Bukas na ang lipad niya patungong California. Natanggap siya sa kompanyang inaplayan niya doon. Sheila wiped off her tears and look at her parents portrait. Itong bahay nalng nila ang natitira niyang alaala sa mga magulang niya. Mr and Mrs Sanchez was died ages ago. Teenager lang siya ng lumabas sa balita ang pagsabog ng kotseng sinasakyan nila. Hindi niya alam kung paano itatayo ang sarili niya. Hindi pa siya nakakagraduate ng high school.
Her late father was Municipal Accountant sa City of San Simon. Habang ang ina naman niya ay isang Municipal Utility Officer din ng San Simon. They are both Government employees. Sa pagkawala nilang dalawa, ipinagpasalamat niya kay Governor Julio Lopez na nakatapos siya. Ginawa siya nitong scholar. Nasa unang taonna siya sa kolehiyo ng mamatay ang mag asawang Lopez. Kaya naman napilitan siyang mag-working student. She worked at Municipal as typist clerk at day, estudyante naman siya sa gabi.
When she graduated from college. Una niyang naisip ay ang lumuwas ng maynila para maghanap ng trabaho. BS Chemistry graduate siya, may mga local pharmaceutical companies sa San Simon pero sa dami ng pangit na nangyari sakanya doon parang hindi na niya nais ituloy doon ang buhay niya. Two years of working ay naisip niyang mag apply sa abroad at natanggap nga siya.
Kaya umuwi siya ng San Simon para bisitahin ang kaisa isang bahay na napundar ng mga magulang niya noong nabubuhay pa sila. Kahit gipit na gipit na siya noon. Hindi niya magawang ibenta ang nagiisang alaala ng mga magulang niya. Doon siya lumaki at nagka isip.
Sa California naman niya nakilala si Pearl. They became friends and then housemates. Nang makakilala ito ng foreigner na kalaunan ay naging kasintahan nito ay bumukod na ito sa kanya. The apartment that they'd shared was too big for her kaya naman naghanap na rin siya ng ibang malilipatan. And after the expiration of her contract sa present job niya. Sinubukan niya muling mag apply sa iba. Natanggap din siya at naging permanente ang trabaho niya. Until he met Trey.
"Ano? Kasal? Eh kakikilala mo palang sa kanya ah!" Iyon agad ang unang reaksyon ni Pearl sa kanya ng sabihin niyang niyaya na siya ni Trey magpakasal ilang buwan matapos niyang sagutin ang binata.
"We loved each other. Walang masama kung magpapakasal na kami." She said. Alam niyang concern lang sa kanya ang kaibigan niya. Pearl is almost like a sister to her. Kaya nauunawaan niya ito.
But everything happened so fast. Trey married her. Siya na ang pinakamasayang babae sa mundo dahil ito ang asawa niya. She gave him her everything. Body, heart and soul.
"Always remember that I love you, Shei." Trey said while kissing her. Paulit ulit siya nitong inaangkin na para bang siya na ang pinakamagandang babae sa buong mundo. Her husband was the first man in her life. Sayang nga lang at hindi nito nakilala ang mga magulang niya. But whenever they are, alam niyang masaya ang mga ito para sa naging kapalaran niya.
"Aalis ka?" Bungad niya ng gabing umuwi siya mula sa trabaho. Trey was packing his things. Kung matatawag nga bang gamit ang tatlong pirasong Tshirt at dalawang pantalon nito na nasa closet nila. Isama pa ang may tatlong pirasong boxers nito at underwear.
Ibinotones nito ang polo at saka lumapit sa kanya. "I'm sorry babe, may emergency lang. Kailangan kong bumalik agad ng pilipinas."
Kumunot ang noo niya. Naguguluhan siya. Ang usapan nila ay sabay silang uuwi ng bansa para ipakilala na siys nito sa pamilya nito. So why the sudden change of plans? Naifile na niya ang vacation leave niya dahil iyon ang plano. "H-Ha? Ano? Bakit? At bakit ikaw lang?"
Humaplos ang palad nito sa pisngi niya. "I promised I will come back. Susunduin kita. We will settle there at doon na tayo bubuo ng pamilya. Two to three weeks lang babe. Mahal na mahal kita." She saw the love and sincerity in his eyes. Kailangan niyang magtiwala. Tiwala ang pundasyon ng matibay na pagsasama. And Trey needed it right now.
"Ipangako mong babalik ka." She said while crying. Hindi niya mapigilan. Mahal niya ito. Pinahid nito ang luha niya.
"Oo naman, and when everything is okay ako mismo ang susundo sayo dito. Pero may bilin ako sayo. No boys. Pinagsabihan ko na ang mgakaopisina mong lalaki. I don't like the way they stare at you. Alam nilang asawa mo ako kaya siguro naman iiwasan ka na ng kahit na sino sa kanila. You know how possessive I am. I don't share what's mine. At ikaw---akin ka."
Alam niyang seloso ito. Maraming beses na niyang nasaksihan ang pagiging seloso nito. But then, sabi nga magtiwala dapat. Kaya magtitiwala siya at dapat magtiwala din ito sa kanya.
