*Yuri*
Hanggang ngayon, hindi ko makalimutan yung pimost ni Jessy. Ilang araw na masakit din ang puso ko. Nakamove on na talaga sya saken ..
Wala naman akong pasok ngayon so I decided to stay at home. Out of nowhere, habang nanunuod ako ng tv, may commercial na lumabas. Wala akong kaide -idea nung una pero nagulat ako na magkasama sila Aero at Jessy. Sobrang nilang lambing sa commercial..
Wag kang iiyak ..
Naisip ko na patayin na lang yung tv. Inayos ko yung sarili ko then nagpaalam ako kay mommy na lalabas ako. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.
Napadpad na lang ako sa isang coffee shop. Umorder ako ng frappe atsaka ng slice mocha cake. Inabala ko na lang yung sarili ko na magbasa ng libro.
"Omg ! Andito si Aero ! May kasama sya ! Ang ganda - ganda ng kasama nya" sabi nung isang babae sa tabi ko.
Ang bilis tibok ng puso ko ..
Hindi ko kinaya na magstay. Akmang aalis na dapat ako para di nila ako makita pero napansin pa din nila ako.
"Yuri !" Dinig kong tawag saken ni Jessy.
Napatingin na lang ako then I waved bilang pagbati. Aalis na dapat ako sabay nilapitan naman ako ni Jessy at niyakap.
"Bestie ! I missed you ! Bumalik ako dito ! Ito kasing si kuya Aero gusto ako makita" napatingin sya kay Aero.
Hindi naman magtama ang mga tingin namin ni Aero. Alam namin na hindi kami okay bago pa to.
"H ~ hmm masaya akong nandito ka na. Paano, mauna na ako" paalam ko na lang.
Dali -dali na lang akong naglakad palayo sa kanila. Napunta ako sa isang park. Tsaka naman bumuhos ang isang napakalakas na ulan. Sige lang ! Damayan mo ko ...
Yun lang tangi kong nasabi. Hindi ko na naman napigilan ang sarili ko na umiyak. Patuloy lang ako sa pag -iyak habang nakakuyom ang mga kamay ko. Out of nowhere, may lumapit sa harapan ko at pinayungan ako. Napatingala ako nagulat ako dahil si Ryo yung nasa harapan ko.
"Umiiyak ka na naman" sabi nya saken.
Wala akong nagawa kundi ang yakapin sya. Muli na naman akong umiyak habang nakayakap sa kanya. Nabitawan nya yung payong nya at pareho na kaming nabasa ng ulan.
***
Nagpunta kami sa hotel na pag -aari nila Ryo para makapagpalit ako. Nakakahiya pa nga kasi nakita pa ako ng mommy nya pero tuwang - tuwa naman sya.
Nung makapagpalit ako, nakita ko naman na pinaghahainan ako ni Ryo ng makakain.
"S ~ sorry, nadamay ka pa sa kalokohan ko" sabi ko sa kanya.
Lumapit naman sya saken then he tap my head.
"Sanay na ako sayo. Ako yung walking handkerchief mo" he smiled at niyakap nya naman ako.
"Maraming salamat kasi palagi kang nandyan" I told him.
"Always I am" then hinaplos nya naman ako sa mga pisngi ko. "Kumain ka na" sabi nya saken.
"Sabayan mo ko" aya ko sa kanya.
At sabay nga kaming kumain. Masaya lang kaming nagkekwentuhan. Kapag si Ryo talaga ang kasama ko, nawawala ang lahat ng problema ko. I felt very comfortable when I'm with him.
Nung after namin kumain, naisip namin na maglakad -lakad sa hotel nila. Nabalot kami ng katahimikan.
"You can't still get over him" sabi ni Ryo saken habang patuloy lang kami sa paglalakad.
Napunta kami sa bench. Naisipan namin na maupo dun. I took a deep breathe bago ko sagutin ang tanong nya. Napalagok ako sa inumin ko.
"Pinipilit ko pero ~ it's getting harder" nararamdaman ko na may papatak na naman na luha sa mata ko.
"Nagiging mahirap kasi tinatakasan mo yung nararamdaman mo" sabi nya saken.
"Masaya naman sya" I simply responded.
"Tingin ko, kailangan mo ng harapin yung nararamdaman mo sa kanya. Truth will set you free" bigla nya naman ginulo yung buhok ko.
Kailangan ko na ba talagang sabihin sa kanya ?
Napaisip ako sa sinabi ni Ryo. Siguro ayun nga lang ang makakapagpalaya sa amin. We need closure.
