္​သည္​

ခန္​းမက မနက္​ပိုင္​းပဲ ​ေျပာထားၿပီး အကုန္​႐ွင္​းၿပီးကာမွ ည​ေနပိုင္​းထိ ဆက္​သြား​ေသာ​ေၾကာင္​့ စာရင္​း​ေတြ ႐ႈပ္​​ေနျခင္​း ျဖစ္​သည္​

ဟိုက​ေလးက လာလာ႐ႈပ္​တာႏွင္​့ အစက​ေန ျပန္​ျပန္​​ေရာက္​သြား​ေသာ​ေၾကာင္​့ မန္​​ေနဂ်ာ​ေကာ မာနပါ စိတ္​ညစ္​လာသည္​

'ကဲ အဲ့လိုဆို အဆင္​​ေျပသြားၿပီမလား'

မာန သူတြက္​ထားတာကို မန္​​ေနဂ်ာကို ျပလိုက္​သည္​

မန္​​ေနဂ်ာက စာရင္​းစာအုပ္​ကို ယူၾကည္​့​ေနတုန္​း မာနဖုန္​းက ျမည္​လာ​ေလသည္​

မာနဖုန္​းကို ယူၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ သူ႔ဒယ္​ဒီပါ

'မာန​ေရ ဒယ္​ဒီတို႔အိမ္​ ခဏလာခဲ့ပါဦးကြ'

ဖုန္​းဖြင္​့ဖြင္​့ခ်င္​း မာနဒယ္​ဒီက အ​ေမာတ​ေကာႏွင္​့ ​ေျပာ​ေတာ့သည္​

'ဗ်ာ ဘာလို႔လဲ ဒယ္​ဒီတို႔က မသြားရ​ေသးဘူးလား'

တစ္​ဆက္​ထဲ ဝန္​းရံကို သူလႊတ္​လိုက္​မိတာကို သတိရသြားကာ မာန ​ေခါင္​းနားပန္​းၾကီးသြား​ေလသည္​

'​ေအးကြ ဝန္​းရဲ႕သား​ေလး ဝန္​းရံ​ေလ ဘယ္​လို​မွေခ်ာ့ၿပီး ထားခဲ့လို႔မရလို႔ကြ အတင္​းလိုက္​မယ္​ပဲ လုပ္​​ေနတယ္​'

မာန က်န္​လက္​တစ္​ဖတ္​ႏွင္​့ ​ေခါင္​းကို တစ္​ဗ်င္​းဗ်င္​း ကုတ္​ပစ္​လိုက္​သည္​

'ကြၽန္​​ေတာ္​ အခုလာခဲ့မယ္​'

ဖုန္​းကိုပိတ္​ၿပီး အိတ္​ကပ္​ထဲက ကား​ေသာ့ကို ႏိႈက္​ကာ ထြက္​ဖို႔အလုပ္​

'ဆရာ ဒီနားက​ေလ...'

မန္​​ေနဂ်ာက စာရင္​းစာအုပ္​ကို ျပကာ ဘယ္​နား​ေတြ ​ေထာက္​ျပ​ေနမွန္​းမသိ

'​ေအး မင္​းအဆင္​​ေျပသလိုသာ လုပ္​လိုက္​​ေတာ့ ႀကိဳက္​သလိုသာလုပ္​ အကုန္​႐ွင္​း​ေပးမယ္​ ဟုတ္​ၿပီလား'

ခုနက ဝန္​းရံလာလာရွုပ္​လို႔ မႈန္​ကုပ္​​ေန​ေသာ မန္​​ေနဂ်ာရဲ႕မ်က္​ႏွာက ဝင္​းပသြား​ေလသည္​

ဝန္​းရံ ဝန္​းရံ မင္​း​ေတာ့ကြာ

မာန ကား​ေလးကို ျခံဝန္​းထဲ ခ်ိဳး​ေကြ႔လိုက္​​ေတာ့ ​ေတြ႔ပါၿပီ အိမ္​​ေ႐ွ႕မွာ သံုး​ေယာက္​လံုး

မာနဒယ္​ဒီက ကားနားမွာ ရပ္​​ေနၿပီး ဝန္​းရံက သူ႔မာမီလက္​ကို ဖက္​ထားကာ ဒန္​း​ေပၚမွာ ထိုင္​​ေနၾကသည္​