"Y-You are pregnant!" Pearl exclaimed. Sinundo siya nito sa OB Gyne's clinic kung saan inihatid siya ni edgar. Her officemate. Tumango siya. Ang pagkamangha nito ay napalitan ng malaking ngiti. "Oh my God! Congratulations sis! Mommy kana!" She was indeed happy. Siya din naman. Pero may kulang. Wala si Trey. "Will you tell him?"
Nagkibit balikat siya. Hindi niya alam. Trey wasn't answering her calls. Nag aalala na siya. Bigla nalang itong hindi nagparamdam sa kanya. Nagbabadya ang luha niya kaya nagpaalam siya saglit kay pearl na sa washroom lang siya. She cried there. Ang sama ng loob niya. Masaya siya dahil buntis na siya at masaya siya dahil nagbunga na ang pagmamahalan nilang mag asawa pero nasaan siya? Where is her husband? Why he suddenly vanished when she needed him most?
Pagbalik niya sa table kung saan nakapwesto sila ni Pearl aa loob ng restaurant ay may pagkain na doon. "Umorder na ko. I know you are hungry. And the baby needs to eat too. Maya maya'y bumalik ang waiter at may inabot na gatas. "Fresh milk. It's good for the baby." Ani ni pearl. Ngumiti siya. Alam niyang masaya ito. Pearl was always her confidante and great sister. Ito lang ang sumusuporta sa kanya even her relationship with her husband suportado nito kahit pa nga ba nabigla ito noong una.
And everything was happened so fast. Pagkatapos nilang magdinner ni Pearl ay umuwi na siya sa apartment niya. Pero hindi niya alam na iyon ang magpapahamak sa baby niya. She had a miscarriage. Takot na takot siya. Dahil di lang doon bukod din sa may taong gusto siyang patayin.
After a couple of years. She decided to go back in the Philippines at magpakita sa asawa niya. Di para sabihin ang naganap sa anak nila kung di para iabot ang annulment papers nila. She wants to get free. Free from all her miseries. Miseries that all happened because of her husband.
At nang magpaalam siya kay Pearl. Hindi niya alam na may panibagong takot ang bubuhay sa kanya. Pagkatapos niyang mag check out sa airport. Fear rose inside her chest. Tila bumalik sa alaala niya ang taong gusto din siyang patayin noon. Mabilis siyang tumakbo palabas ng airport. Kasunod ay ang tila mausok at magulong pangyayari. And everything went blank.
Habol ang hiningang bumalikwas ng bangon si Sheila. Not minding if she's naked. Tila dinamba ng malakas ang dibdib niya. Tumingin siya sa paligid. Malinaw ang lahat ng nangyari. Hindi aiya nannaginip. Parte mga alaala niya ang lahat. Pero ang mukha ng asawa niya. Si Trey---Hindi si Trey ang kasama niya. Tama nga siya. Tama ang lahat ng napapansin niya.
"I'm warning you, Rosales."
That's what she heard from the doctor who attend her. Kaya pala iba ang pakiramdam niya. Kaya pala ibang iba siya sa naalala niya. Kinapa niya ang dibdib. Inamin niya sa sariling mahal niya ang asawa niya. Asawa niya. Yung lalaking kasama niya. Pero bakit nasasaktan siya?
"Trey marry this woman para sa nalalapit niyang panibagong kandidatura. He wants to have a place in senate court. Balak tumakbong senador ni Zaragoza sa darating na taon. And one thing for sure, he will be needed his wife for his benefits---again."
Isa isnag tumulo ang mga luha niya. Mabilis niyang isinuot ang nagkalat na damit at tinitigan ang kama. Kaya pala ibang iba ang nakikita niya. That Man wasn't her husband. But he took care of her. Muli na namang tumulo ang luha niya. Paulit ulit niyang inaamin sa sariling Mahal niya ang asawa niya. Pero nagmamahal pla siya ng iba while she's married!
"Sweetheart ---." Doon siya napalingon ng bunukas ang pintuan ng silid ang sumungaw ang lalaking buong magdamg niyang pinag alayan ng sarili niya. Ang lalaking pumasok sa loob ng puso niya at inangkin.
Ruth Rosales.
Kaya pala ito pamilyar sa kanya. Siya yung malimit niyang makita sa mga business magazines na collection ni Pearl noon. Atty. Ruth Rosales one of the eligible bachelor in town.
Nang sakay siya ng eroplano ay nakita din niyang nakafeature ito sa isang magazine na hawak ng katabi niyang kapwa pasahero.
Namukal ang luha niya. Bumakas ang pag aalala sa mga mata nito at mabilis na lumapit sa kanya. "Hey! What's wrong?" Malambing nitong tanong.
Ito. Ito ang mali. Gusto niyang sabihin dito. Pakiramdam niya ay patong patong na pagtataksil ang ginawa niya. May asawa siya but yet, narito siya. Living with the man in the same roof pretending that he was her husband. And how stupid she is na hindi man lang napansin ang lahat ng pagkakaiba. Was it because hindi niya maalala ang ilan? O dahil nasanay siya sa presensya nito na inaalagaan siya na hindi niya naranasan sa totoong asawa niya?
Pinahid nito ang luha niya. Lumunok muna siya bago ito tinignan sa mga mata. "Sweetheart..."
"I already k-know the t-truth."
To be continued...