Αντριάνας POV
«Και δηλαδή προσπαθείτε να την κάνετε να ζηλέψει;» ρώτησε η Έρρικα αφότου της είπα το σχέδιο που κάναμε με τον Στέφαν για να τα φτιάξει πάλι με την πρώην του.
«Ναι, τι θα βάλεις;» ρώτησα και την κοίταξα που στεκόταν όρθια σκεπτόμενη την ερώτηση μου.
«Μμμ, το μπλε τζιν σου και τη μαύρη μπλούζα με το τριαντάφυλλο για στάμπα» είπε και της τα έβγαλα από τη ντουλάπα.
Τα πήρε και μπήκε στο μπάνιο να ντυθεί. Εγώ έβαλα το τζιν που φορούσα εχθές με μια άσπρη ως τους αγκώνες μπλούζα με λίγο ανοιχτό το μπούστο και μια μαύρη χοντρή ζώνη. Όταν η Έρρικα βγήκε από το μπάνιο εγώ έβαζα τις μαύρες μου μπότες. Πήγε έβαλε και αυτή τα παπούτσια της, Superstar, και κατεβήκαμε κάτω. Κανένας δεν είχε ξυπνήσει! Απορώ πάντως πως και δεν έχουν παραπονεθεί για το δωμάτιο τους. Τους έχω βάλει όλους να κοιμούνται μαζί στο ξενώνα και ακόμα να κάνουν παράπονα όλες αυτές τις μέρες που είναι εδώ.
Πήγαμε στη κουζίνα και φτιάξαμε από έναν φυσικό χυμό και τοστ για πρωινό. Καθίσαμε στο τραπέζι της κουζίνας όταν ήταν έτοιμα και αρχίσαμε να τρώμε. Είχαμε ήδη πιεί το μισό χυμό μας και τελειώναμε το φαγητό μας, όταν ακούσαμε πολλαπλά βήματα από τα σκαλιά. Γυρίσαμε προς τα εκεί και μείναμε στο θέαμα. Ήταν και οι πέντε με μία φόρμα ΜΟΝΟ! Έπεσαν στους καναπέδες όλοι, εκτός από τον Φρέντυ και τον Τζάκσον που ήρθαν προς το μέρος μας. Ο Φρέντυ φίλησε την Έρρικα και πήγε να φτιάξει για τον εαυτό του τοστ.
«Καλημέρα...» μου είπε ο Τζάκσον, έκοψε λίγο από το τοστ μου, το έφαγε και με φίλησε στο μάγουλο, έκανε να φύγει όμως τον έπιασα από το μπράτσο και τον φίλησα κανονικά.
Με έπιασα με το ένα του χέρι από τη μέση και το άλλο το στήριξε στο τραπέζι. Τον ένιωσα να χαμογελάει μέσα από το φιλί μας και τύλιξα το ένα μου χέρι γύρω από το λαιμό του. Τα δάχτυλα μου πέρασαν μέσα από τα μαλλιά του και τον τράβηξα πιο πολύ πάνω μου. Απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε οξυγόνο και τον κοίταξα που μου χαμογελούσε. Του ανταπέδωσα το χαμόγελο και πλησίασα το αυτί του.
«Έτσι φιλάμε...» του είπα σιγανά και γέλασε.
Μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα και έφυγε να κάνει κάτι να φάει.
★★★★
«Πάμε σε κάνα μπαρ σήμερα;» ρώτησε ο Τζον και τον κοιτάξαμε.
«Γιατί όχι;» είπε ο Τζάκσον και με τράβηξε κοντά του από τους ώμους.
«Αντριάνα ξέχασα να σου πω ότι σήμερα θα έρθουν τα παιδιά της αντίπαλης σχολής στη δικιά μας για να δούμε ποιος θα παλέψει με ποιον μετά τα Χριστούγεννα» είπε η Έρρικα και της έγνεψα θετικά.
«Για ποιο πράγμα μιλάτε;» ρώτησε απορημένος ο Φρέντυ.
«Για τη σχολή καράτε μας» του απάντησε η Έρρικα και την κοίταξαν έκπληκτοι.
«Πας καράτε;» ρώτησε άφωνος και κρυφογέλασα.
«Πάμε μαζί. Εκεί γνωριστήκαμε για την ακρίβεια...» είπα και με κοίταξε περίεργα κάνοντας με να γελάσω ελάχιστα.
«Καλημέρα παιδιά!» άκουσα τη φωνή του Ανέστη και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον δω.
«Καλημέρα, Ανέστη!» είπα χαμογελόντας του και ανταπέδωσε το χαμόγελο.
«Προς τι τα κέφια σήμερα;» τον ρώτησε με απορία η Έρρικα.
«Αποφάσισα να προχωρήσω! Δε θα την κυνηγήσω άλλο!» είπε και κοιταχτήκαμε με την Έρρικα έκπληκτες.
