*Aero*
Apat na oras din ang naibuno ko bago ako makarating ng Meguro , Tokyo. Sa totoo lang , wala akong kaalam -alam kung san syang ospital nakaconfine. I decided to ask Shane at buti na lang , alam nya kaya naman nakapunta ako.
Sa Aiiku hospital sya dinala. Agad kong ininquire kung ano ang room number nya.
" Sumimasen, yuri no heya wa dokodesu ka " sabi ko sa nurse na nasa reception.
[ tr: Excuse me, gusto ko sanang malaman saan ang room ni Yuri ]
" Kare wa ICU de shujutsu o oeta bakaridesu" sagot saken ng nurse.
[ tr: kakatapos lang po ng operation nya nasa ICU po sya ]
Agad kong inalam kung san ang ICU. Nasa malapit lang naman yun kaya natunton ko agad.
Sakto na nandun si Ryo. He look so wasted. Mukang kakagaling nya lang sa inom at hindi pa umuuwi ng bahay. I wanted to know what happen , pero hindi pa to' ang tamang panahon. Nagulat sya kung bakit nandito ako.
" Fix yourself , umuwi ka na muna sa inyo , kailangan din ni Yuri ng gamit " sabi ko sa kanya.
" Di kita kailangan dito pwede ba ! Kaya ko alagaan ang asawa ko ! " sabi nya saken.
Nabadtrip ako sa kanya kaya naman kinwelyuhan ko sya. Buti na lang , walang masyadong tao dito.
" Wag ka na umangal na hayop ka ! Gawin mo na yung sinasabi ko at marami kang ipapaliwanag naintindihan mo ! " naitulak ko sya ng malakas dahilan para matumba sya.
Napansin ko na tumawa sya ng nakakaloko. Pinapainit nya talaga yung dugo ko. Napakuyom na ako sa sobrang inis ko.
" Sino ka para diktahan ako ?! Wala ka nang kinalaman sa buhay ni Yuri kaya umalis ka na ! Wag ka na magpanggap na akala mo kayo pa ! Mahiya ka saken na g*go ka ! Ako yung asawa , ganyan ka umasta ! " he smirked and that ticks me off.
Susugorin ko na sana sya para upakan but then may isang babae na parang nasa mid 30's or 40's na dumating. She looks like Yuri. Nakita ko na sya dati ehh di ko lang matandaan.
" What are you two doing ? At dito pa talaga kayo sa ospital maggugulo ? " sabi nya sa amin.
" Ate Yumi , may nakikisampid kasi dito " sagot ni Ryo.
" I know him , umuwi ka na muna. Ako na muna bahala , you have to rest. Look at yourself , ganyan mo gustong makita ng kapatid ko ? Sige na. " utos ng babae.
Wala naman nagawa si Ryo nung sabihin yun ni Yumi. Naaalala ko na sya. Kapatid sya ni Yuri. Binaling naman nito ang atensyon nya saken.
" I don't what are you doing here. Mukang napasugod ka pa from Manila " sabi nya saken.
" S ~ sa totoo lang , yes. Galing pa akong Manila. I know I don't have anything to do here pero di ko maiwasan na mag - alala sa kalagayan nya. " paliwanag ko.
" Hmm , I see. Good thing kasi mas kailangan nya ng maraming susuporta sa kanya. It'll be hard for her kapag nagising na sya " nagtaka naman ako sa sinabi ni Yumi.
" B ~ bakit ? Ano bang nangyari ? " I asked.
Nakita ko na napabuntong - hininga na lang sya bago nya ipaliwanag saken.
" She lost her baby. " halos manghina ako sa narinig ko.
Magiging mahirap nga ito sa kanya. Wala ni isa sa kanila ang magagawang ipaliwanag ang nangyari.
Pumunta kami sa loob ng ICU. Ang daming mga nakasalpak na aparato sa kanya at mga nakapaligid na monito sa kanya. Walang ano - ano , may doctor na lumapit sa amin. Sya nag - opera kay Yuri.
" Hakase. Watashi no shimai wa dōdesu ka" tanong ni Yumi.
[ Tr: dr. kamusta na po ang kapatid ko ? ]
" Jitsunotokoro, kare no jōkyō wa waruidesu, anata no kyōdai wa eiyō jōtai ni arimasu "
Paliwanag ng doctor sa amin.
[ Tr: sa totoo lang , malala ang kalagayan niya, nasa vegetative state ang kapatid mo]
" Sore de, anata wa mewosamasu no nanika kibō o motte imasu ka? " tanong ko.
[ tr : teka lang , may pag - asa po ba siyang magising ? ]
Nakita ko na napabuntong - hininga na naman ang doctor. Bakas ang pag - aalala sa kanya.
" Kare wa mata tatakau hitsuyō ga ari, mezame saseru riyū mo motte imasu. Kare jishin no karada ga kare no kokoro o akiramerunaraba, wareware wa kare o ushinau kamo shiremasen " paliwanag ng doctor sa amin.