Mga ilang sandali pa kaming nag-usap then bumalik kami sa hotel. Hindi muna ako umuwi. I fixed myself. Siniguro kong kaaya -aya ako. Nagulat naman si Ryo sa ayos ko.
"San ka pupunta? Kala ko ba di ka muna uuwi?" Tanong nya saken.
"I guess kailangan ko na syang harapan" I answered.
"Sabihin mo lang kapag kailangan kitang samahan"
"I got this. Kaya ko ang sarili ko." Then I hugged him.
Di na ako nagtagal at umalis na ako. Agad kong kinontak yung number ni Aero. Ang bilis ng tibok ng puso ko ..
Sinagot nya naman yung tawag ko sa kanya. I composed myself para alam ko yung mga sasabihin ko sa kanya.
[Yuri ? Napatawag ka ] bungad nya saken.
"A ~ ahmmm, I just wanted to talk" sagot ko sa kanya.
[Talaga? Sige, sabihin mo kung saan ]
Agad kong sinabi sa kanya yung details. Pinili ko yung lugar na hindi matao para hindi kami pagkagulohan. Nauna ako sa kanya ng mga ilang minuto. Naparami ako ng inom ng tubig sa sobrang kaba.
Walang ano -ano, kita ko na papalapit na sya. He's more stunning.
I waved at him para mapansin nya ako. Pumunta na sya sa pwesto namin. Naupo sya. There's a couple of silence sa pagitan namin.
"Matagal kang naghintay, sorry" sabi nya saken.
"Okay lang, g ~ gusto mong umorder na muna" inalok ko sya ng menu.
Pumili na sya ng makakakain nya then kinuha ng waiter yung order namin tsaka sya umalis. Muli na naman kaming nabalot ng katahimikan but this time, ako na yung bumasag nito.
"A ~ ahmmm, Aero, thank you kasi di ka tumanggi" sabi ko sa kanya.
"Ano ba dapat natin pag -usapan?" Tanong nya saken.
Napahinga ako ng malalim. Pinipigilan ko ang sarili ko na maiyak para maayos ko yung sasabihin ko.
"M ~ masaya ka na ngayon hindi ba? You're reaching your dreams. Sana lang, hindi ako ang makasira nyan. Masaya akong makita ka on tv na nakangiti. I' ~ I'm sorry if I hurt you. Wala kang ginawa kundi mahalin ako but I can't return. Pero as time passed by, parang ang sakit -sakit palang makita na masaya ka sa iba" hindi ko na napigilan ang sarili ko at naluha na ako.
"Y ~ Yuri~" he was about to speak pero pinigilan ko sya.
"Nagsisisi ako na pinagtabuyan kita ~ kasi doon ko lang narealize na mahal pala talaga kita! *sobs* I want us to have a second chance pero ~ hindi na pwede. Hindi ka magiging masaya saken Aero. Masasaktan at masasaktan ka lang ~ so let's better off this way" sabi ko sa kanya habang patuloy sa pag -agos ang mga luha ko.
Ang tagal nyang hindi nagsalita. Nakita ko yung lungkot sa expression ng muka nya. I am guilty kasi for the nth time, nasaktan ko na naman sya ..
"Hindi mo ba talaga kayang ipaglaban ang nararamdaman mo? Kung mahal mo pinaglalaban mo pero it seems that you can't. We're better off this way ? I guess you're right. Pagod na din kasi ako hintayin ka." Matapos nun, tsaka sya umalis..
Hindi ko maalis ang tingin sa kanya habang naglalakad sya palayo.
Ayos na ako ang masaktan ..
Pinahupa ko lang ang luha ko then bumalik ako sa hotel kung saan naghihintay si Ryo. Nakita ko na nasa may entrance sya. Umiiyak akong yumakap sa kanya.
"Are you okay?" Tanong nya saken habang nakayakap ako.
Wala na akong nagawa kundi ang humikbi na lang. Ang sakit -sakit sa puso na kalimutan ko na talaga sya.
"Tinapos ko na ~ yun kasi ang tingin kong tama" I sobbed.
"Sssssh ~ andito lang ako." Sabi nya saken.
Sobrang naisip ko na sumama yung pakiramdam ko kaya naman naisip ko na matulog na lang..
*Aero*
Hindi ko alam kung ano ba dapat kong maramdaman. Paulit -ulit na naglalaro sa isip ko yung sinabi nya.
Mahal nya ako ..
Pero bakit ganun? Parang hindi naman totoo lahat ng sinabi nya ! Kasi kung mahal nya ako, hindi ganun ang magiging rason nya.