မာမီက ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနလဲ​ေတာ့မသိ ဝန္​းရံက ​ေခါင္​းသာ စြက္​ခါ​ေန​ေတာ့သည္​

မာန ကားကိုရပ္​လိုက္​ၿပီး ဝန္​းရံဆီ ​ေလ်ွာက္​သြားလိုက္​သည္​

ဒယ္​ဒီႏွင္​့ မာမီက မာနကိုသာ အားကိုးတႀကီး ၾကည္​့လာသည္​မို႔ မာန ​ေဒါသကို နဲနဲ​ေလ်ာ့လိုက္​ရသည္​

'ဝန္​းရံရယ္​ လိမၼာပါတယ္​ မာမီတို႔လဲ အၾကာႀကီး မသြားပါဘူး ခဏရယ္​ပါ'

'ဟင္​့အင္​း မရဘူး ဝန္​းရံပါ လိုက္​မယ္​ ဝန္​းရံမာမီနဲ႔ မခြဲႏိုင္​ဘူး ဟင္​့'

မာနကို ​ေတြ႔ခါမွ မ်က္​ရည္​​ေလး စမ္​းစမ္​းႏွင္​့ လုပ္​ျပ​ေန​ေသးသည္​

'မာမီတို႔ သြား​ေလ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေရာက္​လာၿပီပဲဟာ'

မာမီက မာနကိုၾကည္​့ၿပီး ဝန္​းရံဖက္​ထား​ေသာ လက္​ကို ျပ​ေလသည္​

မာန ဒန္​းနား​ေလ်ာက္​သြားကာ ဝန္​းရံလက္​​ေတြကို ဖယ္​​ေပးၿပီး ကိုင္​ထားလိုက္​သည္​

ထိုအခါမွ ဒယ္​ဒီ​ေရာ မာမီပါ ကား​ေပၚ ​ေျပးတက္​​​ေတာ့သည္​

'ဟင္​့ လႊတ္​ ခင္​ဗ်ားႀကီး အႏိုင္​မက်င္​့နဲ႔ ဝန္​းရံ လိုက္​သြားမွာ'

ကား​ေလးက ​ေမာင္​းထြက္​သြားပါၿပီ ဝန္​းရံက​ေတာ့ ​ေအာ္​ဟစ္​႐ုန္​းကန္​​ေနဆဲ

ကား​ေလး ျခံထဲကထြက္​သြားကာမွ ဝန္​းရံကို လႊတ္​​ေပးလိုက္​သည္​

ဝန္​းရံက လွစ္​ခနဲထကာ ျခံထဲက​ေန ​ေျပးထြက္​ဖို႔လုပ္​သည္​

'ကြၽတ္​...'

မာန စိတ္​ညစ္​ညစ္​ႏွင္​့ စုတ္​သပ္​ကာ ဝန္​းရံ​ေနာက္​ ​ေျပးလိုက္​ရျပန္​သည္​

ဝန္​းရံကို ျခံဝတြင္​ ျပန္​မိ​ေသာ္​လဲ အတင္​း႐ုန္​းကန္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့ ​ေနာက္​က​ေန ခါးကိုတင္​း​ေန​ေအာင္​ ဖက္​ထားလိုက္​သည္​

'လႊတ္​ လႊတ္​ ဝန္​းရံကို လႊတ္​​ေပး ခင္​ဗ်ားႀကီး မယုတ္​မာနဲ႔'

ဘယ္​လိုပဲ ျခံက်ယ္​ႀကီးထဲမွာ တိုက္​ႀကီးနဲ႔ပဲ​ေန​ေန ခုကျခံဝမွာမို႔ လူျမင္​မ​ေကာင္​း​ေတာ့​ေပ

ဘယ္​လိုမွ ထိန္​းမရ​ေတာ့သည္​့အဆံုး မာန ဝန္​းရံကို ပုခံုး​ေပၚ ​ေကာက္​ထမ္​းပစ္​လိုက္​သည္​

'အား...ခ်​ေပး ခုခ်​ေပး ခင္​ဗ်ားႀကီး က်ဳပ္​ကို ခုခ်​ေပး ခ်​ေပးလို႔ဆို'

