*Yuri*
*Riiiiiiiiing*
Nagising ako sa napakalakas na tunog ng alarm clock ko. It's 7:am in the morning at kailangan ko ng kumilos. I checked my sns at nagsend si Ryo ng picture nya saken na papasok na din. I just click a heart reaction and leave a comment saying I miss him.
Bumangon na ako at naghanda ng breakfast ng sakto naman na tumunog ang phone ko. Syempre kung hindi si Aya, si Pres. Sheng lang ang tatawag saken ng maaga so sinagot ko na.
"Morning Pres." Bati ko sa kanya.
[Goodmorning hija, ano ? Napapayag mo na ba ang mga artista natin? We need them badly] bigla naman akong nabagabag sa sinabi nya.
Hindi pa din ako binibigyan ng update ni Aero kung okay na sa kanila ni Jessy yung role.
"I ~ I'll talk to them. Ito naman yung deadline na binigay nila saken ehh. I promise, papayag sila" sabi ko na lang.
[You need to make sure okay?]
After nun, we ended the call. Napasapo na lang ako. Aish ! Ngayon lang ako naging ganito ka-stress.
Hindi ko alam kung paano kokontakin si Aero. He already changed his number. Muli kong chineck kung paano ko sya makakausap. Nakita ko kung saang recording company sya nagttrabaho so I kailangan ko syang sadyain dun.
***
Hindi naman ako natagal sa byahe kasi malapit - lapit lang sya. Pumasok ako sa recording company then I saw a girl na sobrang simple lang wearing dress with a boots na nakaupo sa labas. I approached her.
"Hmm ~ Miss, nagttrabaho ka ba dito?" Tanong ko sa kanya.
"Well, someone drag me into this, ikaw din po ba?" Tanong nya saken.
"Nope, I am just looking for someone. Anyways, I'm Yuri" I held my hand to her.
"Y~ Yuri? Yuriko Hideyaki? OMG !!! sobrang idol ko po kayo ! Lahat ng movies na sinulit nyo I watched it pati books. Sobrang naiyak po ako sa 50days with an Angel" sabi nya saken.
Nakaramdam naman ako ng pagkaflattered dahil kahit papaano, marami pa din ang umaacknowledge saken.
"Thank you" nahihiya kong sabi.
Bigla kaming natigilan nung may lalaking lumabas at nakuha ang attention namin. He's familiar. Ang alam ko naging schoolmate ko sya nung highschool at lagi syang kasama ni Shane.
"Carol what are you ~ hey ? Yuri?" Sabi nya saken.
"Y ~ yeah. Wait ? Ikaw nga si ?" Tanong ko sa kanya.
"Mike ~ Mike De Jesus" he introduced himself.
"Wait ? Magkakilala kayo?" Tanong nung babae na kausap ko.
"Yeah. Schoolmate kami nung highschool. Nga pala, Yuri, what brings you here?" Tanong naman ni Mike.
"Ahhh ~ yeah. Nalaman ko kasi na dito nagttrabaho si Aero. I just want to talk to him about something pero business matter ito" I answered.
"Ahh, well, nandito na sya maya - maya. May recording schedule din naman sya. Okay lang ba sya maghintay?" Tanong ni Mike saken.
So ayun. Naghintay lang ako sa loob ng recording company nila. Umalis na si Mike atsaka yung babae. Nasabi nya saken na producer sya dito and that girl is one of his talent pati na si Aero.
Habang busy ako sa paglilibot, nakita ko yung isang banner ni Jessy. Talent din pala sya dito ..
"What are you doing here?" Napukaw ang atensyon ko sa pagsulpot ni Jessy.
"J ~ Jessy ? G ~ gusto ko lang sana ~ " she interrupted me.
"What ? Gusto mong kausapin ang asawa ko? What for?" Sabi nya saken.
"It's not only him that I wanted to talk. Pati ikaw. It's about the movie." Sagot ko sa kanya.
"Why are you so persistent? Dahil ba ~ mahal mo pa din ang asawa ko?" Tinaasan nya ako ng kilay.
Nabigla ako sa sinabi nya. Alam nya nga ang tungkol sa amin ni Aero.
I know it's my fault pero wala syang karapatan na pahiyain ako ng ganito.
"Yes ! Me and Aero have a past. Past na pwede pa sanang mabalik but it's because of you kaya itinigil ko na ! So kung yan pa din ang issue mo , it's non - sense. We're talking about business ! Kung ako lang tatanongin, I can turn it down pero inaasahan kayo ng president ng company namin. Now, I am just asking one favor or else, natatakot kang maagaw ko sya sayo" nilakasan ko na lang loob ko.
I know Jessy. She's easy to handle. Mas madali syang i - reverse psychology para makuha mo sya.