«Άντε να δούμε...» είπε η κολλητή μου χωρίς να πιστεύει τα λεγόμενα του Ανέστη.
«Να τος και ο Στέφαν!» είπα χαρούμενη και σήκωσα το χέρι μου για να με δει.
Μόλις με είδε μου χαμογέλασε πίσω και ήρθε προς το παγκάκι που καθόμασταν.
«Καλημέρα!» είπε χαρούμενος, πολύ χαρούμενος...
«Πες τα όλα!» είπα και γέλασε.
«Τελικά ήταν πιο πολύ ζηλιάρα από ότι έδειχνε. Όταν μας είδε να πηγαίνουμε στην πίσω αυλή χθες ζήλεψε αλλά δε το έδειξε! Ήρθε να με βρει στο σπίτι μου το απόγευμα και τα φτιάξαμε...!» είπε χαρούμενος και γέλασα.
«Στο 'πα πως θα πετύχαινε το σχέδιο...» υπερηφανεύτικα και γέλασε.
«Ναι, είχες δίκιο! Είχε και πολύ πλάκα...» είπε και γελάσαμε.
«Μισό, ποιο σχέδιο;» ρώτησε ο Ραμόν και τον κοιτάξαμε.
«Το όλο θέμα με το στοίχημα ήταν ένα σχέδιο για να περνάμε χρόνο μαζί ώστε να ζηλέψει η πρώην του και να τα ξαναφτιάξουν! Όμως εμένα με βόλεψε και στο να βγάλω λεφτά και να γελάσω και λίγο περισσότερο...» είπα και γελάσαμε πάλι με το Στέφαν.
«Θα πάτε στο φθινοπωρινό χορό του σχολείου;» ρώτησε ο Στέφαν.
«Εννοείται!» απάντησε γρήγορα ενθουσιασμένη η Έρρικα.
«Τέλεια! Τώρα εγώ φεύγω γιατί μόλις ήρθε η Άσλεϊ. Τα λέμε!» είπε και πήγε στην κοπέλα του που τον περίμενε στην είσοδο του σχολείου.
Είδαμε τον Τάιλερ να έρχεται προς το μέρος μας και σηκωθήκαμε από το παγκάκι. Πήγαμε στις γυναικείες τουαλέτες και πάτησα το κουμπί για να εμφανιστεί η πόρτα για το αρχηγείο. Την άνοιξα και όταν μπήκαμε μέσα όλοι μας οι τοίχοι έκλεισαν. Αρχίσαμε να περπατάμε ως την άλλη πόρτα και όταν φτάσαμε έβαλα το χέρι μου στο κουτί αναγνώρισης δίπλα στην πόρτα και εκείνη ξεκλείδωσε. Μπήκαμε μέσα και έκλεισα την πόρτα. Μαζευτήκαμε γύρω από το τραπέζι και πήρα μια βαθιά ανάσα για να ξεκινήσω.
«Γιατί μου είπατε να έρθω γρήγορα στο σχολείο;» ρώτησε απορημένος ο Τάιλερ.
«Γιατί υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να μάθεις...» είπα και με κοίταξε ερωτιματικά.
«Οκέυ...» είπε δύσπιστα.
«Η Προφητεία που ξέρετε εσείς οι κυνηγοί είναι λάθος!» είπα και με διέκοψε πριν συνεχίσω.
«Τι εννοείς;» ρώτησε μπερδεμένος.
«Η Σεληνιακή Προφητεία δημιουργήθηκε για να σταματήσει τους "Selenius". Σύμφωνα με την οποία κάθε εκατό χρόνια μετά το θάνατο του προηγούμενου εκλεκτού ή εκλεκτής, επιλέγεται ένας καινούριος από το Μπλε Φεγγάρι. Αυτός που θα επιλεχθεί θα πρέπει να πεθάνει όταν θα μπορεί να ελέγξει τα αστέρια. Με το θάνατο του θα δωθεί ένα τέλος στη ζωή και των "Selenius". Η φυλή αυτή όμως επειδή δεν ήθελαν να συμβεί κάτι τέτοιο, άλλαξαν τη Προφητεία σε μία τροποποιημένη της προηγούμενης. Αλλά επειδή δε μπορούσαν να αλλάξουν το γεγονός ότι ο εκλεκτός θα είναι συνδεδεμένος με τις ζωές τους, άλλαξαν τον τρόπο του θανάτου του. Θα μπορεί μόνο να πεθάνει όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο και μπλε όπως όταν δημιουργήθηκε η Σεληνιακή Προφητεία τη στιγμή που αλλάζει. Όμως θα πρέπει να πεθάνει από το στιλέτο των κυνηγών... Στο οποίο δε λένε τα γράμματα “Ο Κυνηγός” στα Αρχαία Λατινικά, αλλά “Ασημί Αίμα” στα Αρχαία Κορεάτικα. Το χρώμα που παίρνει το αίμα μου όταν με χτυπάει σεληνόφως...» είπα και με κοιτούσε ανέκφραστος.