ဝန္​းရံအသံက မတိုးသည္​့အျပင္​ က်ယ္​သည္​ထက္​သာ က်ယ္​လာ​ေန​ေတာ့သည္​

မာန ဝန္​းရံကို ပုခံုး​ေပၚထမ္​းရင္​း တိုက္​ထဲသာ အျမန္​​ေျပးဝင္​ခဲ့​ေတာ့သည္​

(Uni)

မာန ခန်းမထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့တော့ ဝန်းရံက ဒယ်ဒီမိတ်ဆွေတွေနှင့် အဖွဲ့ကျနေပါပြီ

အမယ် မနက်က အာပြဲကြီးနဲ့ ငိုထားတာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း ပြုံးလို့ရွှင်လို့

စကားတွေကလဲ များလိုက်တာမှ တစ်ဝိုင်းလုံးရဲ့ ဦးဆောင်ပြီး စကားပြောသူက ဝန်းရံ

မာန စကားဝိုင်းနားကို လျှောက်သွားလိုက်တော့ အကုန်လုံးရဲ့ အကြည့်တွေက မာနဆီရောက်လာသည်

ဝန်းရံက မကျေမနပ် မျက်စောင်းလှမ်းထိုးတာကို မာနမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သေးသည်

'ဒါ ဦးနေမင်းရှိန်ရဲ့ သားကြီးမလား'

ဝိုင်းထဲမှ ဒယ်ဒီမိတ်ဆွေ တစ်ယောက်က လှမ်းမေးသည်

'ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်နာမည် မင်းမာနပါ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်'

'ဦးနေမင်းရှိန် သားတွေကတော့ တစ်ယောက်ကလဲ ခန့်ချောကြီး နောက်တစ်ယောက်ကလဲ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာမှ အရမ်းပဲ'

မာနပြုံးပြီးပဲ နားထောင်နေလိုက်သည် ဝန်းရံကတော့ ပါးချိုင့်လေးတွေပါ ပေါ်သည်အထိ ရီနေတော့သည်

ဧည့်ခံပွဲက မနက်ပိုင်းပဲ ဆိုပေမဲ့ ဧည့်သည်တွေ တစ်ဖွဲဖွဲနှင့် ရောက်လာကြတာမို့ ညနေထိ ကြာသွားတော့သည်

ဧည့်သည်တွေ အကုန်လုံးကို နှုတ်ဆက်ပြီးသောအခါ

'သား မာနရေ'

'ဟုတ် မာမီ ဘာကိစ္စရှိလို့လေ'

'မာမီတို့ ခရီးကနေ အချိန်သိပ်မရတော့လို့ ခုသွားမှဖြစ်မယ်'

'ဟုတ် သွားလေ ရတယ် ကျွန်တော်ပဲ ကျန်တာအကုန် ဆက်လုပ်လိုက်မယ်'

'မဟုတ်ပါဘူးကွယ် မာမီစိတ်ပူတာ ဝန်းရံကိုပါ သားမာနအတွက် အဆင်ပြေပါ့မလားလို့'

လာပြန်ပြီ ဒီကလေးပဲလား

'ရတယ် မာမီ ကျွန်တော်အဆင်ပြေတယ် သူ့ကိုလဲ စိတ်မပူနဲ့ ခရီးမှာ ပျော်အောင်သာ နေခဲ့ကြ'

'ဟုတ်ပါပြီ အဲ့ဒါဆို မာမီတို့တွေ အိမ်ပြန်ပြီး အထုတ်အပိုးတွေ ယူပြီးရင် သွားတော့မယ်နော်'

မာနခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်

ဒေါ်ရွှေဝန်းရံနှင့် မာနဒယ်ဒီကတော့ ခန်းမထဲကနေ ထွက်သွားပါပြီ

'မာမီရောဟင်'

မာန ခန်းမလုပ်ထားသော ဟိုတယ်မန်နေဂျာနှင့် စာရင်းများ ရှင်းနေစဉ် နောက်ကနေ အသံသေးသေးလေး ထွက်လာလေသည်

'ဟမ် ဘာမေးတာလဲ'

မာန ကြားလိုက်ပေမဲ့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပြန်မေးလိုက်သည်

'မာမီရောလို့ ဝန်းရံ မာမီကို မတွေ့တော့ဘူး'

