Kabanata 02
"Dadddddyyyyy" sigaw ko at tuluyan ng bumuhos ang luha ko
"Keilah!" Sigaw ni daddy ay yumakap saken agad siyang pumiglas at hinawakan ang mukha ko.
"Anak kukunin nakita, hinding hindi na kita iiwan anak" iyak niya at tumingin ako kay mama na ngayun ay nakahawak sa sintido niya at lumuluha.
"Pa, pano si mama" sabi ko at tumingin siya kay mama na animoy galet na galet siya.
"Pinaampon na niya ang kuya mo kaya ngayun hindi kona hahayaang mawala ka saken keilah" humarap siya saken at hinawakan ang pisngi ko
"Sorry ernest hindi kona kaya ang hirap na dinadanas namen!" Sigaw ni mama at napaluha nanaman ako
Hindi ko maintindihan.
"Ganun na lang ba ang gagawin mo? Papampunin mo ang anak mo dahil sa hirap lang? Anu kaba! Nanay paba ang turing mo sa mga anak naten? Iniwan ko siya sayo kase alam kong aalagaan mo sila pero nagkakamali pala ako! Maling mali ako!" Sigaw ni daddy at tuluyan ng umiyak si mama at lumuhod.
"Hindi ko s-sinadya e-ernest!!" Luha padin ang bumabalot kay mama ngayon "alam kong mali ako pero mas nakakabuti yon dahil ayoko maranasan ang hirap sa mga anak mo ernest!" Sigaw pa ni mama "alam kong masaket para sa inang tulad ko ang mawalan ng isang anak pero dahil din ata ito sa kahirapan ernest! Sorry" sigaw ni mama ay tuluyan siyang umiyak
"Pero sa ginawa mo nasaktan ako ng todo, ngayon hindi kona alam ang gagawin ko pag nawala na si keilah kaya kukunin kona siya!" Sabi ni daddy at agad siyang lumingon saken
"Anak kukunin nakita ah, magayos kana ng gamit mo" sabi ni papa at hinalikan ako sa noo
Wala kong ginawa kundi ayusin ang gamit ko sa kwarto at inilagay ko ito sa bag ko.
Agad bumukas ang pinto at naupo si mama sa tabi ko habang nagaayos naman ako ng mga gamit ko.
"Anak please wag mokong iwan" malumanay na sabi niya pero nandun paden ang pagluha.
"Ma, mas makakabuti nato para wala nakayong intindihin ni tito anton" sabi ko habang sinasara ang bag ko
Kung totoosin ayoko ng makita pa si tito anton dito dahil ayoko ng maging palamunin niya, lagi na lang niya sinusumbat samin yon pag nakakainom siya.
Bitbit kona ang bag ko at niyakap si mama ng mahigpit.
"Ma, mamimiss kita!" Sigaw ko at agad na akong lumuha sa likod niya.
"Magiingat sa tatay mo ah, magkikita pa tayo promise?" Agad niyang hinawakan ang muka ko at hinalikan sa noo.
"I love you anak, sorry" sabi ni mama at sabay kameng lumabas ng kwarto.
Agad sumalubong si daddy samen at hinawakan ako sa kamay.
"Tandaan moto, hinding hindi na kita mapapatawad dahil nawalan nako ng panganay dahil sa kagaguhan niyo ni anton" agad niya akong dinala sa labas at narinig ko naman ang iyak ni mama sa loob pero hindi ko kayang tignan dahil pati ako ay nasasaktan na.
"Pumasok ka sa loob anak" sabi ni daddy at pinagbuksan niya ako ng pintuan at pumasok naman ako. "Iuuwi nakita saten" seryosong sabi niya at nag drive siya ng tuluyan.
Habang nag dadrive siya ay nakatingin lamang ako sa bintana.
"O anak gutom kaba? Mukang hindi kapa kumakain" sabi ni daddy at agad akong tumingin sakanya.
Namiss kong tanungin ako ni daddy ng ganito kaya napangiti ako.
"Opo eh, kakauwe ko lang kase galing school dad" sabi ko na lamang at humawak sa sikmura ko.
Nagpark kame sa malaking restaurant at hindi ko alam kung ano to dahil hindi pako nakakapunta dito kahit kailan.
Nagorder si daddy at umupo kame para hintayin ang order.
"Anak sorry nasigawan ko ang nanay mo kanina, dahil hinahanap ko ang kuya edison mo sa bahay na tinitirhan niyo pero wala siya don kaya nagalet ako ng ganon" sabi niya
"Sorry dad hindi ko agad kayo natawagan dahil sinira ni tito anton yung cellphone ni mama para wala
Kameng komunikasyon sayo" sabi ko ng deretso at nagulat siya sa sinabi ko.
"Grabe talaga ang anton nayon! Balang araw pagbabayaran niya ang ginawa niya sa pamilya ko." Sabi niya at tumingin sa waiter na paparating.
"O anak kumain kana masarap yan" pagiiba niya ng paguusap at kumain naman ako.
Fried chicken ^__^
Spaghetti ^__^
Ang saya ko dahil ngayon na lang ulet ako nakatikim ng ganito
Madami kameng pinagkwentuhan ni papa kasama na don ang pagaaral ko ng mabuti ay dadalhin nako sa private school.
Nakasakay na kame ngayon sa kotse at nagpahinga ng kaunti, dahil busog kameng dalawa ni daddy
"Hindi dapat ganyan ang suot mo anak, bukad ibibili kita ng mga bagong damit ah" masayang sabi niya at agad naman akong natuwa sa sinabi niyang yon
Agad niya akong niyakap at rinig na rinig ko ang paghinga niya sa likod ko.
"Anak hindi na kita iiwan ah, pangako gagawin ko lahat para sayo. Gagawin ko lahat ng hindi ko nagawa sayo dati mahal na mahal kita anak"
Agad akong naluha sa sinabi ni daddy, dahil hindi kona kaya itago ang saya. Ang saya na nakasama kona ulet siya
Ang daming problema na sumapit sa amin, at madaming taong lumait saken.
Lahat ng gumawa saken ng masama, humanda kayo sa pagdadating ko.
Magkikita ulet tayo.