«Μάλιστα...» είπε και ξεφύσηξα.
«Είναι και άλλα που πρέπει να ξέρεις...» είπα και με κοίταξε ερωτιματικά.
«Όπως;» ρώτησε με απορία.
Του είπα όλα όσα μου είπε ο Ίθαν, τα οποία και άκουσαν τα παιδιά και με κοιτούσε έκπληκτος. Του χαμογέλασα αμήχανα όταν τελείωσα την αφήγηση μου και εκείνος κοίταξε το κενό προσπαθώντας να μπορέσει να καταλάβει όσα μόλις έμαθε.
«Δηλαδή ο μπαμπάς μου είναι προδότης. Ο μπαμπάς σου είναι θείος μου, εσύ ξαδέρφη μου και "Selene" και ο θείος Στηβ ο μικρότερος αδερφός τους τον οποίο έδωσαν για υιοθεσία –είναι άνθρωπος και όχι σαν αυτούς– όπως έκαναν και στους άλλους ομοίους του;» είπε συνοπτικά και του γνέψαμε θετικά.
«Ναι...» είπα και μου έγνεψε.
«Πωωω... Τι θα κάνουμε τώρα;» είπε σκεπτικός.
«Θα πούμε στους "Selene" και στους "Helius" ποια είμαι...» είπα και αναστέναξε γνέφοντας μου θετικά.
★★★★
Τι ωραία που είναι να είσαι έξω το βράδυ και να μην ανησυχείς μήπως και σε χτυπήσει σεληνόφως και αλλάξεις. Το αεράκι που φυσάει και τα αστέρια που μένουν ακίνητα στον ουρανό...
Συνεχίσαμε να περπατάμε με τα χέρια μας πιασμένα και τα δάχτυλα μας μπλεγμένα κατά μήκος της παραλίας πάνω στην άμμο. Αποφασίσαμε να μη πάμε με τα παιδιά στο μπαρ και να πάμε κάπου μαζί. Μόνο οι δυο μας. Μιας και είναι σήμερα έκλειψη σελήνης μπορούσα να βγω έξω το βράδυ χωρίς να ανησυχώ.
Ο αέρας δυνάμωσε και έσφιξα τη πράσινη floral μακριά ζακέτα μου πάνω μου. Ο Τζάκσον με τράβηξε από το χέρι βάζοντας με μπροστά του. Με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε πάνω του. Κοιταζόμασταν για πολλή ώρα μέσα στα μάτια του άλλου προτού πλησιάσει ο ένας τον άλλον και φιληθούμε.
Ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω! Είμαι σε σχέση με τον Τζάκσον! Αυτόν που θεωρούσα ότι θα είναι για πάντα εχθρός μου! Κι όμως τώρα είμαι μαζί του και κάθε φορά που με φιλάει νιώθω αυτές τις πεταλούδες στο στομάχι μου. Τη καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα και ένα υπέροχο συναίσθημα να ξυπνά μέσα μου κάθε φορά που είμαι μαζί του! Δε μπορώ να το περιγράψω ακριβώς, όμως η φράση “είμαι ερωτευμένη μαζί του” πιστεύω ταιριάζει απόλυτα στη περίπτωση μου.
Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και τον τράβηξα πιο πολύ πάνω μου. Τον ένιωσα να χαμογελάει με αυτή μου την κίνηση μέσα από το φιλί μας και δε μπορούσα από το να χαμογελάσω και εγώ. Έσφιξε το κράτημα του στη μέση μου και απομακρυνθήκαμε. Με κοίταξε στα μάτια και είδα τα δικά του να έχουν σκουρύνει.
«Αντριάνα...» είπε βραχνά και κατάλαβα τι τον βασάνιζε.
«Σσς, ξέρω... Είμαι έτοιμη...» του είπα ψυθηριστά χωρίς να σκεφτώ στο αυτί και επιτέθηκε ξανά στα χείλη μου με ένα κτητικό και άγριο φιλί.
Πήδηξα επάνω του τυλίγοντας τα πόδια μου γύρω του και τα χέρια του μεταφέρθηκαν στους μηρούς μου. Πήγαμε ως τη μηχανή και μόνο όταν ανεβήκαμε επάνω για να φύγουμε σταματήσαμε το φιλί μας.
Γιατί δε σκέφτηκα; Υποθέτω πάντα ήμουν έτοιμη... Δε νομίζω να το μετανιώσω. Είμαι έτοιμη και τον εμπιστεύομαι, άσχετα που είμαστε μαζί μόνο μία μέρα! Τον ξέρω πέντε χρόνια περίπου τώρα και ξέρω πως μπορώ να τον εμπιστευτώ!