ဝန်းရံအသံလေးက ငိုသံစွက်လာတာကြောင့် မာန သနားသွားမိသည်

ခုချိန်လောက်ဆို ဒယ်ဒီတို့လဲ အိမ်ကနေ ထွက်သွားလောက်ပါပြီလေ

'ဒယ်ဒီတို့ အိမ်ပြန်သွားတယ်လေ'

'ဟုတ်လား မာမီက ဝန်းရံကိုလဲ မခေါ်သွားဘူး'

ဟား ဘယ်လိုကလေးလဲဟ ဒင်းက သူများလင်မယားကြားထဲလဲ ဝင်ပါချင်တာပဲလား

ဒေါ်ရွှေဝန်းရံ ပြောတုန်းက အပိုတွေဟု ထင်ထားခဲ့သော်လဲ ဝန်းရံက တကယ်ကလေးပါ

သူ့ဘာသာ ပွစိပွစိပြောကာ လှည့်ထွက်သွားပြန်သည်

မာနလဲ မန်နေဂျာနှင့် ဆက်ပြောနေလိုက်သည်

ခဏကြာသောအခါ မာန အကျႌလက်မောင်းနားကို နောက်ကနေ ဖွဖွလာဆွဲပြန်သည်

မာနလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝန်းရံပဲပေါ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့

'ကဲ ဘာဖြစ်ချင်ပြန်ပြီလဲ'

'ဟို မာမီတို့က ဘယ်အိမ်ကို ပြန်သွားတာလဲဟင်'

'ဟ သူတို့အတွက် ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်အသစ်ကိုပေါ့ကွ တခြား ဘယ်ကိုသွားရမှာလဲ'

မာနတစ်ယောက် ဝန်းရံကို တစ်ကယ် စိတ်မရှည်ချင်တော့ပါ

အမယ် အမယ် နှုတ်ခမ်းစူပြီး ဆောင့်ဆောင့်နဲ့ ထွက်သွားတယ်ဗျား

မာန ခေါင်းယမ်းလိုက်ကာ မန်နေဂျာဘက် ပြန်လှည့်လိုက်သည်

ခန်းမက မနက်ပိုင်းပဲ ပြောထားပြီး အကုန်ရှင်းပြီးကာမှ ညနေပိုင်းထိ ဆက်သွားသောကြောင့် စာရင်းတွေ ရှုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်

ဟိုကလေးက လာလာရှုပ်တာနှင့် အစကနေ ပြန်ပြန်ရောက်သွားသောကြောင့် မန်နေဂျာကော မာနပါ စိတ်ညစ်လာသည်

'ကဲ အဲ့လိုဆို အဆင်ပြေသွားပြီမလား'

မာန သူတွက်ထားတာကို မန်နေဂျာကို ပြလိုက်သည်

မန်နေဂျာက စာရင်းစာအုပ်ကို ယူကြည့်နေတုန်း မာနဖုန်းက မြည်လာလေသည်

မာနဖုန်းကို ယူကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဒယ်ဒီပါ

'မာနရေ ဒယ်ဒီတို့အိမ် ခဏလာခဲ့ပါဦးကွ'

ဖုန်းဖွင့်ဖွင့်ချင်း မာနဒယ်ဒီက အမောတကောနှင့် ပြောတော့သည်

'ဗျာ ဘာလို့လဲ ဒယ်ဒီတို့က မသွားရသေးဘူးလား'

တစ်ဆက်ထဲ ဝန်းရံကို သူလွှတ်လိုက်မိတာကို သတိရသွားကာ မာန ခေါင်းနားပန်းကြီးသွားလေသည်

'အေးကွ ဝန်းရဲ့သားလေး ဝန်းရံလေ ဘယ်လိုမှချော့ပြီး ထားခဲ့လို့မရလို့ကွ အတင်းလိုက်မယ်ပဲ လုပ်နေတယ်'

မာန ကျန်လက်တစ်ဖတ်နှင့် ခေါင်းကို တစ်ဗျင်းဗျင်း ကုတ်ပစ်လိုက်သည်

'ကျွန်တော် အခုလာခဲ့မယ်'

ဖုန်းကိုပိတ်ပြီး အိတ်ကပ်ထဲက ကားသော့ကို နှိုက်ကာ ထွက်ဖို့အလုပ်

'ဆရာ ဒီနားကလေ...'