"Oh, you think ? Fine ! Tutal gusto mo din naman saktan ang sarili mo diba ? Let me show you na mas masaya sya saken" kahit papaano, narelieved naman ako kasi nakuha ko na yung kailangan ko.
After namin mag - usap , dumiretso na ako sa office. Pasakay na sana ako sa kotse ko at sakto naman na nasalubong ko na si Aero.
"Yuri ? B~ bakit ka nandito ?" Tanong nya saken.
"Hmmm, kakausapin sana kita tungkol sa movie na gagawin nyo" paalala ko sa kanya.
"Oo nga pala, I just talked to Jessy and she's ~" pinutol ko sya sa pagsasalita.
"Wag ka na mag - alala. I also talked to her, okay na sya. Notify ko na lang kayo kung kailan shooting natin" I answered him.
"Napapayag mo sya " tanong saken ni Aero.
"Yup. I have to go. Let's talk some other time" paalam ko.
I am just making my escape. Ayoko kasi na humantong pa sa kung saan yung pakikipag - usap ko sa kanya. Dali - dali akong pumunta kung saan nakapark yung kotse ko.
Napahinga ako ng malalim. My heart is really pounding ..
Hindi ko alam kung paano ko matatagalan ang sitwasyon naming tatlo. It's a 3month shooting for the movie. Ganun katagal ko silang makakasama.
***
Pagbalik ko sa office, naghihintay na saken sila Arielle at ang staff nya. Sya yung director ng movie. Well, mas preferred ko syang kasama kasi she good to work with. Nagja - jive kami sa kwento.
"So ? Base on the story that you sent me, masyado syang millenial. Mas maraming mga youth ang attract nito" sabi ni Arielle saken.
"Yup. Reference ko lang yung plot na gusto ni Pres. Sheng" I explained to her.
"Kaya pala , pag galing nga naman sa inexperience sa ganitong industry" I know she's just being sarcastic.
Alam ko kasi na hate na hate ni Arielle si Pres. Sheng. Paano kasi, ayaw ni Pres. yung idea nya pero si Arielle ang dahilan bakit nagiging top grossing ang movies nila.
"Hahaha, salbahe !" Pang - aasar ko sa kanya.
"Seriously girl ! Common ng plot nya ! Sinisira nya ang talent natin ! Especially you ! Alam kong mas may maganda kang idea but you need to stick with it !" Iritado nyang sabi while she took a sip on her drink.
"Hahahaha I know ! Pero yun yung gusto nya" I simply answered.
"Why don't we chang it ! Yung plot na gusto natin" she suggested.
"Hindi nya magugustohan" I oppose.
"Then we'll make sure na magugustohan nya" Arielle winked at me.
Kapag nagdecided si Arielle, for sure na hindi na sya mapipigilan. Binigyan nya tuloy ako ng assignment. Sabi nya, I should think of a story kung saan makakarelate ang lahat. She let me think of a scenario na nangyari saken na hindi ko daw makalimutan.
So pag - uwi ko sa bahay , ayun ang ginawa ko. Nag - isip ng pangyayaring di ko makalimutan.
At ang nakakaasar pa ?
Puro pangyayari namin ni Aero ang naaalala ko ! Nakakabwiset !
Nasa study able ako at nasa harap ng laptop composing my thoughts for the plot. Ginulo ko ang buhok ko dahil ang sakit sa ulo ng ginagawa ko ! Wala pa akong draft na nasisimulan. Out of nowhere, tinawagan naman ako ni Arielle.
"Hello" medyo frustrated yung tono ng boses ko.
[Balita ? May nasisimulan ka na ba? ] tanong nya saken.
"Wala ! Nakakabadtrip na !" Iritado kong sagot sa kanya.
[ Kalmahan mo lang kasi ! Baka naman meron na ayaw mo lang tanggapin ] okay ? So nang - aasar talaga sya !
" Ewan ko sayo ! Sige na ! Hindi ko to matatapos kapag kausap kita ! " I hung up dahil kukulitin lang nya ako.
Ayaw ko lang tanggapin ?
Parang hindi naman ata ganun pero parang Oo. Aysh ! Ano ba tong iniisip ko ! I clear my head. Kumuha ako ng maiinom. It's 11:30 at muli kong sinulat yung plot. Nakita ko na lang ang sarili ko na umiiyak habang ginagawa yun.
Why am I doing this ?
Hinayaan ko na dumaloy lang yung plot sa utak ko. Para akong robot na kusang gumagalaw. I decided to sleep around 12am with tears still falling from my eyes.
***
Nagkita kami uli ni Arielle kinaumagahan para mapakita ko sa kanya yung plot ko which is labag sa loob ko.
" Walking zombie " pang - aasar nya saken.