Gusto ko lang uminom ng uminom para makalimutan ang lahat. Nung pakiramdam ko nahihilo na ako, I decided to bow my head down.
"Hays ! Nagpapakalasing ka na naman" napatingala ako nung may babaeng lumapit saken.
Hindi ko sya maaninag nung una. Napakaganda nyang babae..
"Kuya ~ umuwi na tayo. You're drunk" sabi nya saken.
Pinilit nya akong tumayo pero dahil may kabigatan ako, hindi nya ako kaya. Wala din naman akong lakas na tumayo dahil hilong -hilo ako.
"Hayaan mo na ako dito" napauob uli ako sa mesa.
"Uuwi na tayo okay?" Sabi nya saken.
Walang ano -ano, dalawa na sila ng waiter ang umalalay saken tapos kumuha kami ng taxi. Hanggang sa makarating kami sa unit ko, nagpaalalay kami sa driver.
Inihiga nya ako sa kama. She's slowly taking off my shirt. Ewan ko ba pero habang unti - unti kong naaninag ang muka nya, nakikita ko si Yuri which made me smile. I gently push her unto mine.
"K ~ kuya" sabi nya saken.
Unti -unti kong inilapit ang mga labi ko sa kanya then I kissed her passionately until were breathless. That night is the night that was full of passion.
***
Paggising ko kinaumagahan, sobrang sakit ng ulo ko. Para akong pinupukol. Nagulat pa ako dahil I'm half naked tapos wala pa akong pants kundi boxers lang.
Sh*t !
Ang naaalala ko lang may babae akong kasama ko kagabi. Crap Aero ! Nagbitbit ka ng babae !
Paglabas ko ng kwarto, I saw Jessie cooking breakfast pero ang pinagtataka ko, she's just wearing t -shirt. Wala syang pambaba.
"J ~ Jessey? W ~ what are you doing?" Tanong ko sa kanya.
"Goodmorning. Okay na ba pakiramdam mo? Matatapos na tong' niluluto ko" sabi nya saken.
Masama ang kutob ko. Sana mali ako ng hinala. Hindi kakayanin ng kalooban ko kung sya yung babaeng kasama ko dito kagabi.
"Bakit ganyan ang suot mo?" Tanong ko sa kanya.
"Hmmm ~ what would you expect me to wear ? Nadumihan yung damit ko. But that night is awesome" she smirked.
Mas lalo akong kinabahan. Hindi ko alam kung niloloko nya lang ako pero muka syang seryoso.
"Is there something happen?" Diretsang tanong ko.
"Tsh ! Of course yes ! You're drunk and you ~" damang -dama ko yung kahihiyan kaya naman tinakpan ko yung bibig nya.
"Stop ! Are you insane Jessy! Why didn't you stop me !" Napahilamos ako ng muka ko.
"Why would I ? Pareho nating gusto yun!" She shouted at me.
"NO! I don't like it ! I'm drunk !" Sagot ko sa kanya.
"Well nangyari na ! Anong gagawin natin? In fact, mata ng nakakarami we're a couple so what's wrong with that?" She defended.
"Let's just forget it!" I was about to leave pero nakita ko na napatakbo sya sa cr.
She locked herself up. Akala ko kung ano yung ginagawa nya pero sumusuka sya. Kinatok ko sya para malaman kung okay lang sya.
"Are you okay?" I asked.
Di nagtagal, lumabas na sya ng cr. She's crying. Nung makita ko syang umiiyak, I felt very guilty kaya naman niyakap ko sya.
"I ~ I'm sorry Jessy" yun na lang nasabi ko.
"Wag mo kong iiwan please? I need you, hindi ko kaya kapag nawala ka saken" she cried.
Wala akong magawa kundi ang samahan sya. I just kissed her on her forehead. Binilhan ko sya ng gamot para maibsan yung sama ng pakiramdam nya.
Nakatulog naman sya siguro dahil sa pagod kaya binantayan ko na lang sya. Nakatitig lang ako habang natutulog sya.
"Hindi ka mahirap mahalin Jessy ~ ayoko lang na masaktan ka dahil saken" then I just kissed her again on her forehead.
Nung nakatulog na sya, pumunta naman ako sa sala. I checked my phone. I deleted all the pictures that I had with Yuri.
Kailangan ko na syang kalimutan ..
I also deleted her number para hindi na ako magkaroon ng contact. Sya na din naman mismo nagsabi na we are better off this way ..
A/n: hahahahaha ! Dadalian ko na phasing nito para focus sa adulthood nila :)