[ tr: kailangan niya ding lumaban, tulongan niyo din siyang magkaroon ng dahilan para magising. Kung katawan niya mismo ang sumusuko pati yung puso niya , we might lose her ]
Nakita ko na nanlumo si Yumi. Napaupo sya sa upuan and she's holding back her tears. Nilapitan sya ng doctor and he gaver her a tap on her shoulder.
" Rakutan shinaide kudasai. Kare wa anata o kiita. Kanojo ni kibō o atae nasai. Kare ni ikiru riyū o atae nasai " sabi ng doctor.
[ tr : huwag kayong panghihinaan ng loob. naririnig niya kayo. Give her hope. Bigyan niyo din siya ng rason para mabuhay ]
Matapos nun , umalis na yung doctor. Lumapit si Yumi kay Yuri. Hinawakan nya yung kamay nito. Doon na sya umiyak.
" Hindi ito ang magpapasuko sayo Yuri. Gumising ka na. Marami kaming naghihintay sayo. Marami pa tyong pangarap. Gusto mo pang magkapamangkin saken diba ? " sabi ni Yumi while she's in sober.
I know how hard it is for her seeing her sister like this. I pat her shoulder para gumaan ang nararamdaman nya.
Mga ilang sandali at kinailangan nya umalis dahil susunduin nya yung parents nila. Ibinalita nya kasi ito at alalang - alala din ang magulang nila. Sabi ko , ako na muna ang magbabantay.
" Magiging okay ka ba ? Pwede naman ako magdrive para sayo " alok ko.
" Okay lang ako Aero , salamat at nandito ka. It's also hard for Ryo. He's blaming himself. Kaya mabuti na magpahinga na muna sya. " paliwanag ni Yumi saken.
" Kakamustahin ko din sya. " sabi ko na lang at umalis na sya.
Pag - alis ni Yumi , naisip ko na balikan na si Yuri. Kahit ako , di ko maiwasan na makita syang nakahandusay dito sa hospital at nag - aagaw buhay. I held her hand.
" Kamusta ka na ? Namiss kita. Sa ganitong paraan pa kita makikita ? Ang ganda mo pa din. Naririnig mo daw kami , ang dami kong gustong sabihin sayo. Una , salamat kasi binigyan mo ko ng chance na mahalin ka. You also turn me into a better person. Ngayon , unti - unti ko nang inaayos ang pamilya ko. Gusto ko sanang mawitness mo yun ehh. Magiging ninang ka pa naman ni Aeri. Please , lumaban ka naman oh , para sa mga nagmamahal sayo. They can't afford to lose a precious person like you. " napatitig ako sa kanya then I notice na may tumulong luha sa mga mata nya. " You're crying. Alam kong lalaban ka , ikaw kaya yung pinakapalaban na babaeng kilala ko " I wiped away her tears.
I decided to go outside para maghanap ng makakain. Buti na lang , may malapit na convenient store dito.
Pagdating ko , I saw Ryo na inaabala na naman ang sarili sa pagpapakalasing. Di na ako nag - alangan na lapitan sya at kinuha yung mga alak nya.
" Ryo ! Ano bang ginagawa mo ! " bulyaw ko sa kanya.
Pilit nyang inaagaw saken yung alak but he can't kasi lasing na sya. Mukang nakarami pa.
" Give that back to me ! " sabi nya saken.
" Ano ka ba ! Yung asawa mo nag - aagaw buhay tapos ikaw ito lang ginagawa mo ! The f*ck is your problem ! " aniya ko.
Hindi na sya nakipagtalo. Napasapo na lang sya sa mesa.
" I killed our baby , I almost killed my wife. Kasalanan ko. Ang g*go ko ! I ruined her life" umiiyak sya habang sinasabi yung mga bagay na yun.
Umupo ako sa harapan nya. Alam ko at bakas sa kanya na nahihirapan sya. Masakit ang nangyari sa kanya.
" It's no good if you blame yourself. Kailangan nating magpakatatag para kay Yuri. Magigising lang sya if we help her. We need to give her hope para magising sya. Instead of doing this , kausapin mo sya. Do everything that will make her happy. " sabi ko sa kanya.
" H ~ hindi ko kayang harapin , I am guilty about what happen. Ako ang dahilan kung bakit sya nandun " he keeps on repeating himself.
I took a deep breathe.
" Then , do everything to save her. To wake her up for you to say sorry " aniya ko.
Inalalayan ko na syang makauwi dahil alam kong di nya pa kayang maasikaso si Yuri. I checked all his stuff para malaman ko yung address at sakto na may id sya at nakalagay yung address nya.
May kalayuan ang bahay nya. Nasa kabilang ibayo. Nasa Minato kami ngayon tapos ang lugar nya nasa Meguro. Halos 2hrs ang binuno namin pero nakarating naman. Inalalayan ko sya makapasok. Buti na lang , hindi mahirap alalayan. Inihiga ko sya sa sofa. Iniwan ko na lang sya atsaka ako bumalik sa ospital.
*Ryo*
Paggising ko kinaumagahan , sobrang sakit ng ulo ko. Natatamaan pa ako ng sinag ng araw. Di ko alam kung anong nangyari. Ang alam ko lang , nasa may convenient store ako sa Minato ehh. Sa Aiiku hospital ako kagabi.