မန်နေဂျာက စာရင်းစာအုပ်ကို ပြကာ ဘယ်နားတွေ ထောက်ပြနေမှန်းမသိ

'အေး မင်းအဆင်ပြေသလိုသာ လုပ်လိုက်တော့ ကြိုက်သလိုသာလုပ် အကုန်ရှင်းပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား'

ခုနက ဝန်းရံလာလာရှုပ်လို့ မှုန်ကုပ်နေသော မန်နေဂျာရဲ့မျက်နှာက ဝင်းပသွားလေသည်

ဝန်းရံ ဝန်းရံ မင်းတော့ကွာ

မာန ကားလေးကို ခြံဝန်းထဲ ချိုးကွေ့လိုက်တော့ တွေ့ပါပြီ အိမ်ရှေ့မှာ သုံးယောက်လုံး

မာနဒယ်ဒီက ကားနားမှာ ရပ်နေပြီး ဝန်းရံက သူ့မာမီလက်ကို ဖက်ထားကာ ဒန်းပေါ်မှာ ထိုင်နေကြသည်

မာမီက ဘာတွေပြောနေလဲတော့မသိ ဝန်းရံက ခေါင်းသာ စွက်ခါနေတော့သည်

မာန ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး ဝန်းရံဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်

ဒယ်ဒီနှင့် မာမီက မာနကိုသာ အားကိုးတကြီး ကြည့်လာသည်မို့ မာန ဒေါသကို နဲနဲလျော့လိုက်ရသည်

'ဝန်းရံရယ် လိမ္မာပါတယ် မာမီတို့လဲ အကြာကြီး မသွားပါဘူး ခဏရယ်ပါ'

'ဟင့်အင်း မရဘူး ဝန်းရံပါ လိုက်မယ် ဝန်းရံမာမီနဲ့ မခွဲနိုင်ဘူး ဟင့်'

မာနကို တွေ့ခါမှ မျက်ရည်လေး စမ်းစမ်းနှင့် လုပ်ပြနေသေးသည်

'မာမီတို့ သွားလေ ကျွန်တော် ရောက်လာပြီပဲဟာ'

မာမီက မာနကိုကြည့်ပြီး ဝန်းရံဖက်ထားသော လက်ကို ပြလေသည်

မာန ဒန်းနားလျောက်သွားကာ ဝန်းရံလက်တွေကို ဖယ်ပေးပြီး ကိုင်ထားလိုက်သည်

ထိုအခါမှ ဒယ်ဒီရော မာမီပါ ကားပေါ် ပြေးတက်တော့သည်

'ဟင့် လွှတ် ခင်ဗျားကြီး အနိုင်မကျင့်နဲ့ ဝန်းရံ လိုက်သွားမှာ'

ကားလေးက မောင်းထွက်သွားပါပြီ ဝန်းရံကတော့ အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေဆဲ

ကားလေး ခြံထဲကထွက်သွားကာမှ ဝန်းရံကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်

ဝန်းရံက လှစ်ခနဲထကာ ခြံထဲကနေ ပြေးထွက်ဖို့လုပ်သည်

'ကျွတ်...'

မာန စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် စုတ်သပ်ကာ ဝန်းရံနောက် ပြေးလိုက်ရပြန်သည်

ဝန်းရံကို ခြံဝတွင် ပြန်မိသော်လဲ အတင်းရုန်းကန်နေတာကြောင့် နောက်ကနေ ခါးကိုတင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်

'လွှတ် လွှတ် ဝန်းရံကို လွှတ်ပေး ခင်ဗျားကြီး မယုတ်မာနဲ့'

ဘယ်လိုပဲ ခြံကျယ်ကြီးထဲမှာ တိုက်ကြီးနဲ့ပဲနေနေ ခုကခြံဝမှာမို့ လူမြင်မကောင်းတော့ပေ

ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့သည့်အဆုံး မာန ဝန်းရံကို ပုခုံးပေါ် ကောက်ထမ်းပစ်လိုက်သည်

'အား...ချပေး ခုချပေး ခင်ဗျားကြီး ကျုပ်ကို ခုချပေး ချပေးလို့ဆို'

ဝန်းရံအသံက မတိုးသည့်အပြင် ကျယ်သည်ထက်သာ ကျယ်လာနေတော့သည်

မာန ဝန်းရံကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းရင်း တိုက်ထဲသာ အမြန်ပြေးဝင်ခဲ့တော့သည်