Het bruiloftsfeest was geweldig. Er stondmuziek aan en iedereen was aan het dansen. Overal waren lampionnen neergezet en opgehangen, omdat het al stikdonker was.
Ik danste de hele tijd met Jimin, toen er plotseling iemand op mijn schouder tikte. Het was Hoseok, hij keek naar Jimin. "Mag ik haar even overnemen?" vroeg hij aan Jimin.
Jimin keek boos, maar hij gaf toch toe. Toen danste ik dus met Hoseok. Hoseok keek me eerst helemaal niet aan, ik had het gevoel alsof hij vergeten was dat hij met me danste. Maar toen brak er een glimlach door. Hij begon te spreken, maar hij keek me nog steeds niet aan.
"Ik dacht dat ik nooit over je heen zou komen." zei Hoseok.
"Wat bedoel je?" vroeg ik onbegrijpend.
Eindelijk keek Hoseok me aan. "Ik dacht dat ik je altijd zou moeten ontlopen, maar het hoeft niet meer."
Er groeide een blij gevoel in mijn maag. Hij vond me niet meer leuk?
"Je vind me niet meer leuk?" ik klonk bijna hoopvol.
Hoseok knikte. "Sterker nog, ik vind iemand anders leuk. Jennie liet me inzien dat ik je niet meer leuk vind." Hoseoks glimlach kwam weer tevoorschijn.
Ik glimlachte nu ook. "Zijn jullie nu een stel?" vroeg ik nieuwsgierig.
Hoseok knikte blij. "Ja."
Ik werd nog blijer vanbinnen. "Kunnen we weer vrienden zijn?" vroeg ik.
"Wat denk je zelf? Natuurlijk!" zei Hoseok.
Op mijn gezicht brak een grote glimlach door en ik knuffelde Hoseok zo stevig, waardoor hij moest stoppen met dansen en bijna omviel.
"Woh, voorzichtig, hé?" lachte Hoseok. Toen kwam Jennie eraan. "Mag ik?" vroeg ze glimlachend. "Tuurlijk." Ik liet Hoseok los en liep weer naar Jimin die aan de zijkant stond.
"Wat was er?" vroeg Jimin. Hij keek jaloers. Niet weer.
"Ik heb zojuist aan Hoseok verteld dat ik ook verliefd ben op hem." zei ik.
Jimin verslikte zich haast in zijn drinken en keek me met grote ogen aan. "Je hebt wat?" riep hij bijna.
Ik begon te lachen. "Natuurlijk heb ik dat niet gedaan. Hoseok vertelde me zojuist dat hij over me is, hij is met Jennie."
Jimin werd weer rustig. Ik knuffelde hem. "Je weet toch dat ik alleen van jou hou?" vroeg ik nog steeds lachend. Jimin haalde een hand door mijn haar.
"Zulke grappen zijn niet leuk, Mina." zei hij.
"Eigenlijk best wel. Sorry." Ik keek Jimin aan. "Er zijn echt veel mensen die de niet-date-regel overtreden nu." zei ik.
Jimin knikte. "De regel sloeg toch nergens op. Stel je voor dat ik single was gebleven tot mijn vijftigste."
"Dan had ik nog steeds met je getrouwd hoor, maar nu is het gewoon iets eerder. Heel vroeg zelfs." lachte ik.
"Hoe laat is het eigenlijk?" vroeg Jimin, terwijl hij gaapte. Ik keek op mijn telefoon. "Drie uur 's nachts, hoezo?"
Jimin keek geschokt. "Dit meen je?" zei hij. "Alles moet van het strand af zijn om tien over drie! Dat heb ik afgesproken met de eigenaren van het strand!"
"Dan mogen we wel gaan beginnen!" zei ik. Jimin en ik begonnen snel iedereen bijeen te roepen om te gaan opruimen. Al heel snel was iedereen iets naar de bussen aan het brengen. Gelukkig lukte het ons om het binnen tien minuten opgeruimd te krijgen.
Iedereen ging nu ook weg. Het was een geweldige avond, maar het was wel tijd nu. Ik begon ontzettend moe te worden.
Uiteindelijk stonden alleen Jimin en ik nog op het strand. "Gaan wij ook naar huis, nu?" vroeg ik, terwijl ik weer gaapte.
"Ja, we gaan zo. Laten we nog even naar het strand gaan." zei Jimin en hij pakte mijn arm weer beet en trok me mee.
"Maar ik ben moe." pruilde ik. Jimin keek glimlachend om. "Niet zo schattig gaan doen." zei hij.
Uiteindelijk stopte hij weer bij de rand van het water en ging zitten op het natte zand. "Zo wordt onze kleding vies." zei ik protesterend, maar Jimin trok aan mijn arm, waardoor ik uiteindelijk ook zat.
"Nou en. Je hebt deze kleding hopelijk maar één keer nodig in je leven." zei hij. Ik legde mijn op zijn benen en keek omhoog naar zijn gezicht. "Ik weet wel zeker dat ik ze maar één keer nodig heb en dat was vandaag." zei ik.
"Ik weet het ook zeker." zei Jimin. Toen bleven we stil. Je kon alleen nog maar het geluid van de zee en onze ademhaling horen. Ik voelde dat mijn ogen langzaam dicht vielen.
(A/N)
Dit boek is bijna klaar, maar ik heb al ideeën voor een vervolg. Waarschijnlijk vertel ik er later meer over, maar wat denken jullie van een vervolg?