Napabangon ako and to my surprise , nakita ko si Yuri. My heart was about to explode kasi di ako makapaniwala. She's smiling at me.
" Kain na " aya nya saken.
I winked my eyes multiple times then doon ko narealize na di pala si Yuri yun. It was Shane. Yung kaibigan ng asawa ko. We are in good terms naman. Di ko lang alam kung paano sya napunta dito.
" S ~ Shane , p ~ paano ka napunta dito ? " I asked her.
" Well , gusto ko sanang makita ang kalagayan ni Yuri atsaka may aasikasuhin na business sa Chiyoda but we changed route. I have cousin' na may bahay dito sa Meguro na di na nya tintirhan so we occupy it. Para malapit sa inyo , especially you " sabi nya saken.
" Ayos lang ako , I just ki ~ " she interrupted me.
" I don't want to hear it. Wag mo nang sisihin ang sarili mo. Nangyari na , let's just focused on Yuri's recovery. Maging malakas tyo and let's have faith na magigising sya " she explained it.
Naupo si Shane sa mesa matapos nya akong gawan ng egg sandwich at kape tsaka inabot saken.
" I know the feeling of fighting for your life. I must say , this is my second life. I almost give up kasi pakiramdam ko , everything is not worthy of living for. But I heared the prayer and the voices of the people who love me. I was able to find a reason to live. " aniya ni Shane.
Matapos nun , naisip nya na iwan na muna ako. Tama sya , I need to fix myself para sa asawa ko.
I took a bath atsaka ako bumyahe papunta sa ospital kung saan sya nakaconfine. Sobrang bigat ng pakiramdam ko nung makarating ako sa ospital. Di ko akalain na makikita ko dun ang mga in laws ko especially her mom. Halos wala akong mukang maiharap sa kanila. Napayuko na lang ako as a sign of greeting.
" Ma " sabi ko.
" She's waiting for you. Ngayon mo lang sya dinalaw , what's wrong ? " tanong saken niya saken.
Doon ko naramdaman yung guilt and the pain that I caused to them. Wala akong nagawa kundi ang mapaluhod at umiyak at to ask for their forgiveness.
" I ~ I'm sorry ma' I am stupid. Mahal ko sya , and I am so guilty na dahil sa amin , we lost our baby " I was really in sober.
Hinawakan ni Mama yung kamay ko and she helped me to stand up. I was also surprise nang yakapin nya ako.
" Hindi mo kasalanan hijo , alam ko kung gaano mo kamahal ang anak namin , wag na tyong magfocus sa problema , let's do everything to wake her up " sabi nya saken.
Nabaling ang atensyon ko kay Tito Roy pero pinigilan ako ni Mama. Wala akong masyadong interaction sa daddy ni Yuri kasi busy ito sa business trip. Alam ko na masakit sa kanya ito bilang ama.
" Give him time Ryo , intindihin natin na masama ang loob nya , sobra nyang mahal ang mga anak namin and he don't want them to get hurt. Hindi lang yun , he lost his first grandchild , pero matatanggap at mauunawaan nya to' soon " sabi ni Mama saken. " We'll give you time to talk to her " she added.
Iniwan nila ako. My body is shaking. Di ko din mapigilan na umiyak. I held her hand. I can't compose my thoughts. Napaluhod ako sa tabi nya. Damang - dama ko yung lamig ng kamay nya.
" Hon , I ~ I am sorry. Because of me , kaya ka nandyan. Kasalanan ko. Because of my stupidity , I almost lost you , and I lost our baby. Daig ko pa yung criminal. You have the right to sue me when you wake up. Basta lumaban ka lang , basta bumalik ka lang sa amin, our baby is an angel now , at alam ko na sya din , gusto ka nya pang makasama mo kami. " nabaling ang atensyon ko sa mga daliri nya.
Napatitig ako sa wedding ring namin. Idinikit ko din yung daliri ko kung saan nakasuot ang wedding ring namin.
" We are married for 3yrs hon , sa tatlong taon na yun , I must say na I fell inlove with you even more. Kasi nakilala kita kung ano bilang asawa. We have ups and downs pero we get stronger. I never ask you if you were happy. But I guess , I know the answer. I was selfish. Pinagkait ko syo yung pagiging malaya , pero di mo ko masisi kasi , I can't afford to see you getting hurt by guy who can't fight for you. Pero kung ang paggive up sayo ang makakapagsave ng buhay mo , handa akong gawin yun , I don't deserve a stupid guy like me. Just wake up " unti - unti kong kinuha yung singsing sa kanya.
Pagkakuha ko ng singsing , may luha na tumulo sa kanya. Sobrang sakit din ng magiging desisyon ko pero kung ito yung gigising sa kanya , handa akong isakripisyo ang kaligayahan ko.
A/n : Wooooo ! Push pa ! 6 more chapters atsaka epilogue finish na ! Support me guys. Sana tuloy - tuloy yung plot twist sa utak ko.