" Kasalanan mo ! Ito na ! Sinendan na din kita ng kopyan nyan sa e - mail mo " padabog kong inabot sa kanya yung folder.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya dahil alam kong aasarin ako nyan kapag nabasa na nya yung plot ko.
It takes maybe 10mins nung matapos nyang basahin yung plot. Napansin ko na teary eyed sya.
" Why are you crying ? " tanong ko sa kanya.
" This is the saddest plot that I've ever red " may matching papunas - punas panyo pa sya.
" Timang ! " sabi ko na lang.
" We can use this ! At ewan ko lang pag di pa to nagustohan ng bitchera na Sheng na yan " sabi nya saken.
Mga ilang sandali pa kaming nagkwentuhan then nagpart ways na kami kasi aayusin nya pa yung venue ng mga kwento. Ako naman pabalik sa office dahil may mga pending revisions pa ako.
I was about to get in my car and I saw him. Nakasuot sya ng checkered na red tapos nakabukas yung bandang dibdib tapos nakatattered jeans.
Bakit may epekto pa din sya saken ..
Akala ko hindi nya ako mapapansin but I was wrong. Bigla nya akong tinawag.
" Yuri ? " tawag nya saken so I faced him.
" Aero " I greet him.
" It's nice to see you here. M ~ may kasama ka ? " tanong nya saken.
" W~ wala. Kakatapos ko lang i - meet yung magiging director ng movie nyo. Ikaw ? Kasama mo si Jessy ? " tanong ko naman sa kanya.
" Great , baka p ~ pwedeng magpasama sayo ? " sabi nya saken.
Sa totoo lang , I want to grab the opportunity kasi ngayon ko lang uli sya makakausap but I think I will not like the idea.
" Baka kasi malate na ako sa office. Alam mo na, may mga revisions pa akong ginagawa and nasa deadline na ako and isa pa, I know Jessy will not like it " I am just looking for an excuse para makaiwas sa kanya.
" Ganun ba ? I understand " kitang - kita ko yung lungkot sa mga mata nya.
" Marami naman tayong time, isa pa magiging magkatrabaho tayo. Gusto din naman kita makausap ehh " sabi ko sa kanya.
" Yeah. Sige, let's catch up some other time " kitang - kita ko yung pait sa mga ngiti nya.
Bakit nasasaktan din ako ?
Dali - dali akong naglalakad papunta sa kotse ko pero meron syang sinabi na gumambala sa puso at isip ko.
" I miss you "
Sinabi nya saken yan. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Paulit - ulit syang nagrereplay sa utak ko. Dapat masaya na kaming pareho ..
Nagdire - diretso na ako sa byahe hanggang sa makarating ako sa office. Dumiretso ako sa quarters namin. Ang bigat kasi ng pakiramdam ko. Sakto naman na pumasok si Aya.
" Hey ? Are you okay ? " tanong nya saken.
" Yeah , medyo napagod lang ako " palusot ko na lang.
" Tsh ! You're not good at it. Look at you, muka kang magdamag nakilamay. " well, Aya knows me too well. Matagal na din naman kasi kaming naging magkatrabaho.
" Wala lang to. Blame Arielle ! Pinagawa nya ako ng plot ehh " sagot ko naman.
" Naku isisi mo pa sa iba. May nagpapaupdate na ng revisions mo. " paalala nya saken.
" Hays ! Itong mga publishing company na to ang demanding ! Sila na nga lang nagpaparevise pinamamadali ! Nakakastress ! Ito na ! Magttrabaho na ! " padabog kong sabi.
Pumunta na ako sa station ko at syempre kaharap ko na naman ang computer ko. Nagulat ako na tadtad ako ng emails. Lahat puro galing sa publishing company na nagparevise saken !
Kaysa magreklamo ako, gawin ko na lang. So ayun , time flies so fast kapag abala ka. So far nakakalahati ako ng trabaho. I ended my shift by 7:30 pm.
Pagsakay ko sa kotse ko , sabay buhos ng malakas na ulan. Parang ang lungkot - lungkot ng awra ng panahon. I started the engine of my car and started driving.
Since malapit lang naman yung bahay sa office , 30mins lang nakarating na ako. Ngayon ko narealize na ang lungkot pala kapag wala si Ryo.
Nasanay akong nakadepende sa kanya ..
Nakaramdam ako ng gutom so naisip ko na magluto ng instant lang. Nuggets and pancit canton then naisip ko na manuod ng movie. The movie is about a girl na may cancer. She's a figure skater. She's very optimistic. Alam mo yun ? Parang onting - onti na lang yung buhay nya but she's still able to smile.
Bakit ako ? Healthy but I can't force myself to be happy ..
Why am I feeling incomplete ?
A/n: damang - dama kita Yuri :(